Żyj z pamięcią jak ryby Dori. Anonimowa historia kobiet z naruszeniem neurologicznym
Kiedy spojrzałem na kreskówki dziecięce "Szukaj Nemo", być może zabawne chwile, które pojawiły się, w których pojawili się ryby Dori - słodkie i rozproszone stworzenie z najkrótszą pamięcią na świecie. Nie wystąpiłem mi, że mniej niż dziesięć lat była nadal bardzo młodą kobietą, ja sam stanie się rybą Dori. Czy będę zabawny? Często. Ponieważ tylko śmiech oszczędza z szaleństwa i rozpaczy, kiedy twój świat zawalenia - jeśli podejmujesz aksjomaty, które nasze postrzeganie świata jest naszym światem.
Prawdopodobnie nawet nie pamiętałbym nawet tych dni, które spędziłem z poważnymi naruszeniem pamięci (zostali teraz pozostawione, ale wcale w takiej imponującej skali), jeśli, jak wiele nowoczesnych kobiet, nie miał zwyczaju bloga.
Mam dużo zamkniętych i bardzo krótkich rekordów. Gdybym najpierw lubił opisać wydarzenia dnia, wiążę je w jeden esej, lub wybrać najjaśniejszy i służyć go jako rower, anegdot, teraz prawie wyrwałem smartfon z kieszeni, aby szybko szkicować lub dwa o czymś, co ja Nie chcę zapomnieć tylko dlatego, że zrozumiałem: z tych małych rzeczy i jest moje życie, a to będzie strasznie za pięć lat, nawet nie pamiętam, jak moja najmłodsza córka żartowała lub najstarszy z podniesionym wrażeniami z filmu , raz mnie podekscytowany. Jako kot rzucił kolejną sztuczkę Cotto, Uczelnie. Gdy natknąłem się na mój nastoletni rysunek i udało mi się pamiętać, że scena jest przedstawiona na nim - scena z mojego życia rodzinnego - i ostro czuł, że żyję długo, pomimo częstego uczucia, że moje życie narodziło się i kończy każdą sekundę.
Nie przytrafiłem się nieuniknionej choroby, niszcząc osobowość. Na szczęście. Urazy i ich własna niedbalstwo przydarzyły mi się po niej. Początkowo moja głowa wirowała, stałem się rozproszony i zapomniany. Gdzie włożyłem klucz? - dobry początek, nic nie przechodzi, ponieważ taka nieobecna dzieje się wielu. Gdzie jest moja herbata? Chciałem herbaty, zrobiłem herbatę? Czy zrobiłem herbatę w kolejnym dniu i zapomniałem? Gdzie jest pieprzony kubek z herbatą, gdzie już szukałem jej wyglądu i gdzie jeszcze nie jest? - W ten sposób szaleństwo zaczyna brzmieć, zwłaszcza gdy powtórzył się po czasie.
Wkrótce odkryliśmy, że mój scatleton i zapomina sprawia, że jestem trochę niebezpieczny dla siebie i innych. Nie możesz umieścić czajnika i odejść lub wejść do kąpieli i odejść. Żaden Internet nie jest konieczny, aby natychmiast zapomnieć o nich. Jeśli nie ma nikogo w domu, a ty naprawdę chcesz gorąco, umieściłeś czajnik i usiąść przed piecem, patrząc na niego ostrożnie. Ponieważ książka, smartfon, szycie i spojrzenie w oknie może zapomnieć o czajniku.
Paliwo elektryczne nie wytrzyma okablowania, ale przez chwilę problem rozwiązał czajniczek z gwizdkiem. Nie pamiętam, jak i kiedy, niestety, ale gwizdek okazał się złamany. Może ma mnie zmęczony. Co więcej, co tak bardzo pomogło. Często nie reagowałem na gwizdek, ponieważ nie pamiętam, co oznacza ten dźwięk.
Już jadłem dzisiaj?
Czy muszę jeść?
Dlaczego stoję przed lodówką? Prawdopodobnie chciałem sprawdzić, ile jedzenia jest w domu.
