Jak postrzegać krytykę: Quentin Lesson Tarantino

Autor Blog Mentorless Natalie Sodane pamiętał ciekawy przypadek, który wydarzył się z Quentin Tarantino na początku swojej kariery, a konkluzje na temat wpływu różnych rodzajów krytyki kreatywności.

Osobista historia o krytyce

Na tym zdjęciu Quentin Tarantino i Steve Bushhemi ćwiczyli scenę z "Mad Pinights" w Laboratorium Sandanów w 1991 roku.

Wtedy Tarantino był innym znanym debutantem, który sprzedał jeden scenariusz ("zabójców wrodzonych") za minimalną kwotę, która przyznała gildię sceniowatego (30 000 $). Zamierzał usunięcie "szalonych elementów" po wielu latach prób dokończenia pierwszego pełnometrażowego folii (pozostał niedokończony) i znajdziesz finansowanie kolejnej pełnej długości (nie).

To jest to, co "Lab Santags" mówił Terry Gillim: "Sercends" jest w rzeczywistości szansa na wprowadzenie profesjonalnych scenariuszy i dyrektorów z ludźmi, którzy próbują włamać się do biznesu. Scenariusze i pomysły są tu wysyłane, a następnie mają do dyspozycji dwa tygodnie, aby usunąć kilka scen z filmu, który chce zrobić. "

Można założyć, że laboratorium było ważnym krokiem tarantino do jego celu - pierwszy (ukończony) pełnometrażowy film.

W 1994 r. Film dokumentalny Quentin Tarantino - Chłopiec Hollywood, gdzie młody reżyser, wraz z Terry Gilliam, przypomina laboratorium, opowiada zabawną historię, jak Tarantino otrzymał bezpośrednio naprzeciw opinie o swojej pracy.

Pierwsze opinie o kreatywności Tarantino

Więc Tarantino i Gilliam opisują sytuację.

Tarantino: Myślałem, że eksperymentuję na pierwszej scenie, dodaj długie strzały. Nie chciałem strzelać do kilku tradycyjnych ramek, zamiast tego zamierzałem przykleić kilka długo i zobaczyć, jak wszystko działało. Prawdopodobnie był pierwszy raz, kiedy miałem kamerę w rękach, ponieważ zacząłem rozumieć, co robię.

GILLIM: Quentin ma doświadczenie z dwiema grupami profesjonalistów. Poprzednia grupa, której imiona nie zadzwonię, odpowiedzieli na jego pracę dość sztywno.

Tarantino: Nic nie lubili. Ogólnie rzecz biorąc, pozostali, a potem przyszli innych - Terry Gillyam, ściany Donen, Folker Schlendorf i Robert Estin.

GILLIM: Dzięki naszej grupie Quentin naprawdę lubił, ponieważ był pełen entuzjazmu, z niesamowitym scenariuszem energicznym i doskonałymi dialogami. Po prostu był odważny. Dlatego wydaje mi się, że Sandens Lab jest bardzo przydatny: Quentin miał grupę pomysłów i energii, szansę pokazać, że mógł. Co zrobił w tych małych epizodach. Kamera była tam i tam, nigdy się nie zatrzymała. W ogóle nie było to możliwe, ale moim zdaniem, dla Quentin był to przydatne doświadczenie. Teraz wiedział, jak się nie robić.

Komentarze emocjonalne i konstruktywne komentarze

Nie można powiedzieć na pewno, co się stało, jeśli Tarantino nie poparł drugiej grupy (najprawdopodobniej będzie kontynuowany, ale jest nieznany, ponieważ wpłynąłoby to na jego zdolność do podążania za swoimi instynktami, który zrobił to do tych, którzy są ).

Emocjonalni krytycy

Problemem pierwszej grupy było to, że jej komentarze zostały zbudowane na osobistych preferencjach.

Po prostu nie podobały.

Taka krytyka jest najbardziej bezużyteczna. (Jak również proste stwierdzenie, które lubisz coś. Tak, chroni ego twórcy, ale to wszystko.) Jeśli twoja krytyka nie ma na celu pomóc autorze lepiej wyrazić to, co chce powiedzieć, ale raczej podobny, ale raczej podobny do powiedzenia Potępienie, możesz go skrzywdzić.

Druga grupa podana Konstruktywna krytyka.

Krytyka konstruktywna szycia może być również nieprzyjemna, ale pomaga autorom znaleźć rozwiązania istniejących problemów i podzielić się wiedzą.

Ktoś może powiedzieć, że taki krytyk stał się możliwy, ponieważ członkowie drugiej grupy lubili to, co Tarantino, więc chcieli pomóc młodym dyrektorem utrzymywać jego energię, a jednocześnie nauczanie zarządzania aparatem. To prawda, ale wcale.

Co musisz pamiętać, prosząc o komentowanie swojej pracy

Wiele osób nie rozumie różnicy między konstruktywną i emocjonalną krytyką, myśląc, że ich opinia emocjonalna jest krytyką. Być może nie mają niewystarczającego doświadczenia, aby wyrazić słowami, co nie podobały, a to oznacza, że ​​zostali zapytani w niemożliwe. Dlatego konieczne jest najpierw przejść do tych ludzi, którzy mają wystarczającą wiedzę i umiejętności, aby pomóc.

Co musisz pamiętać, że słuchasz krytyki

Konieczne jest zadać sobie, jakiego rodzaju krytyki otrzymujemy: emocjonalne lub konstruktywne?

Jeśli konstruktywne, musisz wziąć pod uwagę komentarz, cokolwiek to jest. Nawet jeśli jest nieprzyjemny, i zamierzasz go zignorować ze względu na projekt.

Jeśli masz do czynienia z krytyką emocjonalną, pamiętaj, że nic nie znaczy na temat twojej zdolności opowiadać historie, tylko twoja praca nie znalazła odpowiedzi w człowieku.

Co musisz pamiętać, krytykując kreatywność kogoś innego

Komentując czyjąś pracę, musisz odrzucić swoje uczucia i spróbować wykorzystać swoje umiejętności, cokolwiek mają dać konstruktywną krytykę. Może to być wskazówki, nowe spojrzenie na problem, podczas gdy musisz stale przypominać, że są to tylko oferty, które można zignorować (to znaczy, nasze ego nic wspólnego z tym).

Jest trudny dla wszystkich

Trudno jest być szczery i daje naprawdę przydatne komentarze. O wiele łatwiej jest powiedzieć, że podobało Ci się, co autor zrobił, przeznaczyć kilka dobrych przedmiotów z pracy i zapomnij o tym.

Trudno jest słuchać krytyki, nawet wiedząc, że jest przydatne: gdzieś w głębi duszy prawdopodobnie chciałeś usłyszeć, że wszystko jest w porządku. Naszym obowiązkiem jest pomóc sobie nawzajem, oferując konstruktywną krytykę i podzielić się własną pracą z tymi, którzy mogą nas konstruktywnie krytykować.

Źródło

Zobacz też:

Wybór reżysera: 8 ulubionych filmów Guillermo del Toro

Scandals, intrygami, dochodzenia i inne ostre chwile premii Oscara

5 Great Lizers: Nie zazdroszcz ich chwały