Świat mody, taki miasto i wyrazisty dla samego uległego, jest rzeczywiście niezwykle zamknięte, a nawet hermetyczne, z jego tajemnicami i strasznym sekretem. Nawet jeśli zadzwoniliśmy do wszystkich kanałów mody, jesteś w manifestu, który nosimy sandały z skarpetami, na druku lamparta, oczywiście, wiedzieć, pewnego dnia zobaczysz je na podium, a potem nie możesz odejść od tej wszechobecnej mody .
"Funny Murord" (Dyrektor Stanley Donen, 1957)
Invincible Classic to historia "Kopciuszek" i jego losowego i niesamowitego sukcesu, Wardryfikacji Audrey Hepburn i Fred Aster. Łowcy na nowe twarze i obrazy z czarodziejnego magazynu spójrz na księgarnię, gdzie znajduje się Joe, który jest przeznaczony, aby stać się nowym standardem modelu. Wszystko jest strasznie niewinne, Zadorny i do muzyki. O czasach, gdy naiwne i wodneville panowały w modzie.
"Diabeł nosi Prada" (Dyrektor David Frankel, 2006)
Klasyczny z historyografii trybu zerowego, obraz Miranda Megeors jest odpisany z Wszechmogącą Anną Wints z Vogue. Anne Hathaway Humorestally daje transformację wizerunku Trepidate Lini w zdegenerowany i zbliżony do wielbicia branży. W rosyjskim Dubble, Miranda, to jest, Maryl Streep, wyrażona przez Evelynę Khromchenko. Cóż, wszyscy wiemy, co było później.
"Shopogolik" (reżyser P.j. Hogan, 2009)
Instructive Romka o tym, gdzie marzenia o pięknych szmatach. Dla najbardziej dramatyzmu i ironii główny bohater dokonał dziennikarza finansowego. A jeśli nie, to, którzy straciliśmy na zakupach owiec, powiedzą, że modne stroje są nie tylko sztuki i błyszczącym połysk, ale przede wszystkim są dziury w twoim strawnym budżecie. Okazuje się, że wszystko jest równe przed markami.
Coco do Chanel (Dyrektor Ann Fonten, 2009)
Mała mglista, ale bardzo piękna baiopiczna o wyjątkowym Coco Chanel. Chciałem strzelać Kira Knightley, ale dobrze, że zmieniliśmy zdanie, Audrey Tuo, choć rozpaczliwie trwa, aby wycisnąć się z siebie, dużo Amelie, ale Kiru w obrazie Coco byłby nie do zniesienia.
"Jia" (dyrektor Michael Christopher, 1998)
Kolejna biografia, tym razem znacznie bardziej ostry i dramatyczny. Rozmawia o życiu i cierpieniu luksusowego modelu Jiya Marie Carance. Została podziwiana i noszona na rękach projektantów mody i znanych fotografów, ale pchnięcie opiatów okazało się silniejsze niż luksusowe życie gwiazdy. Uważa się, że śmierć JIA z AIDS została uznana za pierwszą śmierć kobiety z tej choroby.
"Pret-A-Port" (Dyrektor Robert Ostman, 1994)
Ironiczna fajerwerka filmowa o modnym strzałem Fish-Media Fish-Prigaal Drogi Robert Olttman. Niezależnie od daty wydania, "Pret-A-Port" w ogóle nie stracił swoich znaczeń. Prawdziwy film "bębna" o "Tusovka". Ciekawe jest, że większość znaków odgrywa się tutaj, cóż, a nie zbyt ukryte wersje samych siebie. Nie mamy wątpliwości, że co tydzień mody jest tylko komedią mieszkaniową.
"Uwagi na temat odzieży i miast" (Dyrektor Vim Wenders, 1989)
Vim Wenders komunikuje się z Yamamoto, obserwuje się przez kamerę w pracy projektanta mody. Innowacyjny projekt wersendów na lata jest postrzegany nawet głębszy. To nie tylko opowieść o warsztacie rzemieślniczego, widzimy nierówny i medytacyjny portret artysty, który pomimo dynamiki filmu nadal wygląda jak historia w statyce.
