Jeśli twoje dzieciństwo stanowiło radzieckie lata, niewątpliwie czytasz legendy i mitami o Leninie. Jedną z historii Bonchu-Bruyevicha nazywano "Society of Pure Talerz" i wyjaśnił z powagą religijną, dlaczego dobre dzieci opuszczają wypieranie żywności. Pics.ru zachęcił historię tej instrukcyjnej przypowieści.
"Jednak nie idziesz na to społeczeństwo. Nadal nie "akceptujesz", powiedział poważnie Vladimir Ilyich.
- Dlaczego? Dlaczego nie zaakceptować? - dzieci zadawane są w Vindiance.
- Jak dlaczego"? A jakie są twoje talerze? Popatrz! Jak możesz wziąć, gdy zostawiasz wszystkie talerze?
- Ruszamy teraz!
- a dzieci zaczęły jeść wszystko, co mieli na talerzach. "
("Lenin i dzieci", V. Bonch-Bruevich)
"Society of Pure Plates" nie jest pisarzem fantasy. Jego historia rozpoczęła się w 1917 roku, ale oczywiście, nie w rewolucyjnej Rosji - byliśmy trochę wcześniej. Firma została stworzona w USA. Clean Plate Club (Clean Plate Club) - tak zwana kampania państwowa rozpoczęła się wraz z przyjęciem prawa paliwa i kontroli paliwa (ustawa o żywności i paliwie). Prawo ta dała prezydentowi USA władzom w zakresie regulacji eksportu, importu, dystrybucji, nabycia i przechowywania odżywiania. Następnie prezydent, Woodrow Wilson, natychmiast stworzył US Perfulation.
Jednym z zadań zarządzania energią było ślad, aby skromne rezerwy żywnościowe czasu wojskowego znikną na próżno. Herbert Gouver, szef zarządzania, wiedział, że patriotyczne Amerykanie są gotowi na wiele w imieniu ich kraju, w tym, gdy nie ma szczególnie podobnych. Więc uruchomił kampanię "na czyste płytki". Goover promował pomysł wśród uczniów. Dzieci wszedł do klubów i przyniosły rymowaną przysięgę:
"Nie zostawiam kawałka na talerzu przy stole.
I nie będę miał przekąski, lepiej czekać na obiad. "
Tak więc kampanię zakrył dzieci. I były zbyt małe, aby zrozumieć sytuację polityczną i wojskową. Ale główną rzeczą przed nimi przyszedł - konieczne jest posiadanie wszystkiego, co dajesz.
Kiedy wojna się skończy, zarządzanie energią rozpuszczono. Ale pomysł nie zniknął na nic. Po II wojnie światowej w 1947 r. "Czyste płyty" zostały już promowane przez prezydenta Harry'ego Trumana. Osobiście odwiedził klasy początkowe w całym kraju, tworząc dobre kluby konsumentów.
Książka Bonchu-Broevich została opublikowana tylko w 1975 roku, ale wydarzenia w nim należą do około 1919 r.:
"XIX rok był trudny, głodny i zimny. Wojna domowa poszła, wszystko, co mogłoby, rząd wysłał do przodu. W miastach produktów było małe produkty. Coś kupiło, kupiliśmy wszystko, co zostało znalezione dla dzieci i wysłane do szkoły, aby zrobić choinkę z nauczycielami z nauczycielami. "
Teraz trudno powiedzieć, kto dokładnie kto pożyczył pomysł. Może Lenin lub jego współpracownik Vladimir Dmitrievich popędzili ją od Amerykanów? Ludzie, których byli wykształcani i byli za granicą. A może, przeciwnie, ktoś z naszych rewolucjonistów rzucił tak cenną myśl o przypadkowym spotkaniu w Genewie?
Jedna rzecz jest jasna: zasada nie pozostawia niczego na talerzu, przyszedł do nas z trudnych czasów. Teraz dietetycy walczą z dziedzictwem Towarzystwa Czystego Talerzy. W końcu, w czasach obfitości żywności, jedz wszystko bez parsowania jest dość szkodliwe niż przydatny nawyk. Badania pokazują, że rodzice zmuszający dzieci do jedzenia wszystkiego do ostatnich okruchów, uniemożliwiają rozwój zdolności do niezależnego kontrolowania ich odżywiania. I może to doprowadzić do zaburzeń zachowań jadalnych.
Być może będziemy lepiej z społeczeństwa czystego płyt. I mamy nadzieję, że nigdy nie musimy do niego wrócić.
Pomareva Elizabeth.