Doświadczenie osobiste: jak mieszkam w megalopolis z prędkością dla dzieci

Przedszkole zajmuje 30 minut. Droga z ogrodu do domu jest półtorej godziny. Trasa jest taka sama, ale oto prędkość ... naprzód, latamy na prędkość mamy. Zajęty, pośpiesznie, planowanie, optymalizowanie. Biegać. Nie ma czasu na rozpraszanie, rozrywkę, rozmowy. Nawet w rozmowach.

Bo aby nie słuchać głosu dziecka w porannym zgiełku głośnego miasta, ale do demontażu tego, co powiedział dziecko, konieczne jest usiąść, pochylając się do jego poziomu, słuchaj. I jest to zmniejszenie prędkości, utratę czasu pracy.

Trzymam to mocno na moją rękę, ponieważ jeden on pójdzie znacznie wolniej. I latamy. Sasha przyzwyczaiła się do prędkości matki, przyzwyczaił się do cichego, bez kaprysów, aby zakończyć ogród. Ale wie, że mamy wszystko, co jest uczciwe, a tył pójdziemy z szybkością Sashy. Prędkość Sashy - oznacza to patrzeć na motyle nad mniszekami, mrówki, atakując gąsienicę na chodniku. Zwróć uwagę na leafling, niespodziewanie uprawiane na trawniku miejskim. Pin, upadł i już zwolnił jabłko. Jazda w cienkim brudnym bałwanem pierwszy śnieg. Oglądając rzadkie marki samochodów na parkingach i wiele więcej, co jest w stanie zaawansować dziecko, które nie przeciągają ręki matki.

Raz, przybycie na szarfa w ogrodzie, znalazłem go w piaskownicy. Entuzjastycznie zademonstrował mi duży kamień, trzymając go dwiema rękami. - Mama, wyobrażamy sobie, wykopaliśmy, wykopany i znalazł skarb! Spójrzcie, jakiego rodzaju skarbu się wykopaliśmy! Oceniam znalezisko w moich rękach. Wydaje się więcej kilogram ... - Co za Hefty! Długi strawiony? - Tak! W końcu tak długo! Sasha z nieocenionym trofeum w jego rękach wesoło poszedł w kierunku nauczyciela, żeby zapytać. - Czy przeciągasz ten brukowiec dom? Została zapytana. Zapytała. "Tak, oczywiście". Jak inaczej? Nie ma każdego dnia skarbów. A potem Sasha znajduje kij. Przeszłość takiego kija, normalny chłopiec nie przejdzie. Długie, tłuszcz, wygodnie spada w rękę. To dylemat. Kamień jest zbyt duży, by nosić go jedną ręką. A jeśli nosisz kamień z dwiema rękami, nie ma nic do przyjęcia. Sasha przyciąga kamień z przydrożnej i mierzy kij do głębokości kałuży. Następnie puka kij wzdłuż metalu żywopłotu. Następnie przeskakuje kilka minut, opierając się na patyku.

Kładzie kij, zabiera kamień. Zadumana twarz. Jakby słucha wewnętrznych doznach. Czy bawi się kijem? Czy jest gotowy do części z nią? Nie gotowy. Pobiera kamień, przyciąga go gdzieś pachę, trzymając przedramię. Kiedy Sasha wygina się za kijem, kamień spada. Po kilku próbach Sashka nadal udaje się wziąć pod ręką i kamieniami i kij. To prawda, że ​​kij leży na niezdarnym rozprzestrzenianiu się łokci, gotowych wymykania się w dowolnym momencie.

Trzymam się pokusy, aby pomóc dziecku i ponieść kamień. To jest jego decyzja, jego wybór, jego obciążenie. Niech nauczyć się nie przejmować więcej niż może nosić. Obsługuję tylko kij, gdy przejdziemy na drogę, aby upadłej kij nie stworzy trudnej sytuacji drogowej. Fallen Stick Sasha gorąco chce się podnieść, a z kamieniem w jego rękach nie jest tak łatwo wdrażać ... i po skrzyżowaniu zaczyna się prawa Welch. W prawej szerokości zwilżającej w szerokości stopy. Prawidłowe rozmyte oddziela chodnik nie z jezdni, ale z trawnika, a zatem można go chodzić. Prawidłowe rozszerzenie jest uwodzicielskie wieże powyżej poziomu chodnika.

Następne 200 metrów naszej trasy do domu Sasha zawsze przechodzi przez puste miejsce. I nie tylko sasha. Lubię też chodzić po prawach wycieraczki od dzieciństwa. Kiedy idziesz na smar dla swojego dziecka, znacznie łatwiej jest poruszać się z jego prędkością.

A potem Sasha zauważa gołębie. Kąpią się w fontannie w restauracji. Sasha obniża kamień z kijem na ziemi. I ironicznie Uwagi: "Budowniczowie uważali, że fontanna została zbudowana, a kąpiel dla gołębi okazało się!" I natychmiast entuzjastycznie: "Oglądaj te gołębie są takie zabawne!"

Staram się zrozumieć, że zabawna Sasha widziała w tych gołębi. "Śmieszne gołębie" są uprawiane pisklęta. Nieco mniej dorosłych ptaków, bardziej wybredne, z szyjkami płytki. Wyjaśniam Sashę, że to nie jest już pisklęta, ale jeszcze dla dorosłych ptaków. "ALE! Zrozumiałem! Są jako Arley! " - Bridically zauważył Sasha. Cóż, tak, nastoletnie ptaki. I chętnie zwróciłem uwagę na obecność analogii w myśleniu Sashkin. Przynosimy trofea: brukowiec i kij. Droga do domu tym razem zajęła jedną godzinę czterdziestu minut. Ale jest to cenny czas, w którym mieszkałem z prędkością dziecka. Żyć z prędkością dziecka - oznacza to, że masz czas, aby zauważyć kolor nieba, zapachy ulic i własnych emocji. Chcesz się zastanawiać i cieszyć się prostymi rzeczami. Dobrze uświadomić sobie, że życie jest piękne.

5 Zagrożenia lata, które kładą swoje dziecko

Niedziela Mama: W każdym razie dobra matka. Może to jest