Od 23 lutego jest zwyczajowo gratuluje wszystkim mężczyznom bez katastrofy, nawet tych, którzy widzieli maszynę tylko na zdjęciu i krzyknęli z wyjątkiem komputerowych zombie. Ale w rzeczywistości jest to dzień obrońcy ojczyzny. A Ojczyzna zawsze była nie tylko obrońców, ale także obrońców. Dziś około 100 000 kobiet służy w armii rosyjskiej.
Nawet teraz kobieta nie jest tak łatwo włamać się do szeregów sił zbrojnych, ale przez kilka wieków temu było niemożliwe. Ale poczuł się! Na koniu, w zbiorniku, w wykopie, za kierownicą samolotu - było wiele dzielnych dziewcząt w Rosji. PICS.RU gratuluje wszystkim, którzy nas ratuje i pamięta tych, którzy zaczęli.Nadezhda Durov.
Cavalist-Maiden Nadezhda Durov - osoba jest absolutnie prawdziwa, chociaż jej biografia wygląda jak esej romansu, który jest również bardzo podniesiony na zakrętach. Dzieciństwo córki gruntów Gusar Rothmistra i Właściciele Keinina nie było dokładnie - psychopatyczna matka jego córki nienawidził i kiedyś nawet ją rzuciła, potem kolejne jednoroczne dziecko, z okna przewozu. Po tym ojciec zdecydował, że nie będzie wystarczająco dużo radości z rodziny i wręczył dziecko do wychwytującej swojego Slang Astakhova.
Durov sama później w jego "notatkach" powiedział, że "siodło był moją pierwszą kołyską". Astakhov, nie w pełni zrozumienia, jak radzić sobie z datami, podniósł ją jako chłopców. O 18, Durov był szybko żonaty, urodziła syna i natychmiast uciekł z przechodzącym eSuul Cossack, zmieniając się w męską sukienkę.
6 lat nadziei spojrzała gdzieś z nim pod mocą bliźniaka, ale przez początek wojny z Francuzem rzucił Kozak i poprosił go do Connoisseur Connoisseur w Łódź, zwany Alexander Sokolov, syn właściciela właściciela. Uczestniczył w bitwach na Guttstadt, Galesberg i Friedland, otrzymał Cross St. George Cross i tytuł Unter-Officer.
Więc służyłbym, ale zniszczył sentymentalność. Durov napisał list do ojca, prosząc o przebaczenie za swoje zachowanie, tata pociągnął za niezbędne wątki i znalazła nadzieję. Grand El Scandal, wstyd, aresztowanie, wracając do złego domu, do mamy, do Raggins.
Howl w społeczeństwie stał taki, który nawet dotarł do cesarza. Aleksander prowadziłem się dość niespodziewanie - wezwał do Duru do Trybunału, usłyszał, opuścił głowę, dość utknął i ... wysłał go do pułku Mariupolu w randze Podororuk, pisząc dokument do Aleksandra Alexandrova, więc że stosunkowo nie mogła go znaleźć.
Durov służył w armii do 1816 roku, dowodził pół dawcy, był na polu Borodino, emerytowany i spokojnie żył przez długie 50 lat w Elapiegu w towarzystwie kotów i psów.
Alexandra Tikhomirova.
Jest to znacznie znane z Mumaramu, jednak było daleko od jedynej kobiety, która wzięła udział w tej wojnie. W tych samych latach 18-letni Alexander Tikhomirova pozostał okrągłym sierotą - rodzice zmarli dawno temu, a brat zmarł w bitwie. Dziewczyna wzięła z tajnego brata metrycznego mężczyzny, zgodził się na włosy i weszła do służby wojskowej pod jego imieniem. Służyła w Pułku Ulansky'ego, dotarła do dowódcy firmy i dopiero po 15 latach rezygnowali, więc każdy i nie dając swojej tajemnicy.
Maria Bochierev.
Trwało kolejne sto lat, aby kobiety zaczęły brać do armii bez żadnej maskarady. Pierwszą regularną kobietą formacją wojskową w Rosji była dobrowolnym batalionem wpływu śmierci, która została rozkazana przez Marię Bochkareva.
Batalion powstał podczas pierwszego świata, a nie na próżno otrzymał tak ponurą nazwę - dziewczęta, które w nim służyły, nie powinny walczyć i wygrywać, zadaniem było heroiczną śmiercią na polu bitwy - do pogorszenia człowieka dezerterów.
