Po w latach dziewięćdziesiątych wzrost Everest włożył się na komercyjnym strumieniu, kochanków i amatorów poświęconych na jego zboczu. A jeśli w strefie ekstremalnego ryzyka jest zbyt wiele osób, a potem ofiary, niestety, nie unikają.
1. George Maloria i Andrew Irwin
Pierwszym zdobywcą Everesta jest oficjalnie uważany za nowe Zellandets Edmund Hillary, który wspiął się na szczycie świata w 1953 roku. Ale próby pójścia do szczytu zostały zrobione wcześniej. W 1924 r. Brytyjski George Malory i Andrew Irwin razem wspiął się na szczyt, ale zrobili im, że nigdy nie dowiemy się. Ostatni raz widzieli je w świetle chmur w odległości 350 metrów od szczytu. Na zasadach bazowych czekali na kilka dni, ale nigdy nie wrócili. Ciało Malory'ego znaleziono tylko w 1999 roku. Nadal leży na jednej ze szlaków, zamrożone w skale. Według jednej z wersji George, wraz z partnerem, nadal osiągnął górę i zmarł już na zejście. Ciało Irvine tego nie znalazło.
2. Maurice Wilson.
Historia Maurice Wilson jest dobrym przykładem faktu, że miłośnicy na Everest nie są w ogóle miejscem. W 1934 r. Były brytyjski wojsko postanowił, że był wytrwały do Nepalu samolotem, a potem pójdzie do Everest. Oba te fakty miały zostać zapisane. Wyprawa skomplikowała fakt, że Maurice nie wiedziała, jak kontrolować samolot i nie miał doświadczenia wspinaczkowego. Ale te małe rzeczy nie myli dumnych wojowników. Maurice kupił samolot i udał się do kursów lotniczych. Prawda i nieprawdziwy, dotarł do Nepalu, a on musiał zrobić na ziemi, ponieważ musiał zrobić ostatnią część drogi. Jego samolot aresztowany. Próbował dwukrotnie dwa razy na górę, ale został zmuszony wrócić do obozu. Trzecia próba stała się śmiertelna. Wielu uważało, że Maurice był tak uparty, który wolał śmierć w górach, aby wrócić do domu z czymkolwiek. Te małe szczegóły, które wiemy o tej wspinaczce, są znane z pamiętnika, który został znaleziony rok później obok jego ciała. Wilson zamrożone w namiocie na wysokości 7400 metrów.
3. Pavel Expedition Datschnolyan
Bardzo fakt istnienia radzieckiej wyprawy pod kierownictwem Pavel Datschnolan nadal pozostaje wątpliwy. Uważa się, że kampania została zorganizowana w 1952 r., Kiedy władze chińskie ograniczyły dostęp do terytorium Nepalu dla obcokrajowców, jednocześnie dokonali wyjątku dla wyprawy z ZSRR. Według niektórych źródeł, Chińczycy znaleźli pozostałości Datschnolan samego na zboczu góry i pięciu jego towarzyszy.
4. Wyprawa "Szaleństwo górskie"
Czterech uczestników tej ekspedycji komercyjnej stali się ofiarami Snow Burana, który prowadził w całkowitym stylu życia ośmiu osób z trzech różnych grup. Tragedia miała miejsce 11 maja 1996 r. Wyprawa "szaleństwo górskie" na zejściu z góry wpadł w najsilniejszą burzę. Wynik został zabity cztery, w tym dwa przewodniki z Nowej Zelandii i dwóch turystów z Japonii i Stanów Zjednoczonych.
5. Ekspedycja "Konsultanci przygody"
Ta komercyjna ekspedycja straciła głowę, najbardziej doświadczony alpinista Rob Hall w tym samym Maju Baranus z 1996 roku. Hala w ostatnich dniach wspinaczki czuła się bardzo źle. Spowolnił i wstąpił na najwyższą ostatnią z jego grupy, chociaż od dawna daje zespół do powrotu. Najważniejsza rzecz, gdy podnoszenie takiej wysokości jest przyległy do harmonogramu. Ale w tym dniu wszystko poszło nie tak. "Konsultanci przygody" i "Mountain Madness" byli tak blisko, że zaczęli się opóźniać, a zatem zostaną rzucane z harmonogramu. Wspinacze mówią: "Jeśli przez czas X nie znalazłeś się w puniku Y, musisz wrócić". Śmiejąc się przez kilka godzin wzrost, na zejściu, grupa dostała się do Burana, gdzie stracił lidera i kilku ludzi. Pozostali uczestnicy zespołu udało się dostać się do obozu.
