ਭਰੋਸੇਮੰਦ ਅਧਿਕਾਰੀ - ਇੱਕ ਚੰਗੀ ਚੀਜ਼, ਪਰ ਉਦੋਂ ਕੀ ਜੇ ਅਧਿਕਾਰ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਗੁਆਚਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਤਾਂ ਰਾਜਾ ਸਪਸ਼ਟ ਤੌਰ ਤੇ ਨੰਗਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸ ਬਾਰੇ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਕਹਿਣਾ ਅਜੇ ਵੀ ਸ਼ਰਮਿੰਦਾ ਹੈ?
ਅਸੀਂ ਦਸ ਤੋਂ ਵੱਧ ਨੂੰ ਚੁਣਿਆ ਹੈ, ਸ਼ਾਇਦ ਕਲਾਸਿਕ ਕੰਮਾਂ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕੀਤੀ ਹੈ, ਇਸ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰਨਾ ਬਹੁਤ ਮੰਨਿਆ ਕਿ ਉਹ ਇਤਿਹਾਸ ਅਤੇ ਸਭਿਆਚਾਰ ਲਈ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਕਿਉਂ ਹਨ, ਇਸ ਬਾਰੇ ਅਜੇ ਵੀ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਹਨ.ਸ਼ੇਰ ਟੌਲਸਟੋਏ "ਯੁੱਧ ਅਤੇ ਸ਼ਾਂਤੀ"
ਹਾਲਾਂਕਿ "ਸਾਡੇ ਸਾਰਿਆਂ" ਨੂੰ ਪੁਸ਼ਕਿਨ ਲਈ ਬੰਨ੍ਹਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਪਰ ਰੂਸੀ ਆਦਮੀ ਸੱਚਮੁੱਚ ਵਰਤਾਓ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਸੱਚਮੁੱਚ "ਸਾਡਾ ਸਭ" ਇੱਕ ਸ਼ੇਰ ਟੌਲਸਟਨੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਖ਼ਾਸਕਰ ਉਸਦੇ ਬਹੁ-ਵੌਲਪ ਰੋਮਾਂਚਕ ਹੈ. ਇਹ ਦੱਸਣ ਲਈ ਕਿ ਇਹ ਨਾਵਲ ਕਿਉਂ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਹੈ, ਸਭ ਕੁਝ ਮੂਵ ਚਲਦਾ ਹੈ. ਅਤੇ, ਬੇਸ਼ਕ, ਆਕਾਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ "ਮਹਾਨ" ਵਜੋਂ "ਮਹਾਨ" ਵਜੋਂ ਅਤੇ ਲੇਖਕ ਦੀ ਯੋਜਨਾ (WOW! ING! ਵਿਚਾਰ "!!! ਸਾਹਿਤ ਦੀ ਅਜਿਹੀ ਦੁਰਲੱਭ ਚੀਜ਼ !!! , ਅਤੇ ਨਤਾਸ਼ਾ ਰੋਸਟੋਵਾ ਦਾ ਅਕਸ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਚੰਗਾ ਹੈ.
ਦਰਅਸਲ, ਲੇਖਕ ਦੀ ਆਪਣੀ ਮਹੱਤਤਾ ਦੇ ਤੰਗ ਅਤੇ ਭਾਵਨਾ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੇ ਗਏ ਨੈਤਿਕਤਾ ਦੇ ਟੈਕਸਟ ਦੇ ਪਾਉਣ ਵਾਲੇ ਸੰਮਿਲਿਤ ਵਿੱਚ ਅਕਾਰ ਜ਼ੋਰਦਾਰ ਲਗਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਇਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰ ਨੂੰ ਵੇਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਆਰਗੇਰੀ ਪਲੇਟੋਨੋਵਾ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਨਾ ਬਿਹਤਰ ਹੈ, ਇਹ ਇਕ ਮੋਟਾ ਜਿਹਾ ਕਰਨਾ ਹੈ. ਵਿਚਾਰ ਦੀ ਮਹਾਨਤਾ "ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਸਕਾਰਾਤਮਕ ਤੋਂ ਹੀਰੋ ਆਮ ਨਾਲੋਂ ਕਿਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੌਲੀ ਅਤੇ ਨਕਾਰਾਤਮਕ ਨਾਲੋਂ ਵਧੇਰੇ ਹੌਲੀ ਹੋ ਜਾਵੇ" ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਸ਼ੱਕੀ, ਖ਼ਾਸਕਰ ਉਹ ਜੋ ਮੂਰਖ ਨਹੀਂ ਹਨ! ਸਿਪਾਹੀ - ਬੁੱਧੀਮਾਨ! ਇਨਟਲੇਜੈਂਟਸ - ਲਿਟ!) - ਹੋਰ ਵੀ.
