Mała, ale jasna historia Pablo Picasso Picasso "Dziewczyna na piłce" uzupełnia nowe głębokie znaczenie pracy znanej dla całego świata.
Mam tylko w życiu, że moja głowa na moich ramionach, mięśniowym ciele i siostry karmmitowej. Rodzice zginęli w ogniu. Wypadek. Dyrektor opuścił nas z cyrkiem. żałowałem
Mówię teraz. Brakowało młodości gwiazd z nieba. Czy konie są wodą, karmią psy, sprzedane bilety. Strapki pracował. Moja siostra nie dawała przestępstwa. Zawsze chroniony przed sąsiednimi chłopcami. Nie ma we mnie duszy. Dlatego natychmiast uciekłem z moim żalem.
Malaya ostatnio trzynaście okazało się. Pojawi się już skrzynia. To akrobata. Elastyczne, cienkie. Jak winorośl. Orzechy, ale nie pękają.
Jest w nim postać.
A potem mówi, dyrektor zaczął pester w ciemnym zakoleke. Szalony, słowa, aby mówić wszelkiego rodzaju. Była przestraszona. Wybuchł.
Upadłem w wściekliźni. Poszedł do niego. Mówię, że ty, koza jest stara, straciłem bardzo nos? Czy trzymasz się dziecka? Dla chwytania piersi. Zagrożony. Zaczął dusić, chwycić serce. Puściłem. Spat, zniknął.
A dziś dwa konie przelecialiśmy. I mam tak źle ... konieczne jest wyjazd. Jutro wynagrodzenie. Po niej i odchodzę. Będzie ciężko, ale przerwa. Nie można pozostać w cyrku.
Próby karmmitów. I nie mogę go wyrzucić z mojej głowy. Wszystkie gimnastyczki już próbowały. Mało.
- José Garcia? Uciekł od pleców.
Widziałem żandarm z bocznym wzrokiem.
- Jesteś oskarżony o intencjonalne zatrucie zwierzęcia.
Nie ruszyłam. I po prostu spojrzałem na jego siostrę. Żywy nie da. Dla jej dobra.