"Zemsta z Kutur" (Dyrektor Joslin Murchaus, 2015)
"Dogville" o mocy zemsty osadzonego w mechanizmie maszyny do szycia. Szyk i elegancki modist Tilly (Kate Winslet) pod okładką nocy wraca z Europy do jego rodzimej pustyni australijskiej. Oto pełen ciemności, a tylko francuski poliisman sympatyzuje biedną dziewczynę i najgorszą jej umiejętność. Wszystkie pozostałe są cicho znienawidzone, ciemna historia śmierci chłopca, która jest związana z Tilly, jest zawarta w przeszłości. Stopniowo, wszystkie plotki miasta otwierają zdolności couture Tilly i są zbudowane do niego w kolejce dla strojów. Ale katharsis nie będzie. Sukienki oddzielnie i życie oddzielnie.
"Numer wrzesień" (Dyrektor R. J. Cutler, 2009)
Dokumentowy strawienie pracy Vogue, prowadzony przez Anny Winters nad śmiertelną liczbą w historii publikacji. Ogólnie rzecz biorąc, rozumiesz, że wygląda na kuchnię do szefa legendarnej restauracji.
"Dior i ja" (reżyser Frederick Cheng, 2014)
Kolejny dokument, tym razem o pracy słynnego Mody House Dior w tym niepokojącego okresie, kiedy Galliano został zastąpiony przez RAF Simons i dał mu nierealistyczny czas na przygotowanie nowej kolekcji. Wygląda jak thriller, w jednym oddechu.
"Iyris" (Dyrektor Albert Misles, 2014)
Niechęć ładny film amerykańskich kolekcjonerów i ptaków drobiowych Iris Afel. Dyrektor filmu Albert Meisles jest również rodzajem legendy, ale film nie jest o nim. Iris uwielbiam i podziwiać miriady wykluczonych niedawno blogerów mody. Prawie nie jest jedyną osobą na planecie we właściwym umyśle i pamięci solidnej, która może nosić walizkę na samym czasie, nie łączy się na pierwszy rzut oka, po upadku na okulary Dragonfly Nose. Film jest bardzo ciepły i uduchowy, w ramce cały czas miga mąż Iris, bohaterka trzyma nas przez jego wspaniałe dobytek, w osobie, która dorastała pod szarym niebem wśród ludzi ubranych w szarą całkowitą cebulę, padaczkę napady. Ze szczęścia. Mówi do siebie: "Jestem najstarszym nastolatkiem na planecie".
Bill Cunningham Nowy Jork (Dyrektor Richard Press, 2010)
Kolejna legenda. Inny portret. Niestety, bohater tego filmu nie był dosłownie tego lata. Ale w filmie, osiemdziesiątoletni fotografia street-mody Patriarch rozpadająca Nowy Jork z kamerą w starym rowerze, 29. po 28 skradzionych. Cunningham jest historyczną osobowością świeckiego i modnego życia nie tylko Ameryka, aż do ostatnich dni nadal strzelał do New York Times i nigdy nie przekazał swojej autorytetowi do asystentów, zawsze był procesem. Nikt nie wie nic o swojej rodzinie, o swoim życiu osobistym. Równolegle film wpływa na historię walki właścicieli na placu w budynku Karnegie-Hall, gdzie wielu znanych pracowników artysty były apartamentami studyjnymi. W Cunningham był maleńki mieszkanie wymuszone przez szuflady z negatywami. Honorowi starzy aktywnie chcieli eksmitować stamtąd. Mówią, że może znosić migawkę modnej kolekcji Anyapti, na której odwiedził, i opublikować młody projektant-epigon na plagiat. O filmie można powiedzieć nieskończenie, ale lepiej patrzeć na siebie.
"Seks w wielkim mieście" (Michael Patrick King, Allen Kultter, Michael Enter i in., 1998-2004)
Nie ma dodatkowych słów. Seria może zostać przemianowana w "seksie i modzie w wielkim mieście", która jest warta jednego odcinka z Carrie, przed którym w szafie Vogue, starszy patron poświęcał spodnie. A wszystkie modne księżniczki wiedzą, że połysk kończy się, gdy spodnie schodzą przed tobą.
"Bergdorf Gudman: Ponad wieku na szczycie mody Olympus" (Dyrektor Matthew Mile, 2013)
Gdzie jest moda, zawsze istnieje przemysł i sprzedaż. Taśma dokumentalna, w której projektanci opowiadają o Virtuoso detalicznej filozofii mody. Po tym, objawienia z drugiej ręki i tani masowy rynek wyglądają szczególnie atrakcyjnie. Chociaż historia rynku masowego jest osobnym tematem.
Przeczytaj również:
10 ubrań, które się bali i kochamy
10 dowodów, że zmiany standardów kosmetycznych
Guide Moda 2016 z Pics.ru: Immortal Leopard, Cekiny i pluły, jak w "Game of Thrones"