ਅਜਿਹਾ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਰੂਸ ਇੰਜੀਲਿਗੈਂਟਸੀਆ ਇਕ ਰੂਸੀ ਮਹਾਂਕਾਵਿ ਦੀ ਇਕ ਵੱਡੀ ਮਹਾਂਕਾਵਿ ਹੋਣ ਦੀ ਇੱਛਾ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਕੰਬਣੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਜੋ ਦੂਜਿਆਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਹਿੱਲ ਸਕਦੀ ਹੈ. ਸਾਡੇ ਪੂਰਵਜਾਂ ਦੇ ਕੰਪਲੈਕਸ ਸਮਝਣ ਯੋਗ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਪਰ "ਗੁੱਡੀ ਡੌਨ" ਦੀ ਦਿੱਖ ਦੇ ਬਾਅਦ, ਤੁਸੀਂ ਸਿਰਫ ਦਖਲਅੰਦਾਜ਼ੀ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ. "ਚੁੱਪ" ਇਹ ਤੱਥ ਬਣ ਗਿਆ ਕਿ "ਯੁੱਧ ਅਤੇ ਸੰਸਾਰ" ਬਣਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵਾਧਾ ਹੋਇਆ ਸੀ: ਰਸ਼ੀਅਨ ਐਪੀਓ, ਲੇਖਕ ਦੀ ਹਉਮੈ ਦੁਆਰਾ ਪਤਲਾ, ਲੇਖਕ ਦੀ ਹਉਮੈ ਦੁਆਰਾ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਲੇਖਕ ਦੀ ਹਉਮੈ ਦੁਆਰਾ ਪੇਤਲੀ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ. ਆਹ, ਹਾਂ. ਉਥੇ, ਇੱਥੇ ਕਵਾਨੀਇਆ ਤੇਰ੍ਹਾਂ ਸਾਲਾ-ਸਾਲਾ ਨਤਾਸ਼ਾ ਰੋਸਟੋਵਾ ਨਹੀਂ ਹੈ. ਇਹ, ਬੇਸ਼ਕ, ਕੇਸ ਵਿੱਚ ਬਦਲਦਾ ਹੈ, ਹਾਂ-ਏਏ.
