Ludwig Wittgenstein, jeden z najbardziej wpływowych filozofów XX wieku, pracuje dla nauczyciela wiejskiego w szkole podstawowej przez sześć lat. To doświadczenie nie tylko wpłynęło na jego filozofię, ale także pokazał, czy osoba z fenomenalną inteligencją może być dobrym nauczycielem.
Kiedy w 1919 roku Wittgenstein postanowił stać się nauczycielem wiejskim, jego siostra Hermina powiedziała, że "przedstawienie go, z jego wyszkolonego filozofa umysłu, jako nauczyciela szkoły podstawowej, jest to jak widzieć drewniane pudełka jako narzędzie do biżuterii".
W tym czasie Ludwig przekazał już pierwszą wojnę światową i napisał słynnego "Logicznego traktatu filozoficznego" - esej, bez którego nie można wyobrazić sobie rozwoju filozoficznej myśli XX wieku.
W "Logicznym trakcie filozoficznym" argumentuje, że "granice języka oznaczają granice świata": wszystko, czego nie można wyrazić w języku faktów w formie rodzaju propozycji "sytuacja jest również tak samo i to jest "- tavtology lub nonsense. Stąd teza ", co niemożliwe jest mówienie, o tym powinno milczeć". Na przykład, moralność nie może być opisana ani uzasadniona: Prawdy moralne nie mogą być wyrażone - tylko pokazać.
Traktat nie został jeszcze opublikowany, ale wszyscy (w szczególności nauczyciel Berran Russell) był jasny, że była osoba o wyjątkowych umiejętnościach.
Nie jest kaprys i ideologia
Decyzja Wittgensteina stać się nauczycielem wiejskiego nie była przelotnym kapłanem. Po pierwsze, była to część tradycji rodzinnej: jedna z jego sióstr była zaangażowana w oślizgnięcie biednych, drugi pracował w społeczeństwie Czerwonego Krzyża. Po drugie, takie badania były potrzebne do zapisania ze stałej depresji.
Przekonana Tołstovist, Wittgenstein podążył za ideałami ascetycznymi: ogromne dziedzictwo, które zostało dostarczone z ojca - stalowy magnat - przekroczył krewnych lub dał miłosiernie. Całe jego życie starał się ograniczyć jak najwięcej w fakcie, że dotyczyła swojego osobistego komfortu, nie wspominając o luksusie.
Ponadto jego decyzja, najwyraźniej wpłynęła na reformę szkolną, która rozpoczęła się w Austrii właśnie w tym czasie.
Jeżeli Imperium Habsburgów wywołało przestrzeganie praw - przestrzeganie prawa i boga, ale nie wpływają na mieszczania, wtedy obywateli są potrzebne obywateli, którzy mogli myśleć krytycznie i działać niezależnie. Chociaż Wittgenstein i roześmiał się z haseł reformy, traktował jej główne stanowiska poważnie.
Witaj, wieś!
Przekazanie kursów nauczycieli szkół podstawowych, Wittgenstein poszedł do Alp, gdzie spędził następne sześć lat w czterech osadach górskich. Niezwykle wymagający dla siebie i innych, Wittgenstein był prawdopodobnie najbardziej dziwną osobą od tych, którzy mogli go zobaczyć do uczniów wiejskich.
W szkole, Wittgenstein nauczał wszystkiego - od matematyki do rysowania i nauki przyrody. Jedną z zasad nowego podejścia został zintegrowany szkolenie: każdy temat powinien być w jakiś sposób związany z drugim.
Dzień zwykle rozpoczął się z drugiej matematyki, którą niektórzy uczniowie pamiętali później z horrorem. Dzieci dziesięcioletni musiały przyswoić złożone konstrukcje algebraiczne, które są obecnie nauczane tylko w szkołach średnich, a nie zawsze.
Z klasą, udał się na wycieczki do najbliższych miast - Wiedeń i Gloggnitz - gdzie wrzucił do dzieci Góry Informacji o stylach architektonicznych, różnych mechanizmach i adaptacjach, wyjaśnił prawa fizyki. W drodze powrotnej, udając się przez las, uczniowie zebrali próbki kamieni i roślin. Wszystko, co mogli już wiedzieć, że sesje szkolne wyjaśniono na konkretnych przykładach: doświadczenie i obserwacje otrzymane przez dzieci w życiu codziennym stały się materiałem do nauki.
Wiele uczniów uwielbia Wittgenstein, pomimo faktu, że był nerwowym i niezwykle wymagającym nauczycielem. Z najbardziej zdolny do nich często spóźnił się, co spowodowało niepokój rodziców chłopa: podejrzewali, że chce się odważyć dzieciom z pracy rolnej i przenieść się w mieście.