Dlaczego stoję w kuchni przed lodówką? Spojrzałem już do środka, czy nie? Zrobiłem już coś i powinienem zostawić lub czy muszę coś zrobić?
Nic śmiertelnego. Nic przerażającego jak halucynacje. Nic bolesnego. Po prostu znajdę się w dziwnym zadaniu. I nadal zapomnij jeść lub umyć lub ile lat mam.
Co chciałem nagrać blog, aby nigdy nie zapomnieć?
Czasami przeczytałem mój blog przez długi czas, te rekordy, które były starsze i dłuższe. Otworzyłem moje życie dla siebie.
Czasami pamiętałem ją bez problemów. I też jedzą. I wszystko wydawało się dobrze.
"Nie jestem Marina, jestem Katya", ta córka przypomina, że apeluję. Marina jest drugim. Prawdopodobnie często mi o to przypominają. Albo wszystko właśnie zaczęło? W każdym razie dziewczyny nie wyglądają denerwowały. Bardzo kocham moje dziewczyny. Pomagają mi bardzo, więcej niż można oczekiwać od dwóch emocjonalnych nastolatków bez poprzedniego doświadczenia opieki nad, na przykład babcią z demencją.
Nadal kocham oglądać filmy. Patrzę na niego z dziećmi. Film jest bardzo interesujący, ale prawie nie trzymam uwagi i mylić znaki przez cały czas. "Kto to jest? Dlaczego to powiedział? Skąd pochodzi jej broń? "Nieustannie pytam, a dzieci cierpliwie odpowiadają mi, więc film nie przestaje być interesujący, chociaż następnego dnia nie mogę mu powiedzieć. Mówią, że emocje pomagają coś zapamiętać. Cóż, nie zawsze.
I tym razem muszę pracować. Nie bardzo, dla głównego pracownika - męża. Ale to konieczne, budżet rodzinny jest coś takiego. Piszę teksty na komputerze. Biorę kogoś z dzieci i omówię temat tekstu. Poświęcam, co chciałbym pisać. Więc konieczne jest, ponieważ kiedy siedzę, by napisać, nie pamiętam, jak myślał tekst. Niektóre dzieci siedzi blisko i przypominają mi. Potem odlicza powtórzenia myśli, które teraz cierpię na stałe. Czasami po prostu drukuje dla mnie, podczas gdy próbuję dyktować, ponieważ abumentacja jest bardzo zapobiegająca mi postrzeganiu tekstu i rekrutować go.
Najważniejsze jest, aby nie zapomnieć. Dlaczego patrzę w folder "przesłany" na ten sposób?
Moje dzieci są cudem. Moje dzieci są moim życiem. Nie mówię o uczuciach, a nie żałosnych sloganach. Nie wiem o tym, jakby nadal byłbym byłym życiem bez nich.
Chodźmy do sklepu. Mama, chcieliśmy wziąć Kefir. Mama, już wzięliśmy chleb. Mama, spójrz na to, jak śmieszne umieszczanie banków, plasterki tytułów dodają do nieprzyzwoitego słowa! Mama, umieściłeś pieniądze w lewej górnej kieszeni.
Chodźmy do wieczornych wierszy. Poszliśmy słuchać bardów. Poszliśmy odwiedzić. Mama, Olesya mieszka na Tushinsky. Jaką stację jest teraz? PaveletSkaya. Jaką stację jest teraz? Nowokuznetskaya. Pamiętasz, gdzie musimy iść? Tak, mama, pamiętam. Dwa przystanki. Przez jeden przystanek. Mama, idź.
Może sprawa jest w pamięci, jak ryby Dori, ale nie pamiętam, że przynajmniej raz, odpowiadając na te niekończące się pytania, dzieci mówiły podrażnione lub całkowicie.
Mama, śpiewać. Teraz cztery dni. To jest ciasto. Chcesz trochę herbaty? Mama, to jest herbata. Chciałeś herbaty. Śpiewa ciasto, więc on. Piję z tobą herbatę.