ਸ਼ੇਰ ਟੇਲਸਟੋਏ "ਅੰਨਾ ਕਰੈਨੀਨਾ"
ਕਿਉਂਕਿ ਅਸੀਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਕਿਸੇ ਦੇ ਰੋਮਨ ਮਹਾਨ, ਈਡੀਏ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕਰਨ ਅਤੇ ਉਸ ਸਭ ਦੀ ਪੂਜਾ ਕਰਨ ਲਈ ਮੁਆਵਜ਼ਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਜੋ ਇਕੋ ਖੰਭ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਆ ਗਏ. ਉਦਾਹਰਣ ਦੇ ਲਈ, ਅੰਨਾ ਕਰੈਨਨਾ ਦੀ ਕਹਾਣੀ, ਮੈਡਮ ਬੋਵਰਰੀ ਅਤੇ ਵਧੇਰੇ ਸਾਹਿਤਕ - ਸੁਗੰਧ ਅਤੇ ਮੰਦਭਾਗੀ ਸੈਨਰੀ ਤੋਂ ਸਾਬਕਾ ਓਪਰੇਸ ਵਰਗੀ ਕੁਝ. ਦਰਅਸਲ, ਨਾਵਲ ਅਤੇ ladies ਰਤਾਂ ਲਈ ਲੜੀ ਦੀ ਸ਼ੈਲੀ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ, ", ਉਲਝਣ ਵਾਲੇ ਪਿਆਰ ਅਤੇ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨਾਲ. ਪਰ ਟੋਲਸਟੋਈ ਚਰਬੀ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗੀ, ਜੇ ਇਹ ਵਿਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਖੋਲ੍ਹਣ ਲਈ ਨਾ ਹੁੰਦੀ ਅਤੇ ਧਰਮ-ਨਿਰਪੱਖ ਨਾਟਕ ਦੇ ਨਾਇਕਾਂ ਅਤੇ ਨਾਇਕਾਂ ਦੇ ਨਾਇਕਾਂ ਦੇ ਨਿਸਾਂਤ ਨੂੰ ਪੋਕ ਕਰਦਾ ਹੈ. ਇਸ ਨਾਵਲ ਲਈ ਅਤੇ ਸਮਾਜਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਤੁਰੰਤ ਪਛਾਣਿਆ. ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਸ ਤੱਥ ਦੇ ਬਿਲਕੁਲ ਇਸ ਬਾਰੇ ਕਿ ਸਾਡੀ ਇਸ ਬਾਰੇ ਇਕ ਕਿਤਾਬ ਹੈ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਟਾਲਸਟੋਏ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਜੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅੰਡਰਵੀਅਰ ਦੀ ਆਦਤ ਹੈ.
ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਆਤਮਾ ਵਿਚ ਕੁਝ ਪੜ੍ਹਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ "ਹਾਂ, ਉਹ ਸਾਰੇ ਮਰਦ ਉਥੇ ਅਤੇ ਸਵਾਰ ਹਨ ਅਤੇ ਚਰਬੀ ਦੇ ਨਾਲ ਸਾਰੇ ਪੁਰਸ਼ ਹਨ," ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਸੇਬਲਬ੍ਰਾਇਟਿਸ ਦੇ ਜੀਵਨ ਤੋਂ ਕੋਈ ਖ਼ਬਰ ਬ ਪੋਰਟਲ ਖੋਲ੍ਹਣ. ਰੂਸੀ ਆਤਮਾ "ਕਰੈਨੀਨਾ" ਨਹੀਂ ਖੁੱਲਦੀ, ਸ੍ਰੇਸ਼ਤ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ relevant ੁਕਵੀਂ ਨਹੀਂ ਹੈ ਅਤੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਲਈ, ਭਾਸ਼ਾ ਅਜੇ ਵੀ ਬੱਦਲਵਾਈ ਹੈ. ਜੇ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਨਾਵਲ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਪਹਿਨੇ ਹੁੰਦੇ, ਤਾਂ ਇਹ ਸੰਭਾਵਨਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਰੂਸੀ ਸਾਹਿਤ ਦੇ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਕਾਂ ਦੇ ਇਸ ਦਾ ਪਹਿਲਾਂ ਧਿਆਨ ਖਿੱਚੇਗੀ. ਅਤੇ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਡਰਾਮੇ, ਹੁਸ਼ਿਆਰਾਂ ਦੇ ਸਫਰ, ਮਜ਼ਬੂਤ ਜਨੂੰਨ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਵਧਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਪਰਿਵਾਰ ਅਤੇ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਹਿੰਸਾ ਦੇ ਚੱਕਰ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਕਿਤਾਬ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਨਾ ਬਿਹਤਰ ਹੈ. ਇਹ ਸੱਚ ਹੈ ਕਿ ਰੂਸ ਦੇ ਪਾਠਕ ਦਾ ਖੁਸ਼ਕਿਸਮਤ ਅੰਤ ਅਸ਼ਲੀਲ, ਪਰ ਸਭ ਦੇ ਬਾਅਦ, ਅਤੇ ਟੋਲੇਸਟੋਏ ਨੇ ਖੁਸ਼ ਨਹੀਂ ਹੋਏ. ਯਾਦ ਰੱਖੋ ਕਿ ਮਸਚ ਕਰਨ ਵਿਚ ਪੇਲੌਕਸ ਨਾਲ ਨਤਾਸ਼ਾ ਰੋਸਟੋਵ ਨੂੰ ਯਾਦ ਰੱਖੋ.
