Pamięć Hiroshima i Nagasaki. Wiersze, które nie zapominają

Anonim

Dźwig

Dokładnie 70 lat temu ludzkość spowodowała rana sobie, co wciąż boli. Rano 6 sierpnia amerykańskie samoloty spadły wzdłuż bomby atomowej do japońskich miast Hiroszyki i Nagasaki. Stało się nowym kamieniem milowym w rzemiośnięciu człowieka zabijając człowieka. Natychmiast zabił 130 000 nowych broni.

Dziesiątki tysięcy ludzi, nadal zabijało przez lata po dwóch eksplozjach. Strasznie mówi o tym tylko figurki, ponieważ ludzie nie są tylko liczbami. Nastya Romankov powiedział wersety. I tak się stało, a raczej nie ma nigdzie innego - umiejętności.

Oznacza to, że możesz palić, nie boi się, że ktoś zauważy, chociaż ściany szkolne są teraz ledwo położyć się w dłoni głowy, i słuchają tego, jak wiatr oddycha i nie myśl o śmierci, pilnie myśląc

Mamo, jednak te szare anioły, którzy byli nieznajomymi? Iw studni, w którym tylko jeden, zawieszam na ramionach, na haczykach, na rozciągniętych żyłach, krzyknęłam do niego - Panie! Odpowiedział - upadek .. ale przeżyłem, a przy pomieszczeniu jest niezrozumiałe, że mieszkam, wszystko moje przygody są przed sobą

Nie zrezygnuję z mojego imienia, jestem Hiro, jestem Hiroszima Syn, idę do sklepu, musi być tam wiele rzeczy, jeśli jestem silny, niebo pozostanie niebieską matką, po tym wszystkim, było tam dobrze dla jednego?

Idę do sklepu, aby znaleźć coś na kolacji wśród gruzu, szkła i kamieni i kruszonych ciał, które się wstydzę, jakbym zrobił coś złego

Mamo, powiedz mi, czy zdradziłem kogoś, kiedy przeżyłem?

Źródło: Strona Nastya Romans

Czytaj więcej