My, dzieci z lat siedemdziesiątych - lat osiemdziesiątych, bardzo kochany chleb. Nie w tym sensie, że kochaliśmy jeść, ponieważ żyli źle, głodny, a chleb uratował nasze młode organizmy z braku kalorii. Kochaliśmy go w ogóle. Jako pomysł, jak symbol, jak coś bardzo ważnego, niezachwianego i pięknego.
W końcu dorastaliśmy na filmach o wojnie, w opowieściach dziadka o tym, jak Męka pieczył go, a kolejne siedem braci ciast z łabędzia, na oczarującego urchryzowanego spojrzenia, gdy skorupa przerwana wchodzi w śmieci . A babcia zawsze zgnieciła kruszki chleb ze stołu w garstce i wysłał je do ust jednym średniego ruchu. Szanowaliśmy chleb. Bravish, oczywiście rzucanie szponów w stołówce szkolnej. Durili, grając w stare cegła w piłce nożnej. Ale to był tylko element brody. Straszna przestępstwo, za które, aby nas zauważyć, który z dorosłych śledziłby natychmiastową zwrotną. Tak, a przez nas po czyni, nie można się wstydzić. W końcu to chleb. Są to trudności z wielu ludzi i zbawieniem innych ludzi z głodu. Ogólnie rzecz biorąc, kochaliśmy chleb. Uczyliśmy go kochać go, a my nosiliśmy tę miłość, ten szacunek, ten niemal religijny emitujący przez całe nasze życie.
Dobrze? Czy jesteś gotowy przejść przez granice chleba swojej pamięci? Udać się.
Mam, mama wysłała cię do piekarni. Wydano Avoska, 30 Kopecks Charfics i cennych instrukcji. A także ściśle ustalane przekazanie, aby wydać, nie świeci przez ulice i przekazuje zakupu do domu, jak to możliwe i konserwacyjne, najlepiej na obiad. A potem zaczyna się przygoda. Idziesz do króliczka, udaj się na półki chlebowe, weź go (cóż, jesteś dorosłym stałym człowiekiem i wszystko było w stanie zrobić w ciągu sześciu lat) dwukierunkowy foil przywiązany do bridale do goździka Prowadzony do półek, a zaczynasz sprawdzać chleb na świeżość. Potem pamiętałem, tutaj nacisnąłem, tutaj ostrożnie (tak, że nikt nie widział) marzył i przyjął decyzję - musisz go wziąć. Prawda, mama ukarała tylko baton i nic poza batutem - ale masz aż 30 kopień, a znalazłeś dwupokojowy apartament. I oznacza 10 kopiecków, masz "extra", a można spędzić na świeżą, słodkiej nieznośnie bułce z rodzynkami. Brać? Cóż, oczywiście bierze. Kok jest spożywany na ganku, ponieważ nie można tolerować nie drugiego, a potem wędrujesz w domu, grabienie z butami śniegiem i w jakiś sposób niezauważalnie ugryź bateza na krawędzie. W zimnie jest tak pachnący, taki ciasny, taki mały słodki. I zerwasz zęby kolejny kawałek - drogę do matki, aby matka nie zauważyła. A potem jeszcze jeden. I dalej. "I to wszystko"? "Mama grozi swoim rąk, gdy ty, rumieniec, rozciągnij ją smutną grizzą chlebową". I śmiej się. - Cóż, dobrze. W przecięciu sąsiada. Ale już nie. A ty stoisz zadowolony, szczęśliwy i szalony, kochany w mamy, sąsiada i samo życie. A chleb naszego dzieciństwa był taki.
Chleb czarna cegła (bochenek) o 12 kopieje
Możesz wziąć pół lub kwartał. Był lekko kwaśny chleb, z nierealną pyszną szorstką skorupą. I nie było nic lepszego niż chwytając solidną, posyp ją dużą solą i szybko chory.
Borodinsky chleb 14 kopieje
Z kolendrą, więc amator. Ktoś nie je chleba (przepraszam za głupiego kalambuły) - pozwól mu żucić tej tarta z masowego chleba, a ktoś dojrzał od niego, ponieważ nie jest jasne, co może tam być w ogóle.
Chleb szary nasiona w 14 kopieńskich
Świeży, trochę luźny i ... rodzaj czy coś. Było bardzo dobre. Był z jej mililitami, Borscht i tylko z masłem. I także na oleju, nie zaszkodziłby do pozdrowienia.