ਆਰ ਡੇਪਲ ਸਪੈਲਿੰਗਰ "ਰਾਈ ਦੇ ਮਹਾਨ ਤੋਂ ਉੱਪਰ"
ਖੈਰ, ਇਹ ਕਿਤਾਬ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਨਾ ਬਹੁਤ ਸੁਹਾਵਣਾ ਹੈ ਕਿ ਇਕ ਚੰਗਾ ਵਿਅਕਤੀ ਉਲਝਣ ਵਿਚ ਪੈ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ, ਇਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਅਤੇ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਬੁਰਾ ਅਤੇ ਅਸੁਵਿਧਾਜਨਕ ਹੈ. ਖ਼ਾਸਕਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਪਲਾਂ 'ਤੇ ਜਦੋਂ ਉਹ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਗੁੰਮ ਜਾਂਦੇ ਹਨ. ਪਰ ਕਿਸੇ ਕਾਰਨ ਕਰਕੇ, ਲਰਨੋਵਨਵ ਇਕ ਮੁੰਡਾ ਜਿਹੜਾ ਚੱਲ ਰਹੇ ਅਧਾਰ 'ਤੇ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਸਿੱਧੇ ਤੌਰ' ਤੇ ਇਕ ਗਧੀ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਦਿਖਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਇਸ "ਹੀਰੋ") ਲਈ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤਰਸ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਤਰਸ ਤੋਂ ਪ੍ਰਚਲਤ ਚੇਤਾਵਨੀ ਨੂੰ ਯਾਦ ਨਾ ਕਰੋ. ਅਤੇ ਸਲੀਨਰ ਦੀ ਇਕ ਠੋਸ ਹੈ "ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦੇ" ਅਤੇ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇਸ ਗਧੀ ਤੋਂ ਇਕ ਚੰਗੇ ਵਿਅਕਤੀ ਤੋਂ ਦੁਨੀਆ ਦਾ ਇਕ ਨਜ਼ਰ ਮਾਰੋ. ਇਸ ਨਾਲ ਕੋਈ ਫ਼ਰਕ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦਾ, ਕਿਤਾਬ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਕਲਾਤਮਕ ਰੂਪ ਵਿਚ ਕਿਤਾਬ ਵਿਚ ਹੋਰ ਕੋਈ ਵਿਚਾਰ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜੋ ਵਧੀਆ ਹੈ, ਪਰ ਮਹਾਨ ਵੱਲ ਨਹੀਂ ਖਿੱਚਦਾ. ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਅਤੇ ਭਰਨਾ ਇਸ ਨੂੰ ਹੋਰ ਜ਼ਰੂਰੀ ਹੈ. ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ, ਅਸੀਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਦੱਸਦਾ ਹੈ.
ਅਰਨੇਸਟ ਹੈਮਿੰਗਵੇ "ਅਲਵਿਦਾ, ਹਥਿਆਰ!"
