پوء، انقلاب جو کان پهريان، پر ڌيان دنيا ۾ ٿي رهي آهي. مان هڪ ڀيرو رهندو هوس ته هڪ شوگرر هو. شوگرر هڪ ماهر هو، سترهن سالن جو هڪ ماڻهو. ڪنهن طرح مون هڪ شوخر کي بوٽ جو هڪ جوڙو ڏنو، ۽ گراهڪ ڪنهن هنڌ وڃي رهيو هو. شويرر جو انتظار ڪيو، انتظار ڪيو، چ well و، هو ايپرنٽس کي چوي ٿو - هتي سڀاڻي هڪ منوس کي ختم ڪري ٿو، پر انهن کي پنجويهن روبلس کي ماتم ڪيو آهي
هن صبح جوگي کي اٿي پوء پنهنجي سا the ارن سان گڏ پنهنجي ساحرن سان گڏ، ۽ اوچتو هنن لاء، ٻئي کي کاٻي لاء، هڪ ناچحکان ماڻهن لاء. چ، و، مون کي مرڻ ڏيو! اعتبار ڪيو ويو، منظور ڪيو ويو، هر هڪ سبزين کي هڪ اڌ روبلس کي هڪ اڌ ۾ سجاڳ ڏنو، ۽ انهن جي معاملن ۾ نوان بوٽن ۾ ويا.
اپيليور گهر موٽي آيو، سو، چوندا آهن، ۽ تنهنڪري. ۽ هو مالڪ چوي ٿو، چ، و، توهان کي معذور ڪرڻ لاء رعايت ڏيڻ جي ضرورت آهي. هتي توهان پنج روبل آهيو، واپس اچو ۽ انهن کي واپس ڏيو. اپرنٽس ويو. هليل هلڻ، هليو ويو- اتي ڪو به معذور ناهي! جتي ڪٿي ناڪام ٿيو. ڏک زڪوچي ۽ ٽن rubles ۽ ڪٽ ۾ ويو. ۽ هتي - هتي! ڏسڻ لڳين ٿا ته تقريبن انهن ٻنهي جي اڳيان بيٺي بيٺي رهيو، ۽ پڻ علاج ٿئي ٿو. هي انهن لاء آهي. هوء اطاعت ڪئي. ۽ اهي کلندا آهن. ساڙيو نه، اهي چون ٿا، اسان جاري رهي رهيا آهيون. رهو، مون کي مالڪ ٻڌايو، اهو سڀ ڪجهه محفوظ آهي.
۽ هاڻي هو گهر وڃي ٿو، ويس ته هن جي لاء نامزع ڪندو آهي، ته هو صرف اڌ ۾ واپس آيو آهي، هر اڌ وطن کي واپس آيو آهي، اهو هر هڪ ڏينهن تائين واپس آيو آهي، هر اڌ وطن کي واپس ڪيو ويندو، اهو هر هٿ لاء ري ٿو. ڪل ويهه ٽي روبل. ها، مان ٽي روبل ڪٽيو.
هتي.
روبل ڪٿي آهي؟