Po każdej wojnie, psychiatrzy uzależnione od pracy - żołnierze, którzy przeżyli horror rowów, nie mogą się go pozbyć i dołączyć do spokojnego życia. Czasami wstrząs od doświadczonych tak ogromnych, że nawet najsilniejsza psychika nie może sobie z tym poradzić. W nieporozjawnym zaburzenia stresu wiele codziennych nazw - "zespół Afghan", "syndrom wietnamski", "zespół Czeczeńskich".
Chociaż PTSD jest również w tych, którzy proszeni są zapach. W końcu w istocie, bez względu na to, jaki rodzaj przetrwały koszmar - jakiekolwiek straszne wydarzenie może stać się pułapką psychologiczną. I chociaż PTSR jest bardziej prawdopodobne, że kojarzą się z atakami terrorystycznymi i wypadkami, ciężki rozwód może również prowadzić do faktu, że poczujesz się jak myśliwiec pod kierownictwem.
Ogólne znieczulenie
Na początku nie zauważysz nic specjalnego. Cóż, rozpuszczaliśmy się. Będziesz transportować pudełka do nowego mieszkania, kup bilet na Madagaskar na May, a nawet zastanawiałeś się, jak spokojnie dostrzegasz wszystko, nawet jeśli rozwód towarzyszył katastrofę podstaw i odrzucenie wątroby do siebie. Wiele osób, które przetrwały PTSR wspomnieć o poczuciu własnej niewrażliwości - wszystko jest tak, jakby w znieczuleniu, bez najmniejszej odpowiedzi emocjonalnej.
Składa się to z dotkliwości zaburzenia stresu pourazowego - nie zwija się na głowie natychmiast po traumatycznym zdarzeniu i rozjaśniając się wokół kąta, aby skakać dokładnie, gdy dajesz sobie medal czekoladowy na odporność ducha i samowystarczalności .
Syndrom z powodu rogu
Podczas gdy głowa jest zaangażowana w życie, "zespół Afgańskich" siedzi cicho, ale będzie manifestować, gdy tylko wszystko zostanie rozliczone, a życie wróci do szyn. Potem zdajesz sobie sprawę z tego, co się stało. Wszystkie odcinki, które chciałbyś zapomnieć - zdradę, przemoc, skandale i zagrożenia, które towarzyszyły upadek łodzi rodzinnej.
I to nie tylko wspomnienia - wyróżniają się niesamowitą obsesją, gorszą niż sprzedawcą wspaniałych odkurzaczy. Będą marzyć każdej nocy, a te marzenia są jasne i przekonujące. Wspomnienia toczą się niespodziewanie - wraz ze wszystkimi emocjami, których doświadczyłeś w tym momencie. Takie flashbakes mogą towarzyszyć pocenie się i tachykardia, pokrzywy ciśnienia i konieczność natychmiast umrzeć do toalety "w małym" - więc wegetatywny układ nerwowy reaguje na niebezpieczeństwo, że uważa realne. Czasami wydajesz się nawet słyszeć hałas długotrwałych skandali.
Stopniowo wspomnienia zdobywają charakter obsesji. Musisz mówić o tym, co się stało - nie tylko kilka razy, aby powiedzieć przyjacielowi o tym, jak bydło jest i jak on ścisnął z tobą przez sąd mopa i łóżeczka, ale znowu i znowu na głos te wydarzenia ponownie. Otoczenie są napięte - wyślesz swoją historię, gdziekolwiek ani Walter Sobchak z "Big Lebovsky" spadł w wojnie wietnamskiej, nawet omawiając grę w kręgle. Rozumiesz, co zachowujesz się jak walczył, a ludzie wstrząsają przed tobą, ale nie możesz już kontrolować przepływu słowa, jeśli.
Zapomnieć wszystko
Ludzie z PTSR próbują pozbyć się wspomnień, które zamieniły swoje życie. Chciałeś nie tylko wyrzucić wszystkie rzeczy, które przypominają rozwód o piekła i byłym - usuniesz wszystkich swoich przyjaciół z sieci społecznościowych i tych, którzy mogliby podać jego status. Będziesz panny uniknąć nie tylko tych miejsc, w których byłeś razem, ale także te, w których istnieje szansa na niego, a nawet jego znajomość.
I próby zapomnienia, że wszystko się dość sukces. Jedną z charakterystycznych cech "zespołu Afgańskiego" jest deformacja wspomnień. Prędzej czy później znajdziesz, że naprawdę nie pamiętasz kilka chwil twojego życia w przeddzień rozwodu. Wiesz, co dokładnie się wydarzyło, ale nie powstaje żaden obraz w głowie. Pamięć może nawet starannie wyciągnąć byłego męża z wspomnień - na przykład zapamiętasz nasze urodziny we wszystkich szczegółach, na których był obecny, ale będziesz miał wrażenie, że w rzeczywistości nie było - nie było pojedynczej klatki w mojej głowie z twarzą.
Kiedy pokonać alarm
Bezsenność, niekontrolowane ataki gniewu lub tęsknoty, niezdolność do planowania nawet najbliższej przyszłości, problemy ze socjalizacją, kiedy perspektywa spotkań znajomych wydaje się być tak obrzydliwi, jak pomysł pobytu w domu, pogorszenie pamięci i koncentracji - wszystkie te znaki są charakterystyczne nie tylko dla PTSD, ale także dla każdego silnego stresu. I nie poprawią sytuacji. Bez leczenia "zespołu Afgańskiego" może traktować cię przez bardzo długi czas - miesiące, jeśli nie lata. W tym czasie można łatwo stracić przyjaciół, pracować i wiarę w fakt, że jesteś godną osobą.
Psychiatrzy mówią, że miesiąc wszystkich tych symptomatyków jest już wystarczającym powodem do ucieczki do lekarza w matrytach na stopie szefowej. Jeśli układ nerwowy nie jest przekroczony przez to wyzwanie przez 4 tygodnie, to szanse, że możesz odzyskać siebie bez pomocy psychoterapii i kojących, małych.
