An der zweeter Stonn vun der Nuecht, ech stinn an enger hallef Wallerbüro, ech hunn déi nächst Fäegkeet gebraucht - si huet net an d'Spullmaschinn gepasst. Duerch d'Hä gesäit der Feier, nëmmen e Friddens Virschlag vun dräi jonke Kanner an ass mat hinnen. An restlessly a mengem Kapp, bei all: op der tedious a Plazen engem Kontrollinstanzen Note, de Monolog an et war spannen.
"Ech hat virstellen net mäi Liewen op all ... Wéi ech war midd ... ech sou vill Hëllef brauchen, mä keen kennt ... wéi vill kanns ... wat ech meng nach jonke Joer verbréngen ... dës Eemere an diapers sinn an mech an der Liewer sëtzen ... dass ech déi falsch Feeler net maachen huet? .. ech wëll Är Léifsten Saach ze maachen, eppes maachen, datt gesinn a bewäert ginn ... wéi ech alles ass. .. "
Gëfteg vapper aus Onzefriddenheet an dogéint, Gléck an Hoffnungslosegkeet op luesen Feier bumble, Un mat spatzen Prise Näid op villen kennt dee Succès hunn op berufflech Terrain, Nanny, Golftenue, Carrière, shooting, Publikatiounen, héich Käschten, Matleefer, reesen, Leeschtungen.
Bestätegt huet net d'Remuen vu gesonde Mënscheverstand verléiert an an der Amplaz fir dës helleg Cocktail vun der Säit ze gesinn. Ech hu mech gefrot: "Wat ass et mat Iech? Wat ass de Punkt an dëse Ballen? Huelt Iech selwer an der Hand a stoppt wa se sammelen! " Net ze soen, datt dës Moudeschmock immens gehollef - ech selwer war net ze iwwersinn, datt ech war Tonalitéit an den negativen, ech sinn fir déi paincoon loosst.
D'Situatioun war wierklech eng dormabel. Ech war 24 Stonnen den Dag fir Kanner. Wéi déi Meedercher vun der 3. a 5 Joer waren ech an der Schoul gewuert, hunn ech ënner de-Joer-ale Jong zerwonne mir hunn nogeleledeger Famill zesummegeschloss, déi mer och zesummegestallt ginn zu enger richteger "Rubrik".
Ech net eng ganz hausgemaachte Fra an e flott talentful Animatrice, also mat der Organisatioun vun de Kanner an d'Fräizäit, ausser de Kreeser an Rubriken, ech sinn eng schlecht Saach maachen. Déi inévitabel Kämpf an Disassemblée tëscht de Kanner ustrengend mech emotional, an d'Bedierfnesser "am Net-Stop-Pellhit-Pellevit-Pellets-Pendel-Pellets-Pendel-Pendelen-Pellets-Pendel-Pellets-Pellets-Pellets-Pellets-Pellets-Pellets-Pellets-Pendel-Pendel-Pendelen-Pellets-Pendelen-Pellets-Pendelen-Pellets-Pendelen-Pellets-Pendelen-Pellets-Pendelen-Pellets-Pendelen-Pellets-Pendelen
Ech wier vill grouss Freed fortgaang fir e puer spannend Projet ze beruff an un den Nanny ze ruffen: "Wéi ass d'Kanner?". Awer sou wäit ass op all 'Biller net als all consid genannt ginn.
Zousätzlech, loomed der Chrëschtdag Vakanz-Supporter waren, an dëst (Achtung! Akhtung!) Bal dräi Wochen ouni Schoul. An mer kréie mer net nach e Mann net op. Dofir musst Dir weider schaffen, an dofir muss se och Ënnerhalrag an organiséieren, ouni Ënnerhalung ze kommen
Op der Spillplaz - oh, dëse Siten duerch mech drënner an fier keen leide! - Meng Leian Physiomonomomie huet eng aner Mamm dräi vun eiser Schoul gemierkt.
- Wéi geet et dir?
- Nuuu, Figov, - Ech äntweren mat sauerem Mine. - Ech denken un déi kommendageguewen ... Ech lännere dëst net méi beim Wochen.
- Dodifizéiert Dir, ech hat dat selwecht. An da sot ech mech selwer datt et kee Proc gouf. Et ass net konstruktiv bei all: et net méi einfach heescht kréien aus dem zentrale Whining, nëmmen méi an all deem.
