Do tej pory nie mam dzieci, byłem ogólnie normalnie. Moim największym troską było pytanie, co zrobię wieczorami, gdy zostaną usunięte z eteru.
Mój mąż i ja zrobiliśmy to, czego chcą, świat był stabilny, bezpieczny i przytulny - dobrze, stosunkowo. A potem pojawili się. Dzieci. I wszystko, świat się zmienił, stał się miejscem pełnym horroru i niebezpieczeństw. Teraz boję się rzeczy, które wcześniej nie wydawały się mnie przerażające.
Domowej roboty pieczenie
Dopóki nie miałem dzieci, chętnie kupiłem Hand-Maid Pechenyushki na targach i próbowałem wszystkiego. A potem zaczęły moje dzieci. I zrozumiałem, co mam na myśli "pomoc" w kuchni (z której nigdzie nie idzie, jeśli zrobisz coś pysznego).
Brudne palce wspinają się do zmiękczonego oleju. Nitly nosuje kichnięcie w niebezpiecznej bliskość testu. Niemowlęta mają wystarczającą ilość łyżki, liżą je i przyklejają się do gotowego kremu. Z łatwością. Cóż, nawet jeśli moje urocze anioły na takich chwilach wydaje mi się paskudnie, wyobraź sobie teraz, że myślę o twoich. Więc nie, żadne bułeczki domowe, nigdy na nic.
Pozostań w domu sam
Mój mąż często idzie na podróż służbową, a kiedy nie, śpię mniej niż noworodka matka. Macierzyństwo skręcił mój mózg - teraz skoczę na każdym szelestie i słyszę zagrożenie w każdym dźwięku.Gdy mąż wrócił do domu i znalazł nas połowę działu policji - chciałem tylko upewnić się, że atakujący nie pójdą wokół parku, a rabusia nie miała miejsca na strychu. Prawdopodobnie myślali, że mój dach poszedł. I poszła, dzięki macierzyństwie.
Latać
Kochałem latać na samolotach. Widok z iluminatora, kina, Viniche, miękkiego rozlewania - oh tak. Wcześniej. Ale nie teraz. Teraz jestem coraz bardziej o rybach lub kurczaku, ale o fakcie, że 10 kilometrów jest cholernie wysokości. Odbijam, gdy kapitan mówi coś na głowie, jak oczekuję, że ma zamiar zaoferować kurtki życia.
Moje dzieci wpatrują się w iluminatory i odebrać na tablecie i uważam szeregi przed wyjściem awaryjnym i zbadać wszystkich pasażerów z uzależnieniem. I jestem dosłownie gotowy do pocałunku ziemi, gdy jesteśmy bezpiecznie sznurowaniem.
Banki i supermarkety
Raz, kiedy syn był całkowicie mały, poszedłem do banku, i kiedy stałem w kolejce, mam pytania w głowie: co się pojawi, a syn zacznie krzyczeć, ale nie mogę sprawić, że został wyciszony? A co, jeśli gangster mnie kopie, który podniesie ten krzyk? Krótko mówiąc, kolejka była długo, a udało mi się stracić kilka scenariuszy w mojej głowie, jeszcze bardziej dramatyczne. Więc teraz unikam zarówno banków, jak i supermarketów - na wszelki wypadek.Sport ekstremalny
Nigdy nie byłem fanem stopu na fortepianie na spada Niagara lub prawdopodobna ekstremalna rozrywka. Ale pewnego dnia mój mąż i ja poszliśmy na wakacje i postanowiliśmy dowiedzieć się, jak jeździć na nartach wodnych. Nie miałem nawet czasu na cieszy.
Ponieważ mój szalony mózg mamkin zaczął modelować najgorsze sytuacje - upadnę, przykręcam głowę, krwotok, przedwczesny koniec, moje dzieci dorastają sieroty i nikt nie przeszkadza ich kocu na noc.
Spacer po mieście na nowy rok
Nawet 15 minut spacerem po domu - potworny stres. Miasto jest zalane zombie, które pili wyraźnie więcej niż musujące kotły. Jest bombardowanie dywanów z fajerwerkami. Nie, zobaczę okno.Metro, windy i schody ruchome
Kiedy do nich zbliżam się, jestem w tym samym czasie zbliżając się do ataku serca. Prędzej czy później moje cheruby dostosuje drzwi windy. Albo będę miał czas, aby wycisnąć się w samochodzie, a oni nie są, a ostatnią rzeczą, którą zobaczę w tej chwili, gdy pociąg mnie zabierze, będzie ich przestraszona twarz. O tym, co może się zdarzyć na schodach ruchomych, a nawet przerażający do myślenia. Przysięgam, kiedy mają 21 lat, będę również spanikowany przez metro.
Źródło