"To twoja wspólna daremność to nie tylko córka, ale także twoja", powiedział mój psycholog o moich uboczni na temat przedszkola. I ma rację. Musimy wziąć i przetrwać nieuchronność przedszkola i do diabła związanego z nim.
Dwa miesiące ogrodu córki są prawdziwie dwa miesiące mojego osobistego piekła. Muszę zostawić dziecko, w którym jest zła, z ludźmi, których się boi. Dla mnie okazało się, że jest zaskoczeniem, że przedszkole nie daje mi wolności osobistej, że nie jest to dla mnie ulgi życia, ale dodatkowe obciążenie.
Musiałem zaakceptować fakt, że przedszkolak jest systemem. I nie ma moich wysiłków, na przykład, nauczyciele grzeczne i czuły, a zapiekanka na popołudniowym snatch jest pyszny. W tym pomocy finansowej dla grupy.
Ale w taki czy inny sposób musiałem zaakceptować to, czego nie mogłem się zmienić. I przetrwać daremność swoich wysiłków. Minęłem moją adaptację. Podobnie jak wielu matek, którzy nie mają materialnej okazji, aby dać dziecku prywatnego ogrodu przyjaznego dzieciom, a oni, jak ja, prowadzić dziecko do tego miejskiego ogrodu, który podany - bez wyboru. I tutaj lub szczęście lub nie ma szczęścia. Nie mieliśmy szczęścia z moją córką.
Tak więc i tylko w żaden sposób
Kontrola żelaza koniecznie i nieuchronność przedszkola jest głównym kluczem do sukcesu. Jeśli nie ma przekonania, utopisz wątpliwości i sympatia dla dziecka. Tak, dziecko jest litością, ale w inny sposób. Dlatego, nawet jeśli siedzisz w garderoby przedszkola z szlochającym dzieckiem, podczas gdy dziecko uspokaja się i nie zgadza się, aby przejść do grupy, wiesz, że odejdziesz, a dziecko pozostanie.
Czysty sumienie
Pomóż dziecku w adaptacji: rytuały pożegnań i spotkań, emocjonalny kontakt z dzieckiem do ogrodu i po stosunku do histerii, pomoc w ustanowieniu kontaktu z pedagogami - przydatne i matka. Świadomość, że zrobiłeś wszystko, co zależy od ciebie, daje siłę i spokój.
Jestem matką czy nie matką?!
Zaufanie jest tak, jak dostosowujesz dziecko do ogrodu, jest optymalne dla twojego dziecka. Ten przedmiot dla mnie podąża z poprzedniego i echa pierwszy. Pewność siebie umożliwia ładne oszczędzanie mocy.
Stałam stopniową adaptację i ochronę zaufania otwartymi relacjami z dzieckiem, po niedopuszczalności przemocy, w tym psychologicznej. Łzy, histeryczne, manifestacja negatywnych uczuć jest dozwolona. Chociaż nie było to łatwe do zawarcia, "Digest" uczuć dziecka ... ale potem pomożem psychologa pomogła, - przedmiot następny. I "postlade".
Z kim pływać?
Idealnie, chociaż nie zawsze jest dostępny - pomoc ludzi o podobnych poglądach. Psycholog dla dzieci pomógł mi. Prawie każdego dnia po tym, jak śniłem o córce w ogrodzie pochyliłem się z nią online. I wiele stało się jaśniejsze. Pomogła mi też zdawać sobie sprawę, że problemy z ogrodem nie były spowodowane awarią mojej lub córki, ale właściwości systemu pedagogicznego. I że nie radzę sobie z ludźmi, ale ze szczegółami mechanizmu.
I pomógł przyjacielowi - adept edukacji domowej. Powiedziała, że mnie rozumiał, że tak, to jest dla mnie takie trudne, sympatyzuje mnie tak bardzo ... przytulił mnie, gotowałem mnie kawę lub wlał schronienie wina. "Wziąłem na uchwyty" i ogólnie pocieszone pod każdym względem, kiedy dzieliłem się po kolejnej rozmowie z pedagogem.
Ale to jest mój przypadek. Być może ufasz, wystarczy doświadczyć systemu i nauczycieli. Ważne jest, aby wsparcie tych lub tego, którym zaufasz.
