Ofensywna zapomnienie naszych mam. Prawdziwe historie.

Anonim

ZAB.

Szkoda, gdy rodzice pochodzą z nas niesprawiedliwie. Inny ponadto, kiedy zaprzeczają wszelkich nadzorowi lub świadomej długości, którą to zrobiliśmy. I nie rozumiem, celowo udawaj lub naprawdę zapomniałem.

Jest jasne tylko, że są bardzo niezadowoleni z naszej memorialności. Zapytaliśmy czytelników i czytelników, aby podzielić się naszymi historiami kolizji z ofensywą lub dziwną zapomnieniem rodziców.

Winowajca naszego ubóstwa

Moja matka, zapomniałem, że zażądałem, aby dać jej stypendium, atrakcyjne dla faktu, że mój prezent od 18 lat był droższy niż planowana.

W pierwszej klasie wynalazła, że ​​została zmniejszona przez wynagrodzenie na moje złe oceny. Miałem panikę, ponieważ nie byłem łatwy pozwolić listowi, a nauczyciel był autorytarny i stale ustny. Kiedy przypomniałem, moja matka powiedziała: "Tak, prawdopodobnie grałem z tobą".

I zapomniałem, jak byłem dwadzieścia, mój brat podgląda się do mnie w łazience, a ona nic nie zrobiła. Mówią, że wydaje się, że będziesz chciał spojrzeć na ciebie ... Chłopiec był "dobry", trzeźwy w naszym domu nie pojawił się.

Osteochondroza

Kiedy miałem dwanaście od lat, moja matka była chora, nie wstałem - nie miała nogi. Wszyscy traktowała to przez długi czas i pojechała do mnie, że prawie nieustannie pasza nudna. Plus, miała coś w głowie, sprawdziła wszystko i ponownie sprawdziła: czy okno zostało zamknięte, czy gaz został wyłączony, czy ręcznik został wyłączony ... Dokładniej, jechałem mnie do sprawdzenia i nie uspokoiłem się , Byłem głośny i przestraszony w całym mieszkaniu. A kiedy zatrzymałem czas na ucieczkę i zacząłem krzyczeć w odpowiedzi - "Zamknięte, wyłączone, nie suche", przeklęła mnie i ogłosił, że nie byłem już córką. Zima była, noc, na zewnątrz okna ciemnego, w pokoju ciemnym (denerwuje się światło). Zawsze został otwarty na dobrze i zatonięcie, ale wcześniej nie świeciło przekleństw, byłem dziko przestraszony i postrzegał bardzo poważnie.

A kiedy dorastałem, okazało się, że tak nie było, nie pamięta. Cóż, osteochondrozoza traktowana ... i to jest.

Chciwy

JAD.

Nasza mama mistrza takich miejsc pracy. Nie było tu i wszystko tutaj. Czasami występuje inny obraz świata w niesamowitych miejscach.

Na przykład otrzymałem zwiększone stypendium od 1986 roku. Początkowo pięć rubli (podstawa wynosiła 50), a następnie 25 rubli, a potem miałem sadę stypendialną, a następnie Lenina. Następnie absolwent szkoły, a następnie natychmiast wynagrodzenie. Mieszkałem z moimi rodzicami, moja matka została na emeryturze od końca moich studiów (a następnie pracowała nad Radą Weteranów, a następnie w sądzie), a Papież został wyłączony od 1987 roku.

Chociaż było stypendium, zostawiłem wszystko, co było nad bazą. A te pieniądze kupiły książki, ubrania, jedzenie na zewnątrz domu, biletów tramwajowych. Jedzenie w domu i wynajem - tutaj dałem 50 rubli moich rodzicom. A kiedy zacząłem pracować, dałem domową połowę zarobków. Jeśli uważasz, że od 8 rano do 22:00, byłem w pracy od 8 rano (tam i był karmiony - na mojej połowie wynagrodzenia) - wtedy udział I dokonany do budżetu rodzinnego można uznać za normalne.

Zacząłem pracować w 1992 roku, aw 1997 r. Zamieczyłam się ożenić i w końcu podzieliliśmy budżet - zapłaciłem swój udział w czynszu i całkowite wydatki (takie jak dźwig), a mój mąż i już karmiłem z naszej lodówki. Motally czasami zastrzelił się nawzajem, a potem mam 5 rubli, oni ich mają. Zwykły młody "ślub rodzice" nie mieliśmy również, wszystkie ostatnie sandwiki, które zapłaciliśmy siebie. Bo oboje pracujemy, co rodzice w starym wieku?

