Njaa sio hadithi ya kizazi kimoja. Kwa miaka mingi na miongo, njaa, kuhamishwa na watu wote, hubadilisha kila kitu. Kwanza kabisa - tabia za chakula.
Mama huchukua makombo kutoka meza na kuwatupa katika kinywa chake. Baba hawezi kuacha mbele ya buffet, anaweka mlima wa nafsi yake mwenyewe na anaipa baadaye, akijaribu kufikia kila kitu kwenye sahani. Wafanyakazi wanasumbuliwa, hawawezi kutupa mbali mabaki ya supu, na kufikiria kwa namna fulani kutisha juu ya aina ya casserole kula, kwa shida kumeza kila kipande. Daima ya baba ya utulivu ghafla inakuwa shrieking na fusible, kupata jioni kwamba chakula katika friji kilibakia tu kwa kifungua kinywa.
Mtoto hukua kati ya tabia hizi na hajui kwa nini huchukua makombo, hutoka bila radhi nyingi, kuchora kutoka kwenye dumplings ya pizza na haiwezi kuhamishwa ikiwa hakuna mkate ndani ya nyumba. Baada ya yote, mkate yeye, kwa ujumla, sio kula hasa ...
Lakini matokeo ya njaa sio tu kuhusu vizazi vya akili vilivyovunjika. Inageuka kuwa njaa inachapishwa katika mwili wetu na mwili wa watoto wetu.
Kwa miongo kadhaa baada ya vita, wanasayansi wa Kiholanzi na Uingereza, kwa kutumia tukio la furaha sana, walisoma ushawishi juu ya mwili wa watoto wa Uholanzi ambao walikuwa na njaa ndani ya mama zao wakati wa blocde. Kama ilivyowezekana kutarajia, wanakua watu wa chini - chini ya kawaida kwa kipa. Aidha, walikuwa wanahusika na fetma, ugonjwa wa kisukari na magonjwa ya moyo.
Hata hivyo, Aidha, athari ilizingatiwa kwa watoto wa watoto hao.
Katika wakati wetu, wanasayansi wamefanya masomo ya matokeo ya njaa kwenye panya na kupatikana nje ... kwamba utapiamlo mrefu kwa muda mrefu husababisha mabadiliko ya epigenetic ya urithi. Ambayo, kama watu, ilielezwa kwa ukweli kwamba watoto wameketi kwenye "mlo" wa panya walizaliwa na kukua kidogo kuliko kawaida, na walikuwa na tabia ya kuendeleza ugonjwa wa kisukari.
Na matatizo haya, kama ilivyobadilishwa, hupitishwa kwa vizazi vijavyo na wanaume. Hata kama mpenzi wao akawa mwanamke mwenye afya sana, uwezekano wa kuzaliwa kwa ukubwa mdogo na watoto wanaojitokeza kwa ugonjwa wa kisukari ulikuwa mkubwa sana. Hiyo ni, katika genome ya wajukuu ilikuwa inawezekana kufuatilia kumbukumbu ya njaa, kuhamishiwa kwa bibi.
Hata hivyo, wanasayansi pia walijikuta na kusisitiza kuwa athari hii ya epigenetic inaweza kuwa dhoruba katika vizazi vingine na hivyo ni reversible kwa idadi ya watu.
Wakati huo huo, watu wengi ambao walizaliwa nchini Urusi mwishoni mwa miaka ya nane ni miaka ya tisini, ni vigumu sana kufikia kupoteza uzito au uhifadhi wa kudumu kwa kiwango kimoja. Hii inakataa viumbe wao yenyewe. Na wana na binti waliozaliwa katika miaka ya tisini pia wataona tatizo sawa. Ole.
Nakala Mwandishi: Lilith Mazikina.