Hush Hush ...
Bannie, ale działa. Relaksujące praktyki. Kojące krople, herbaty lub pigułki. Procedury wody. Świeże powietrze. Ćwiczenia fizyczne. Często poszedłem z przedszkola pieszo. Zazwyczaj jedziemy do ogrodu autobusem (jaki rodzaj ogrodu dał ...), chodząc szybki krok w wygodnych trampkach - 30-35 minut. W szczególnie trudnych dniach dotarłem do domu w 20 minut. Wziął prysznic, upadł na łóżko ... kilkakrotnie płaczemy, łzy również odpoczywają i uspokój się. Wieczorami szli powoli wraz z córką, leżały w objęciu z córką. Przy okazji przy okazji są również relaksujące kąpiele dla dzieci, masaże, spacery, bieganie i skoki.
Wolność Illusory.
Początkowe gotowość faktu, że wolności mogą i "nie zdarzają się". Przynajmniej po raz pierwszy przedszkola nie może być dla Ciebie opublikowana, ale dodatkowym obciążeniem. I moralny, fizyczny i materiały. Nie miałem takiej gotowości. Należy kupić bukiet ubrań, aby nie umyć każdego dnia, formularz na wychowaniu fizycznym, buty nie są najcieplejsze / piękne / wygodne / tanio, a więc dziewczyna może się martwić i spotkać (z wygodnymi łącznikami lub całkowicie bez łączników) , spowodowało podrażnienie i nie był zaplanowany w budżecie rodzinnym.
Fakt, że pierwsze dwa miesiące ogrodu nadszedł czas, aby stale bojować system, również okazało się zaskoczeniem.
Psycholog dziecięcy Liana Nabosfwili radzi matkom, aby rozpocząć adaptację dziecka do ogrodu przez 3-6 miesięcy przed rozpoczęciem pracy (oczywiście, jeśli jest taka szansa, niestety nie wszyscy): "Wciągający dziecko do Przedszkole jest nieprzewidywalnym procesem z ogromną liczbą zmiennych: musisz wziąć pod uwagę cechy dziecka, jego wieku, temperamentu i nastroju rodziców, a styl pracy nauczycieli w przedszkolu i wiele więcej. I jedno dziecko bez szczególnych trudności wchodzi do systemu ogrodu, a kolejna potrzeba kilku tygodni, a nawet miesięcy do adaptacji, więc pożądane jest, aby mieć pewną rezerwę "dla manewru".
Dlaczego to wszystko jest konieczne?
Nauka świadomych lekcji pomaga także - poprzez racjonalizację sytuacji i abstrakcji. Co dało mi najbardziej nie ukończył adaptacji do mnie do przedszkola córki?
Wielkie zaufanie do swoich umiejętności i w swoim macierzyńskim prawym. Możliwość narzucenia dziecka i bronić naszych osobistych granic. Jest to prawdopodobnie dla mnie jeden z najważniejszych osiągnięć. Kiedy nauczyciel mówi: "Więc wyjaśniasz dziecku, że dziecko źle zrozumiam, nie przeklinam, ale mówię głośno", odpowiadam: "Nie powiem mojego dziecka, że nie czuje się źle. "
Bądź przyjaciółmi, bądź przyjaciółmi ... ale bądź realistyczny
A nawet to, co mamy, niestety nie działał - stosunki z nauczycielami. Jeśli to możliwe, kosztuje te relacje, aby ustanowić i utrzymywać. Gdy dziecko widzi, że mama jest przyjazna komunikowanie się z pedagogem, łatwiej jest mu podjąć zmianę i przetrwać separacji z rodzicami. A matka jest łatwiejsza do opuszczenia dziecka w ogrodzie.
Liana Nortrooshvili: "Ważne jest, aby spróbować znaleźć równowagę między obroną jej zasad i prawidłowej, pełnej pełnej interakcji. Zdecydowanie nie powinieneś czekać na indywidualne podejście do dziecka w przedszkolu - w każdej grupie, interesy większości będą ważniejsze niż interesy oddzielnej osoby. " Jestem w walce o zapewnienie, że dziecko było dobre, próbowałem osiągnąć indywidualne podejście. Realistyczne oczekiwania są kolejnym kluczem do sukcesu.