A co byś myślał? Co moja mama pamięta o dziewięćdziesięciu lat, kiedy po prostu pracowałem na Uniwersytecie? Jak myślisz, jaki udział w moim uczestnictwie finansowym pozostało w jej pamięci? Zero.

Na śniadanie miała do słowa i tutaj:

- Nie dałbyś niczego ze stypendiów i wynagrodzeń. Tak? Cho, dał? Pół? Prawda? Och, prawdopodobnie. Cóż ... To logiczne, prawdopodobnie ... i myślałem, że nic nie dasz. Cóż, prawdopodobnie ... odkąd tak mówisz, prawdopodobnie ...

Jestem taki przestraszony, że zaczął dusić. Ile tam jest, z serii "nie dałeś nic" - nie wiem ...

Czy on cię ożenił?

Kiedy postanowiłem rozstać się z byłym mężem, moja matka zdradziła się "dlaczego potrzebowałeś małżeństwa?" Mieszkali z mężem razem przez pięć i pół roku. Nadal zaprzecza, że ​​"konieczne było poślubić" tylko dlatego, że ona nalegała: sześć miesięcy naszego życia razem z przyszłością męża każdej rozmowy telefonicznej z mamą (długa odległość, nie należy zauważyć, nie było połączenia mobilnego) histerycznie "i złożyłeś oświadczenie?"

Naprawdę nie chciałeś

DOC.

W wieku 16 lat niesamowicie chcieli zostać lekarzem, nawet pracował w zoologii, a zwłoki nie były zawstydzone, i że praca jest trudna. W Instytucie Medycznym w Armenii możliwe było wejście tylko babci lub nauczycielowi było świadome, więc pomyślał o planu: najpierw w szkole medycznej, a po nim i do Instytutu. Mama wydawała się wspierać, powiedziała, że ​​zabierze dokumenty w samej szkole, a potem wyciągnął się, aż stało się późno. Na moich słowach "Jak chciałem zostać lekarzem", mówi teraz, że wymyślę i nigdy się nie wydarzyłem.

Tak, ja cała dusza!

Kiedy zacząłem wspólne życie z dziewczyną, matka w pewnym momencie ogłosiła: "lub ja, albo ona". W porządku wszystko było uroczyste i wspaniałe. Soothe Matka się powiodła, ale prawie nie. Cóż, teraz, naturalna, na wspomnienia początkowej konfrontacji wielkich oczu i mówi "ja? Nigdy! Co tak mówisz? "

Być może z czasem zaakceptowałem fakt, że wspomnienia mamy nie są jak moje. Ale uporczywy dodatek do zaprzeczenia moich zwrotów "zawsze, wymyślasz wszystkie nonsens" - jest to taka, uczciwa część soli do rany urazy ...

Dziewczynka

Moja matka twierdzi, że ja, chociaż studiowałem w szkole z internatem, pozostaliśmy w domu każdego wieczoru (tak, tak, i poszedłem szalony i pamiętać o tym cholernym łóżku, powlekane przed podłogą, w złudzeniu). I babcia (przed szkołą) żyła od siły miesiąca. Od około 6 do 8 lat żyłem, moja matka wyjaśniła naprawę w naszym mieszkaniu. Co więcej, kiedy wróciłem do mieszkania mojej matki, nawet tapeta była taka sama, tylko parkiet Ötzkichell.

Szkoła wsiadła była hindi. Mama mówi, że dał mi z powodu moich talentów języków, aby uczyć hindi i każdej nocy spędziłem noc w domu. Maksymalnie raz w miesiącu na papierze, a jednocześnie miesiąc w obu babci. I pamiętam, jak wyjątkowo wyrzucił drzwi z szafy w szkole i spałem na tych drzwiach, umieszczając go na łóżku, ponieważ w przeciwnym razie sprężyny do podłogi wisiały, nie można było w ogóle spać.

Akhmatova.

