"Każdy atak terrorystyczny, o którym rozpoznam, zdarza się trochę ze mną"
Atak terrorystyczny jest bardzo przerażający. To straszne, że wiesz, że nie jesteś już bezpieczny, wiedzieć, że jutro może się wydarzyć w dowolnym miejscu, w tym obok ciebie. PICS.RU publikuje tekst Barbary Torova, o czym jest i jak z tym żyć.
"Byłem w ataku terrorystycznym w Tushino, wiem, co to jest. Pamiętam ten dzień jak wczoraj.
Mówi: "Słuchaj, nie idźmy, eh? Nafig jest Tushino, ten dzień jest dobry, poszedł lepiej do jakiejś rzeki?
Mówię: "Nie, chcę tam, a na scenie znajduje się kilka przyjaciół i na scenie, w ogóle, festiwal rockowy, fajny, cóż, chodźmy !!!".
Idziemy do metra, a następnie idziemy do McDonalds, aby kupić Kocacolu, ponieważ wszystkie namioty są zamknięte, a ciepło jest straszne, a chcesz pić. Od dawna jesteśmy w McDonalcda, a ja kupuję największy Kocakolus. Potem stoimy na ciepło w linii.
Potem daję mu Kocacolu, który mogę utrzymać dwie ręce, szkło jest zbyt duże, i jest strasznie niewygodne, i dzwoni do Yarotkom, zapytaj, czy nie ma miejsca, aby przejść przez turę, w zasadzie, w zasadzie, Już w środku tej kolejki, ale strasznie gorąco i chcę słuchać muzyki, Yarotsky nie może pomóc i nie ma akredytów.
Potem biorę Kocacolu.
A potem jest głośny dźwięk, wspiąłem się na sekundę,
A kiedy otwieram oczy, widzę, że wokół ludzi upadają na śmierć, widzę dużo krwi i plasterków niektórych ciał,
I myślę: "To jest moja koka-cola eksplodowała, nikt nie wie o tym, co robi, i prawdopodobnie jakąś rodzaj reakcji chemicznej z ogrzewania, jestem winny, zabiłem ludzi".
A potem widzę, że Kirill jest we krwi, a ja nie rozumiem, ma oko we krwi od faktu, że nie ma więcej oczu, ani po prostu przepływa z jego czoła i widzę, że moja biała pościelowa spódnica jest wszystko w cudzej krwi,
I nadal dobrze mnie rozumiem - nie jest jednym z wyjątkowych zarysowania, w ogóle.
I wokół zmarłych ludzi.
A potem nagle okazuje się, że jestem całkowicie spokojny w ekstremalnych sytuacjach, a ja wyciągam Cyryl stamtąd, a ja absolutnie spokojnie, jest absolutnie jasne, co robić, gdzie iść, i jak działać, i na przykład, i na przykład, ja Przyjdź do kierowców minibusów, które palą w oddali, a ja proponuję im jakiegokolwiek pieniędzy, aby nas odebrać, ponieważ karetka nie pójdzie w żaden sposób, ale mówią: "Nie, nie pójdę do Centrum."
A potem Kirill leżał w szpitalu, a było o wiele więcej, i rozumiem, że kolejka w McDonalds uratowała nam życie,
I z jakiegoś powodu zawsze, kiedy kicham, czuję ten sam zapach spokojnej skóry, jakby zawsze siedział gdzieś w rogu mojego ciała, po prostu zawsze siedzi i czasami pęka
Była tam młoda para. A młody człowiek poszedł kupić papierosa. A kiedy wrócił, jego dziewczyna umarła. A potem siedział na kilka dni na asfalcie, płakał i napisał kredą "Katya, wybacz mi".
Może się to zdarzyć w dowolnym miejscu, atak terrorystyczny może się zdarzyć w dowolnym miejscu i stanie się. I straszny w tym jest nie tylko to, co jest niebezpieczne dla życia, ale fakt, że trwale pozbawia cię uczucie domu, poczucie bezpieczeństwa, pozbawia cię z tyłu. Nie więcej niż żaden tył, nie ma więcej "wszystko jest w porządku", istnieje jedna ciągła linia przodu.
I na zawsze ten zapach w nosie.
Każdy atak terrorystyczny, który rozpoznam, zdarza się trochę ze mną. "
