Każda dziewczyna i każdy chłopiec ma pechowy gestalt. Jest związany z książkami artystycznymi. Tutaj czytasz wspaniałą powieść, podziwiasz turę działki, a potem hop - i wszyscy umierają. Lub stać się cipkami. Lub inna osoba niesprawiedliwość.
Pics specjalnie zebrane na jednej liście powieści i autorów, którzy chcą przynajmniej zachęcać do rozwoju wydarzeń. A jako maksimum - aby znaleźć, wstrząsnąć z klapy i przenosić koniec!Hans Christian Andersen, "Dziewczyna z meczami"
Cóż, oczywiście, oczywiście coś zrozumiał, ale nie wybaczył mu "syrenki" ani "uporczywy żołnierza". Ale w bajkowej opowieści o Syrece była przynajmniej moralność, a żołnierz wciąż był zabawką. A dziewczyna, żyjąca dziewczyna za co?
W tej bajki Andersen nie złagodzili alegorii, a bezpośrednio w czole napisał, ponieważ dziewczyna była jej babcią zmarły i wznosili się do Boga razem. Nikt inny nie cierpi. Pan Bóg! Dziecko zamarło na śmierć, bo bałam się iść do domu! I te zaginione buty ...
Colin Maccalow, "śpiewa w ciernie"
Wydaje się, że McCalow chciał wygrać główną nagrodę w konkursie ", który jest lepszy wyśmiewany na swojej postaci". Jedyna i niekochana córka w dużej rodzinie jest już wystarczająca. Śmierć młodszego brata, zniknięcie starszego brata, małżeństwo z obojętnym bastardem i niekończącą się, nieznośną chłodzeniem matki - a to jest jedna mała Maggie. ALE?!!!
Nie jest zaskakujące, że nigdy nie odwróciła miłości swojego dzieci w kapłale - i którą nadal była kochana, jeśli nikt jej nie kochał? Jednak nie, kochała syna. Ale takie dobre dziecko, tak od jego ukochanej osoby - dużo szczęścia. Będzie to tłuszcz. Pozwól mu również zostać kapłanem!
Bardzo piękny kurs. Okrąg zamknięty, kościół ponownie zabrał Maggie Love, wszyscy szlochy. Dlaczego, dlaczego potrzebowałeś utonąć biednego chłopca? Karuj kapłana do dumy? Doskonały - nie cierpiał tego, a także umarł. Ogólnie rzecz biorąc, wszyscy umarli. Oprócz Maggie. Chociaż byłoby lepiej, a ona również pochylona, byłaby to więcej.
Turgev, MULUM.
Turgenew, może nie być winny, ale Ministerstwo Edukacji jest winnym, który obejmował historię o ciężkim losie rosyjskiego Serfdom w szkolnym programie nauczania. Nie rozumieliśmy i nie chciałem zrozumieć, dlaczego Gerasim został utonął. A na przykład nie pani.
Cóż, Dobra, Boże z nią, z panią - ale wciąż wyjechał! Co, co uniemożliwiło mu odejść z psem? Kiedy dorastaliśmy i zrozumiałem, że było za późno. Mouzu był już utonął. A z tym - wiara naszej dzieci w fakt, że nikt nigdy nie podejmie naszą najdroższą.
Anton Pavlovich Chekhov, "Pompowanie"
Anton Palych wiedział, że w perwersji - dobrych ludzi z nim lub umierają lub żyją, aby lepiej umrzeć. A nie tylko ludzie. Tutaj powiedzmy "Chestanka": miażdżono trochę nad losem niefortunnego psa, to także konia w gęsie. Gusik zmarł. Po co? Był taki dobry. ...
Chociaż, oczywiście, zanim doktorem dymu gowieta była daleko. Może zapomnialibyśmy Chekhovowi "pompowanie" - jeśli nie było osłonięte. Nieszczęśliwy Osip patrzy na nas z bezdennymi oczami Bondarchuk. I umiera. Za każdym razem umiera. Niesprawiedliwy, nieuczciwy!
Alexander Duma, Vikont de Brazheon
Na ostatnich stronach książki D'Artagnan umiera heroically: tworzył powłokę w tym momencie, kiedy w końcu wziął pręt marszałkowski. Bohaterska śmierć. Nie płakaliśmy, ponieważ przepraszam za d'artagnan - na końcu, chłód i umiera zmartwiony, jak chciał. To było smutne, ponieważ teraz wszystko jest dokładnie. Nigdy więcej muszkieterów.
Jednak w tym miejscu płakaliśmy najbardziej uporczywy - ci, którzy czytają. Ci, którzy nie opracowali własnej duszy, czytając, jak umierający ATT jest duchem tylko zmarłego raul. Jednak nie było już na duszy życia, ponieważ zmarł Portos. Dlaczego najpierw? Dlaczego?!
Gustave Flaubert, "Pani Bovari"
Kobieta, która stworzyła, by zabić. Od samego początku było jasne, że niefortunna Emma nie była najemcą, ponieważ to jest życie? Ale nadal nie wybaczamy.
Tutaj jesteśmy wybaczeni Tołstoja Anna, ponieważ wciąż była zdenerwowana. Zamówiła ją przez kręgi wymyślonego piekła i rzuciła pociąg - w rzeczywistości i drogi. Ponieważ blask pasji była taka, że w przeciwnym razie byłaby wybuchła.
To nie prawda. Normalny, żyjących ludzi rzeczywiście mieszkają, a nie tylko palić w pożaru sprzeczne uczucia - z. Tutaj mieszkała Emma. Żył, żył i zmarł, ogrzewany arsen. I jest straszny, ponieważ zbyt podobny do prawdy.
Jack Londyn, "Martin Eden"
Londyn wiedział, jak pisać tak, że zrobił przez najbardziej ruchliwy. Więc że czytelnik dosłownie przemyto łzami, a haze, czułem, że życie się dzieje, a śmierć była tylko obowiązkową częścią tego. Nic specjalnego, "podjęła się woda - woda - wziął, że narody o szorstkiej północy, do której Londyn poświęcił tak wiele linii.
Nie, nawet niefortunna paola, a następnie ułatwiła życie. I tylko brave facet Eden zmarł tak. Nizach.
Geniusz Londynu jest to, że wszyscy jego bohaterowie są jak żywi. A Martin nie chciał umrzeć naturalnie. Nie chce! W końcu pękł, ale krzywny Londyn był nadal utonął. Widzimy bezpośrednio ciężką rękę autora na mokrej głowy nieszczęśliwego charakteru. On się dostał! On jest żeglarzem! Tak, co było pływające - nigdy nie skoczył na burtę!
Joan Rowling, Harry Potter i Śmierci Hallows
W finale książki bohaterowie dorastają, a to okazuje się, że sprytny Hermiona poślubił się głupio Rona. I wydaje się nawet szczęśliwa. Nic specjalnego, to tylko nonsens psa, którego hojnie wybaczamy Joan. Usunięto głowę, nie płaczą przez włosy, wiesz.
Dumbledore został już zabity. Snape został już zabity. Syriusz zmarł i nawet go mruczyliśmy. Jak nagle - absolutnie, bardzo bez znaczenia! - Lupin i Tonks umierają. Pozostawienie sieroty jej dziecka. I Fred, Fred Weasley - cóż, co? A po tym wszystkim - wiśni na torcie - Hermiona idzie na Rona. Panie, tak, nawet dla Hagrid! Gorzej nie będzie gorzej. Ponieważ również umarł sowa ugryzienia.