Żyjemy przez jakiś czas nie w Rosji. Teraz mama, krytycznie oceniająca otaczającą rzeczywistość, stale raduje się, że obserwujemy to już niekolwiek od wewnątrz, ale na zewnątrz. Ale absolutnie nie chce pamiętać, jak potrzebowaliśmy "kim potrzebujemy" i poprowadziła mnie jako przykład Ahmatowa, który "był wtedy z moimi ludźmi ..." mówi, że prawie ze szkoły powiedział: "Ucz się i wyjeżdżając". Niestety, zakończenie frazy było inne. I bez względu na to, jak to może być takie w latach 80. XX wieku.

Chwalić wujek

Ped.

Mój wujek na ojcu jest pedofilem. Kiedy opowiadałem o równinach matki, mama powiedziała, że ​​nie zawracałbym sobie o o tym, aby nikomu o tym porozmawiać, zwłaszcza mój ojciec - zabiłby jego brata na miejscu. I wujek po Afgańskim, na głowie pacjenta, możesz go tylko żałować. Cytat, tak. Ogólnie rzecz biorąc, jedna rzecz, którą miałem radość - żył w innym mieście i intensywnie przyszedł. Dzień był całkowicie mały, miał tylko wystarczająco dużo. W nocy dotarłem do łóżeczka, pod pretekstem faktu, że miałem rodzaj zabawki upadł na podłogę, przyszedł, by umieścić go w łóżeczku i złapał wszędzie. I nie wierzyłem w moją matkę - i zażądałem również, żebym nie wychował skandali, nie hańbi mnie przed ludźmi.

Potem, kiedy miałem około 12 lat, poszliśmy do gości, aby odwiedzić, na tydzień. I byliśmy siostrą i siostrą w swoim pokoju. Krótko mówiąc, niewinność została pozbawiona jego ojczystego wujka, pod bokiem śpiącej siostry starszej - także z rodzicami za ścianą. Nie powiedziałem nikomu nic. Wiedział, że był bezużyteczny i nie wierzył.

Już później, wiele, wiele lat później, kiedy już miałem córkę, moja matka próbowała mnie zapytać, kiedy rozpocząłem życie seksualne. Cóż, powiedziałem. Matka wystarczyła na serce i zapytała, dlaczego nic nie powiedziałem dla niej i tato, kiedy wszystko właśnie zaczęło, nie byliby wpisywani typem i innymi bla bla bla. Cóż, jak nie powiedziałem, odpowiadam, powiedziałem i więcej niż raz. Powiedziałeś, że milczysz, ponieważ wstyd rodziny i to wszystko.

Ogólnie rzecz biorąc, matka nie pamięta czegoś takiego. I nie pamiętaj - oznacza to, że nie było. Ponadto ponownie powiedziano mnie: "Cóż, po Afgańczycy, chora osoba, co zabrać od niego" ...

Beloruk.

Pracowałem od trzynastu lat, od 1989 roku. Tata w warunkach wypełnionych warsztatami i tabelami pracującymi na wynagrodzenie. Tata był szefem, ścigał mnie straszną na plamy, mama pocieszona, ogólnie, jakoś uczestniczyli. Od 13 lat nie wziąłem pieniędzy z moich rodziców, od 15 lat dał prywatne lekcje angielskiego, początek lat 90. ... Krótko mówiąc, cała ta historia przyniosła mnie z odpowiedzialną dziewczyną, która zawsze ma własne pieniądze A ona jest dumna, że ​​nie obciąża swoich rodziców. Wszystkie książki, wszystkie ubrania na świeżym powietrzu, wszystkie lody, kupiłem wszystkie prezenty na własną rękę. Niedawno przyszła rozmowa z rodzicami. Pracowałeś? - Zapytany tata. Mam? Otrzymał 25 rubli? Tabel? Nie rób kieszeni? - zapytała mama, która naprawdę chce, żebym był doskonale szczęśliwym dzieciństwem. Fakt, że poszedłem, to nic. Tak myślałem, że muszą pamiętać. Jest to straszne, że mają ogólnie o mnie.

Krzesła

Chłopiec.