6. Wyprawa granicy Indo-Tybetańska
Zespół Indian-Tybetański stał się trzecią grupą na szczycie Everesta w tym dniu, ale wspięli się wzdłuż północnego zbocza. Dwa dni wcześniej ekspedycja już straciła jeden przewodnik. Mężczyzna zmarł bardzo głupi: poszedł do toalety, nie umieszczając "kotów" na butach i po prostu wślizgnął się w otchłań. Z trzech indyjskich wspinaczy, którzy wstali do Everesta tego dnia, nikt nie wrócił do obozu. Później ciało jednego z nich znajdzie w małej groty, gdzie nadal leży. Jego zielone buty stały się rodzajem togępy wspinaczy. Nazywają także 8500 metrów Mark - "Green Boots".
7. Sergey Arsenty i Francis Ditefano (Arsentieva)
Rodzina para wspinaczy wspiął się w maju 1998 r., A Franciszek pokonał drogę bez cylindra tlenu, stając się pierwszym amerykańskim, który podbił Everest bez użycia tlenu. Ze względu na złe warunki pogodowe para spędziła trzy dni w namiocie na wysokości 8 200 metrów. Po tym nadal wspięli się na szczyt, ale na zejście małżonka zgubił się. Sergey wrócił do obozu bez żony i udał się do poszukiwań. Zamarznięta Franciszka Następnego dnia znaleziono wspinacze Jan WoMerler i Katie O'dud. Pomimo próbowania pomocy, kobieta umarła. Yang i Katie zostali zmuszeni opuścić ciało, a przez kilka lat leżało przed wspinaczami przechodzącymi przez przechodząc przez. Tylko w 2007 r. Woodel był w stanie wrócić, znajdując Franciszka w tej samej pozycji, w której opuścił jej dziewięć lat temu. Woodl owinięty w amerykańską flagę, umieść notatkę od syna i popchnął Franciszę do otchłania. Ciało Sergey Arsentiev znaleziono w 1999 roku. Zamarł, próbując znaleźć żonę.
8. David Sharp.
Historia David Sharpe otrzymała poważną reklamę, wystawiając straszne przesunięcie bohaterów podbojów Everest. W maju 2006 r. Anglik David ostry wspinaczkę na samotnie na zboczu północnym, nie towarzyszy ukrycie sherpami. Na wysokości 8500 metrów David zakończył tlen, a on usiadł w groty w pobliżu słynnego indyjskiego w zielonych butach. W tym dniu, o czterdziestce przekazał obok umierającego angielskiego, ale nikt mu nie pomógł. Wśród nich była załoga filmu z kanału telewizyjnego odkrycia. Włączyli aparat i zapytali jego imię. "Nazywam się David Sharp, naprawdę chcę spać", odpowiedział wspinacz. Grupa przeprowadziła się dalej, pozostawiając mu butlę tlenu. Te ramki są dostępne na YouTube na żądanie umierającej na Everest.
9. Shailendra Kumar Audhai
Shailendra Kumar Audhai - były minister spraw zagranicznych Królestwa Nepalu. W 2011 roku chciał stać się najbardziej starszym mężczyzną, który podbił Everest. Podczas wspinaczki stało się złe w pierwszym obozie. Shailder odwrócił się do podstawy znajdującej się u stóp góry, gdzie umarł. Miał 82 lata.
10. Szesnaście Sherpov.
Pomimo wszystkich okropności, które pracują na Everest, największa tragedia stała się śnieżną lawiną 18 kwietnia 2014 r. Twierdziła, że życie szesnastu Sherpov serwowane przez trasę. Sherpi jest narodem, zamieszkując podnóża Jomolungmy w południowym Nepalu. To oni zapewniają wstępy do ekstremalnych z całego świata. Sherpi niesie sto kilogramów sprzętu i dostaw, rozciągnij poręcz do wspinaczy i insoi je na wypadek, gdyby ktoś z grupy staje się złe. 18 kwietnia Sherpi był zaangażowany w ich zwykłą pracę - rozciągnął poręcz do wspinaczki i dostarczonych cylindrów gazowych i tlenowych do obozów pośrednich. Lawina przyszła niespodziewanie, całkowicie wypełniając ogromny wąwóz, 16 osób zmarł na miejscu. Po tragedii Sherpi odmówił pracy. Żądali zgodności z ich prawami pracy, godnymi płatności i odszkodowań dla rodzin zmarłych. Pod presją Sherpov rząd Nepalu został zmuszony do anulowania sezonu wspinaczkowego w Everest w 2014 roku.