An si huet mech iwwert de berühmte Buch ze soen "MindFullness" (am russesch Iwwersetzung "Sensibiliséierung", den Auteuren vum Mark Williams an Denny Pennim), iwwer Seminairen mat Schüler vun John Keho, déi si iwwer Ännerungen an Südafrika, besicht dass fir kuerzfristëg an hirem Liewe geschitt.
An ech weess net wes, awer all d'Wierder direkt bei de Goal ze ginn, ass d'Plaatkënz am Plaatcondid, d'Plaz a magat. Op d'mannst war et staark wéi de Standard "Dir musst léiere fir ze longe, wäerte gefuere ginn" bëlleg op "Zoumaachen.
Ech déi mol eemol wéinst wann et an engem ähnleche Zoustand war, op der Aarbecht mat wiergen. "Wéi midd mech ... Ech sinn all mäi Liewen gemaach fir de Monni ze schaffen fir Monni ze schaffen ... Ech wäert ni eng Famill hunn ..." Ech hu probéiert e Wee ze fannen, hunn ech iwwer d'Salz ze fannen, der "ganzt Liewen" vum Planéit zu Planéit an och ausgesinn engem komplett Mee Film "The Secret" huet (menger Mamm, konsequent aus rationalen, baut elo den Ae vum Mount). An d'Daard geholl dëst, also geholl gesot: siwe'en hei an viller, an wat anerer!
Am Allgemengen ass et aus, ass de Fall guer net ënnersträicht. Fir ze sinn oder net glécklech ze sinn an zefridden mam Liewen ass just eis eege Wiel. Bannen a mir wéi wann d'Liicht beliicht war, an an deem Moment hunn ech beschloss: net méi whining. Ech wäert net iwwer d'Liewen oder anerer beschwéieren. Ech wäert all Bitland Monolog op den éischte Saz ënnerbriechen. Ech sichen a fokusséieren nëmmen op gutt, mat all mengem Mäerken.
Ech wäert net soen datt et just war. Et huet eng bedeitend Selbstkontrolle gefuerdert. Ech besuergt datt ech et net geléngt: d'Sequenz an der Ausféierung vun de Verfassung, déi net mäi Päerd iwwerhaapt ass. Awer e puer Wonner war et fäerdeg bruecht.
Eigentlech, sech de Regele vun der Spill einfach: bis alles negativ vun selwer Fräilous, konzentréieren nëmmen op gutt. All Dag Merci: Dir selwer ëmginn, d'Liewen. An nach eng Kéier an erëm.
An dann huet d'Ännerunge ugefaang. Si waren sou offensichtlech datt et onméiglech wier ass net iwwerrascht ze sinn. Eis Chrëschtdeeg goufen gaturatesch an waarm geluecht ginn, an et war awer keng gutt Blannendag duerch Kanner op Liewensaachen. De Mann huet fräi a lëschteg gehackt, well ech opgehalen huet et mat engem negativen ze lueden. Bon am Ufank Januar gemaach, gouf et eng Geleeënheet de Puppelchen ze ginn beim Gaart ze ginn, véier Deeg am Dag ginn. Véier Stonnen Fräiheet - et ass onheemlech wäertvoll!
Weider méi. Ass, gouf et méiglech am Léifsten Hobby bedreiwen - Musek, gouf et eng richteg Impulsreferater vun frësch Loft, huet mech kreativ Energie, déi direkt Land ginn. Ech geschriwwen endlech Kanner d'Geschichten, déi fir méi wéi engem Joer a mengem Kapp gelieft. Ech hu decidéiert zréck an den initialen Beruff vum Journalist an de Kontrakt fir Aarbecht ze kréienen déi sech ugefaang huet op déi Aarbecht geholl. Sou huet ech mech en wichtegt Deel vu mengem eegenen Liewen matbruecht, war et net méi 100% duerch d'Famill a Kanner absorbéiert.
Ech sinn guer net en Expert an positiven Denken. A vu mir, natierlech, brécht a traureg geschitt nach ëmmer. Awer an engem sinn ech elo sécher genau. Wann et ass schlecht, wann traureg, eleng, hoffnungslos - mir kënnen eis selwer hëllefen. Wann et net méiglech ass fir Hëllef vu baussen ze kréien, gitt sécher: All d'Kraaft an d'Wäisheet ass an eis, Dir braucht just an Är Séil ze kucken.
Illustratiounen: Shutterstock