Opowiadam zabawną historię z mojego dzieciństwa. Co ciekawe, wydaje mi się, a ona wyszła składana?
Mama, myślę, że chciałeś podnieść rzeczy. Chciałeś być czesany. Chciałeś zobaczyć z nami film. Nośmy drugi but, a potem idź.
Jestem w moim umyśle. Nie robię złe rzeczy. Wiem, że widzę przedmioty przed tobą. Nie mam szalonych pomysłów. To nie wydaje mi się, że diabły mnie gonią. Panie, tak, wszystko w porządku! Potrzebuję tylko trochę pomocy. Wiele osób potrzebuje trochę pomocy.
Na komputerze znajdowały się także przypomnienia na komputerze. Powiedziałem sobie ze sobą, aby nie stracić myśli, obudziłem wszystko, wymamrotał prawie każdą minutę. Przywróciłem wydarzenia w moim mózgu na otoczeniu, jak detektywa, rozwijając złożoną zagadkę. Nauczyłem się kluczowych rzeczy, aby wyjechać ściśle na kluczowych miejscach lub nadal utrzymywać w dłoni, bez względu na to, jak niewygodne byłem w tej chwili lub inny. Okulary leżały w czerwonej skrzynce, smartfonie - w czerwonym przypadku, paszport i pieniądze - w czerwonym kosmetycznym worku, ponieważ czerwony rzucił się do oczu i przypomniał sobie. Ale większość wszystkich sztuczek pomogła mi ludziom. Niewielka pomoc dała mi bardzo, dużo życia.
Gdzie miałem taki mikrofon? Kupiłem go lub powinieneś dać gospodyni? Dlaczego stolik kawowy nie jest już po lewej stronie kanapy? Czy możemy to odłożyć? Tabela jest przestawiana do wylotu, ponieważ konieczne jest ładowanie laptopa, smartfonów, lampy baterii. Dlaczego nie stół po lewej stronie? Dobra, pozwól mu tam stać. Gdzie jest stół? Stół, wydawało mi się, że gdzieś przestaliśmy. Gdzie otrzymałeś od nas przedłużacza w pobliżu kanapy? Prawie potknąłem się.
Katya, idź na potrawy. Katya, idź na potrawy. Katya, idź na potrawy. Już machałem. Już ją nie myłem. Dobra, będę mój, co robię wtedy?
Stoję na ulicy z dziewczynami i piosenkami na cześć jakichś wakacji i okazuje się tylko do krzyki na czas na kilka słów, ale nikt mnie nie obalił. Jemy w kawiarni. Mam wspaniałą dziewczynę. Siostra, pij herbatę. Jest przed tobą. Spędzam cię. Zrób mnie we mnie. Po co chodzić do metra, jeśli możesz firmę? Nie chcesz myć głowy? Chodźmy, oto ręcznik. Pey herbata, jest przed tobą.
Teraz herbata jest po mojej prawej ręce, w pobliżu klawiatury. Sam to zrobiłem. Pamiętam datę urodzenia córek. Nadal jestem trochę rozproszony, ale wydaje się, że zawsze byłem trochę rozrzucony? Nie pamiętam dokładnie. Przynajmniej z moich problemów, które zostały rozwiązane, a proces jest odwracalny. Szczęściarz.
Ogólnie rzecz biorąc, chciałem ci powiedzieć, jak być rybą Dori. Po pierwsze, nie jest całkowicie przerażający, gdy masz naprawdę kochający rodzinę i naprawdę kochający przyjaciół. Po drugie, to prawda, że jest śmieszne, tylko zakres dla chłopca. Ale bez wpisów blogów nie pamiętam dlaczego.
Od Redakcji: Jeśli twój krewny częściej zaczął upuszczać rzeczy, zadawać pytania dotyczące filmu lub cały czas, aby o czymś zapomnieć, spróbuj pokazać go neurologiem. I nie krzycz na niego, proszę, nie jest to konkretnie.
Tekst jest dostarczany przez anonimowy autor specjalnie dla pics.ru