Bochkarev sama, półafabrykaty chłopski, dobrowolnie poszedł do przodu w 1914 roku i przewrócił najwyższą zgodę na służenie - po prostu nie brał kobiet w zwykłych wojskach. Idea batalionów śmierci należała do niej, a ministrowie chętnie chwycili takiej kampanii agitowej. Batalion został zyskany jako kilka wojskowych kobiet i ogromny tłum dziewcząt z obywatela, głównie, jak mówią ze społeczeństwa. I walczyli poważnie, niosąc ogromne straty.
Ale pomimo ich, w ludziach, są one różne, że "przestraszone kobiety" i "prostytutki" nie zostały wywołane, chociaż polecenie doceniły żołnierze kobiet bardzo wysokie. Po rewolucji bataliony zgona śmierci i Bochkareva, którą nowy rząd oskarżony o zmianę starego, uciekł do Stanów Zjednoczonych, pokonując ścieżkę z Petersburga do Władywostoku na krzyżach, w kostiumu pielęgniarki.
Dziurkowana kobieta z projektami rewolucyjnymi osiągnęła odbiorców w Woodrow Wilson i King George V, mając nadzieję uzyskać od nich wsparcie finansowe. W 1919 r. Wróciła do Rosji, ale już się nie stało - po kilku miesiącach bolszewicy chwycili go i zastrzeliły się bez sądu i dochodzenia. Miała 31 lat.
Ekaterina Zelenko.
Podczas kobiet drugich armia nie była już niezwykła i wyjątkowa od zasad. Ekaterina Zelenko, dziewczyna z Aeroklubu, natychmiast po owieniu Adultth, wszedł do armii, a do samej fińskiej wojny był zaangażowany w testowanie samolotów. W 1939 roku, jedynym pilotem w tym czasie w eskadrze bojowej, zbombardowali magazyny wroga i poinstruowali nowicjusze.
Z początkiem II wojny światowej Zelenko przełączył się na nowy przeciwnik. Dowodzła grupę bombowców, uczyniło 40 odjazdów bitwy i uczestniczył w 12 bitwach powietrza.
We wrześniu 1941 r. Katarzyna wróciła z Unii, kiedy jego SU-2 zaatakowali 7 niemieckich myśliwców. Upadła jeden z nich, ale amunicja zakończyła się, a nie było żadnych szans. Zamiast czekać, aż Niemcy zamienili swój samolot na sito, wysłała go do najbliższego wojownika.
Zelenko nadal pozostaje jedyną kobietą na świecie, który popełnił bitwę. Fragmenty jej samolotu znajdowały się na głębokości trzech metrów, a sama Catherine, ponieważ prawdopodobnie chciałaby być na zawsze na niebie - gdzieś w bydła układu słonecznego, mała planeta Katyusza obraca się, nazwany na cześć jej honoru.
Alexandra Razhopkina.
Jednak nawet w latach 40. XX wieku, a nie każda kobieta, która chciała iść na front, może to zrobić na otwartym czasie. Nikt nie chciał pozwolić Alexander Razchopkina. I ona rzuciła się - obaj jej dziecko zmarły przed wojną, mąż został wezwany do przodu, a pozostanie w gospodarstwie zbiorowej nie świecił. Opanowałem ciągnik - zrozumieć to ze zbiornikiem.
Trochę oszukania o biurokratycznej ścianie, Aleksander przemówił, odrzucił w spodnie i, wykorzystując Bardaka w biurze wojskowym i zaciągnięciem, został nagrany w wolontariuszy pod nazwą Aleksandra Roschupkina. Po krótkich kursach Aleksander wysłany do przodu z mechanikowym sterownikiem T-34 zbiornikiem.
Jej sekret ujawnił 3 miesiące przed końcem wojny, kiedy samochód został popękany. Jej, ranny i ciągnięty, wyciągnięty z płonącego zbiornika i zaczął związać - okazało się, że nie okoniła, że nie ma Alexandra. Prawdopodobnie to wytworzyłoby, ale dla tankowania osobiście, generała Chuikowa. I tam i tam i wojna.
Ta historia prawie niewiarygodnie szczęśliwa Final - Aleksander zdemobilizowany, jej mąż przetrwał także w szlifierce mięsnej, przeniósł się do Samara i szczęśliwie mieszkali tam do końca swoich dni. Craispoon, jeden z 20 damskich tankowców drugiej wojny światowej, zmarł w 2010 roku.