Biały Biały bochenek - 20 kopieje
Pamiętamy zwykłe, żółtawe wina, trochę zbłąkana biała cegła. Doskonały z nim ma kanapki z serami ropą, należy zauważyć. A starsi towarzyszom przypomniały nam o istnieniu innej białej cegły, która składała się z czterech segmentów kok. Możliwe było nie dociąć, ale tylko do złamania.
Baton White na 22 Kopeck
Biały na 22 kopiejek jest najbardziej batonem naszego dzieciństwa. Było zawsze dostępne i używane samodzielnie, z masłem, z kiełbasą, z makaronem (ale co), z dżemem i cukrem. Nawiasem mówiąc, pamiętajcie, że kiedy dom nie był słodki (tu nie jest nawet Dowel Vamnaitz pozostawiony), możliwe było łatwo odciąć brodę bateza, posypać piaskiem cukru i Yumathy!
Baton Moskwa za 25 kopeków
Słodko, delikatny, prawie nurkowy. Oszałamiająca była mleko. Tak więc rano bierzesz Bidonchik, podbiegasz do mleka, latasz na drodze do króliczka - a tam właśnie przyniósłeś świeży chleb ... nie możesz mówić dalej. Starsze towarzysze mówią, że na początku lat 70., od prowincji przybyły do tych partii i przyniosły im torby domowe zamiast delikatności.
Kocioł francuski 6 kopieje
Gdzie ona jest? Gdzie to jest - ten przyjemny wygląd z chrupiącym okradaniem na środku zarządu? Gdzie ją dostarczyłeś, sakrament! Cóż, był to cud radzieckich branży piekarniczej. Można go pokroić w małe piaskowanie i było to łatwe z jej białej szczelnej beczki, aby uszczypnąć kawałki i cieszyć się nienagannym smakiem.
Rogalik za 4 kopieje
I gdzie? Był taki "puszysty" i delikatny! Pachnie takościowo, więc o ile nie stopił się w ustach, co było niemożliwe, aby go podzielić z kimś innym. "Jestem twoja, jestem twoja"! Szepnął, warto go wziąć w ręce. Gdzie jest Rogali, pytamy? Twoje liczne rogaliki są z pewnością dobrzy, ale są one tylko słabym podobieństwem naszego Bałtyku.
Małe okrągłe babeczki 3 Kopecki
I zostały one również sprzedawane w Celophane "Stocking" pięć sztuk z rzędu. Mamy nadzieję, że pamięć nas nie zmieniła i nadal pięć sztuk, a nie trzy. Ogólnie rzecz biorąc, były to raczej zwykłe świeże białe bułeczki, ale mieli zmarszczki. I to niekompletne opakowania i rozmiar - też będziemy szczerzy, a nie cesiał - wszystko zostało wzniesione przez trzydzielne bułeczki w wypływu luksusu.
Bułeczki Dubbed 9 kopiejek i bułeczki z rodzynkami 10 kopień
Musi być z pewnością świeży. Jeśli trochę zmarszcza - zamieniaj się w busty łzę. To prawda, że byli miłośnicy precyzyjnych bębnów, ale nie dotyczymy ich. Z radości pamiętamy nawet ciepłe, delikatne, powietrze, brudne bułeczki.
Barancas - 4 kopiejek
Wspólne gałęzie, Mac Banches. Są bajgle. Oczywiście są one polegane na mleku lub z Kisline. Cóż, z domowymi kompotami w skrajnym przypadku.
Kalach.
Kalachi jest duży, miękki, taki jak chciałem zmierzyć w szacunku, aby zmierzyć drugi, a następnie wziąć nóż i pokroić je w duże, surowe zboża. Nawiasem mówiąc, nie sprzedawał piekarni w rzędzie. Konieczne było poznanie miejsc.
I oczywiście suszenie
Suszenie zwykłych i pióro. Suszenie z makiem. Różowe suszarki z dodatkiem syropu jagodowego. Suszenie okrągłe i suszące owalne. Suszenie było w każdym radzieckim domu. Włączyli girlandę gdzieś do kuchni pod oknem, a stamtąd wyznaczono jedną i cieszył przyjemność. Przy okazji warto suszyć, dość drogie - gdzieś na kilogramie rubla. Ale na rubla mogli kupić całą górę.