Wittgenstein naprawdę próbował wysłać kilka uczniów w Wiedniu po ukończeniu studiów, nalegając, aby "otrzymał edukację, one i obornik będą pyszne". Ale tego nie udało. Ogólnie rzecz biorąc, z rodzicami i innymi nauczycielami w Wittgensteinie, relacje nie przyjęły kształtu:
Nadal jestem w trattenbach, a także wokół, jak zawsze, wulgarność również panuje. Rozumiem, że w większości ludzie są nieznaczne wszędzie, ale tutaj są znacznie bardziej wyraźne i nieodpowiedzialne niż w dowolnym miejscu.
A nie wszystko było w porządku z dziećmi: Wittgenstein był szybko hartowany i często stosowany do nich okrutnie. Pomimo zaawansowanych zasad uczenia się, pokonaj dzieciami linami, wciąż było w porządku rzeczy. Ale Wittgenstein, najwyraźniej przekazał kilka granic: uciekł się do siły fizycznej, karząc nie tylko złe zachowanie, ale także na kłamstwo (nie mógł znieść leżącego, a on sam był nieskazitelny, nawet przerażający uczciwy), stry do jej uszu i rozdartych Lagging studenta włosów.
W końcu nastąpiło incydent, który wymusił Wittgenstein, aby opuścić stanowisko nauczyciela: po kilku ciosach na głowie, jeden z jego uczniów straciła świadomość. Wittgenstein natychmiast opuścił szkołę, a później został pociągnięty do Trybunału. Sąd uzasadnił go, ale 10 lat później, sam Ludwig przyszedł do jego byłych uczniów, by przeprosić za jego okrutne zachowanie.
Chłopi, których widział w wioskach, nie pasowały do ideałów Tołstovsky - okazały się leniwe i wąskie z ludźmi z wąskim myśleniem, zanurzone w przypadkowych gruzach i opiece. Również u dzieci, wydaje się, że brakuje czystości, otwartości i przejrzystości myślenia. Nie wybaczył ani nie wybaczył.
Geniusz i studenci.
W Cambridge, gdzie Wittgenstein prowadził seminarium przez kilka lat, został potraktowany mieszanką radości i prawie strachu religijnego: Jego szybkość i sposób poprowadzi dyskusję, której jeden ze studentów poświęcił się nawet poetycki wiersz:
Przerywa któryś z Nasi po tym, szersze transmisje czasowe. Głośno kłóci się i hałas - straszny temperament! - Jasne jest to prawda i zadowolona z faktu, że właściwe ...
Jeśli Wittgenstein poprosił pytania, najprawdopodobniej sami sami - inni walczyli z trudnością w swoich myślach, a tam istniała opinia kogoś innego jako obiekt na krytykę - lub nie istniał w ogóle.
Wielu zniechęcił do angażowania się w filozofię, biorąc pod uwagę, że nie bezużyteczne spędzanie czasu: niektórzy uczniowie na jego radę nawet poszli do pracy w fabryce. Praca fizyczna, mówił Wittgenstein, jest przydatny do rozwoju mózgu i osobowości, a filozofowie zajmują się pseudode, które w rzeczywistości nic nie stają.
Wygląda na to, że był schizofreniczny
W "Studiach filozoficznych" druga poważna praca Wittgenstein, która została opublikowana w 1953 roku, wiele znajdzie ślady jego praktyki nauczania: techniki pedagogiczne, liczne eksperymenty psychiczne i przykłady z życia codziennego. Od myślenia o języku naukowym, który idealnie opisuje rzeczywistość, Wittgenstein przeniósł się do "filozofii zwykłego języka" - do tego, jak ludzie cieszą się mową w praktyce.
"Zwykłe życie" nie istniało dla niego - wszystko stało się powodem badań i refleksji. Otoczenie było bardzo trudne do żyć w pobliżu takiej osoby:
Każda rozmowa z Wittgenstein wyglądała jak straszny dzień sądu. Było straszne. Każde słowo, każda myśl musiała zostać wyciągana, kwestionowana i testowa dla prawdy. I to dotyczyło nie tylko filozofii, ale także życie w ogóle.
Wittgenstein, najwyraźniej doznał całego jej życia z ospałej schizofrenii, a teraz prawdopodobnie nie będzie dobrze w szkole.
Okrutne i wymagające dla siebie, może być źródłem inspiracji i podziwu, mógłby położyć początek nowych kierunków filozofii i wpłynąć na cały rozwój wiedzy humanitarnej, ale nie miał dobrego nauczyciela. Nauczyciel Wolens Nolens musi oddzielić się od swoich obowiązków, do wielu dotyczy formalnego i nie popytuł od innych za dużo.
Wittgenstein, który został również nazywany próbką geniuszu podczas swojego życia, zainwestowało całkowicie i po prostu nie mógł sobie na to pozwolić.
Wysłany przez: Oleg Bocarnikismimmer Artykuł: NewToneew