Kiedy wciąż mieszkam razem z moimi rodzicami, mieliśmy na te czasy, dość zaawansowane 286. komp. Przez prawie dziesięć lat moi rodzice zadowoleni z dramatycznych scen, tak że nawet nie pomyślałem o zainstalowaniu programów, podnosząc w dławiku i tym bardziej badają Assember - "To jest komputer! A ty hto? W rezultacie strzeliłem głupi o tym przypadku. Następnie, po kolejnym kilku latach przyszedł do nich, że "użytkownik PC" z certyfikatem kursów - to fajny typ! I zaczęli mnie przecinać, więc poszedłem na kursy, gdzie naucza się używać okien, słowa i programu Excel. Wyjaśnienia, że ​​mogę samodzielnie wydać takie kursy i co dostać pracę z wynagrodzeniem w wysokości 100 500 dubbang miesięcznie, nie pomogę mi takiego świadectwa, efekt nie miał. Wcześniej było to, aby dostać się do takiej pracy przez dziesięć lat (gdy konkurencja była znacznie niższa, a moja wiedza na ten temat jest znacznie bardziej istotna), nie dali mnie, oczywiście zapomniani.

Idź stąd

Numer historii został narysowany długi czas. Moja mama miała całkiem okrutny sposób, aby zatrzymać wszystkie moje próby wyjaśnienia tego, czego nie lubię. Sformułowanie było proste: jesteś w tym domu - nikt, nie lubisz tego - wyszedłem stąd. Mówiono, że jest tonem ... dobrze, biznesu. To było poważnie powiedziane. To nie żart. Strukturalnie.

W rezultacie przemyślałem już opcje za sześć lat: gdzie pójdę, jeśli naprawdę dowiedziałam się na ulicy. Jeśli w ciągu dnia. Jeśli w nocy. Jeśli w lecie. Jeśli w zimie. Gdzie mogę spędzić noc - jeśli wyjeżdżasz do północy. Jak nie zamrażać - jeśli zima. Miałem nawet batę na jakiś czas - rubel trzy i ukryty poza domem: jeśli szybko umieścili, aby nie miałem czasu na zebranie. Wiedziałem, gdzie są ciepłe piwnice. Gdzie można ukryć się przed deszczem ...

Mój ojciec nie wiedział o matce Emaster. Kiedy próbowałem mu o tym powiedzieć - rozmowa została nadeszła matki. Oczywiście oskarżyła mnie o wymyślenie i rozmawiała. Kiedy skończyłem trzynaście lat, to wszystko wyszło "Nie". Przez lata, trzydzieści, postanowiłem zapytać matki bezpośrednie pytanie: co było w ogóle? po co? I otrzymałem odpowiedź: "Wynośnik, nie było nic takiego. Przynajmniej tego nie pamiętam! "

Rodzina, przy okazji, nie ma marginalnego.

Druga historia była tajemnicza. A także z serii "wszyscy wymyśliłeś!" Nie wiem dlaczego, ale moja matka mnie nie kochała. Konkretnie. Czy dlatego, że miałem na wiele sposobów kopii teściowej, ponieważ jestem pierwszym dzieckiem - "posadzone" jej domy z pieluchami, albo ... nie wiem dlaczego.

Szczególnie ujawniono, kiedy urodził się mojego młodszego brata. Wtedy zwróciłem uwagę na fakt, że nasza matka wzywa rozmowę z ojcem na różne sposoby. Mówiący o mnie ojca, matka mówiła "twoją córką". Mówiąc o bracie - "Nasz syn". Aby złożyć dwa i dwa, wiedziałem, jak iść do mojego piątego do sześciu lat. Jeśli jestem "córką", a brat jest "wspólnym dzieckiem", to znaczy to? Oznacza to, że moja matka nie jest rodzimy. Krok, przez które zostałem narzucony. I tak naprawdę nie chce. Znalazłem kilka potwierdzenia tego we wszystkich rodzajach domowych drobiazgów.

Osiem lat ma odwagę i zapytał jej starszą ciotkę - gdzie jest moja rodzimy matka, czy ona żyje? Ciotka (starsza siostra matki, która dorosła ją po śmierci jego rodziców) zorganizowała siostrę straszną głowę, a zianie (mój tata) wystrzelił ... Kiedy przypomniałem sobie tę historię za dziesięć lat - powiedziano mi To wymyślam jakieś bzdury, nic nie było, nie obwiniaj!

Artykuł przygotowany Lilith Mazikina

Czytaj więcej