ਇਕ ਹੋਰ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਅਨੌਖਾ, ਸਿਰਫ ਉਸ ਤੋਂ ਝਾੜ ਦੇ ਰੋਧਕ ਗੰਧ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਅੰਬਰ ਦੀ ਗੁੰਡਾਗਰਦੀ ਵੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ. ਇਹ ਵਿਚਾਰ "ਯੁੱਧ ਵਿਚ ਬੁਰਾ ਹੈ, ਮੈਂ ਉਥੇ ਜ਼ਖਮੀ ਹਾਂ" ਅਸਲ ਦਾ ਨਾਮ ਦੇਣਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਅਸੀਂ ਇਸ ਨਾਲ ਸਹਿਮਤ ਹਾਂ. ਹੋਰ ਕੀ ਹੈ? ਵ੍ਹਾਈਟ ਮਿਡਲ ਕਲਾਸ ਦਾ ਮੁੰਡਾ, ਜੋ ਕਿ ਮਾੜਾ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਚੱਕਰ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਮਾੜੇ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਚੱਕਰ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਉਹ ਲੜਾਈ ਵਿਚ ਹੈ ਅਤੇ ਫਿਰ ਉਸਦੀ .ਰਤ ਨੂੰ ਲੈਕੇ ਮਰ ਗਿਆ. ਇਹ ਵੀ ਅਸਲ ਨਹੀਂ, ਸਾਹਿਤ ਮਿਡਲ ਮੁੰਡਿਆਂ ਦੁਆਰਾ ਮਿਡਲ ਕਲਾਸ ਦੇ ਪੀੜਤ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਭੜਾਸ ਕੱ .ਦਾ ਹੈ. ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਅਜਿਹੀ ਸਾਜਿਸ਼ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਪਰ ਦੁਬਾਰਾ, ਇਹ ਵਿਚਾਰ ਉਸ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਮੁੱਖ ਧਾਰਾ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਤੋਂ ਵੱਖਰੀ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਬੁਲਾਉਣਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੈ. ਹਾਲਾਂਕਿ, ਅੰਤ ਤਜਵੀਜ਼ਵਾਦੀ ਹੈ. ਪਰ ਮਾੜੇ ਤੋਂ ਚੰਗੇ ਕੰਮ ਦੁਆਰਾ ਇਹ ਵੱਖਰਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਸਿਰਫ ਚੰਗੇ ਤੋਂ ਮਹਾਨ ਨਹੀਂ.
Ernest hamnway "ਬੁੱ old ੇ ਆਦਮੀ ਅਤੇ ਸਮੁੰਦਰ"
ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਆਦਮੀ ਦਾ ਵੱਡਾ ਦੁਖਾਂਤ, ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ, ਸਿਰਫ ਬਹੁਤ ਬੁਰਾ ਦਿਨ, ਅਤੇ ਕੋਈ ਵੱਡੀ ਦੁਖਾਂਤ ਨਹੀਂ. ਨਾ ਕਿ ਨਰ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਦੀ ਮਹਾਨਤਾ ਬਾਰੇ, ਪਰ ਜ਼ਿੱਦੀ ਬਾਰੇ, ਜੋ ਕਿ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਚੀਜ਼ ਵੱਲ ਨਹੀਂ ਲਿਜਾਂਦੀ. ਇਸ ਦਾ ਵੇਰਵਾ ਦੇ ਸਿਵਾਏ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ. ਪਰ, ਸਾਨੂੰ ਸਾਹਿਤਕ ਧੂਪ ਸਮਝੋ, ਇਹ ਅਸਪਸ਼ਟ ਹੈ ਕਿ ਇੱਥੇ ਨੋਬਲ ਪੁਰਸਕਾਰ ਕਿਉਂ ਹੈ. ਸਭ ਇਕੋ ਚੀਜ਼ ਅਤੇ ਇਕੋ ਜਿਹੀ ਭਾਸ਼ਾ (ਵੀ ਇੰਗਲਿਸ਼ ... ਮਜ਼ਾਕ ਤੋਂ ਰਹਿਣਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੈ) ਜੈਕ ਲੰਡਨ ਲਿਖਿਆ. ਪੈਕ.
ਇਵਾਨ ਬੂਨਿਨ "ਡਾਰਕ ਐਲੀਸ"
ਅਸੀਂ ਦੋਵੇਂ ਸਾਰੇ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਅਤੇ ਉਸ ਕਹਾਣੀ ਬਾਰੇ ਹਾਂ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਇਸ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ. ਰੂਸੀ ਇਜ਼ਤ ਉਸ ਨਾਲ ਭੱਜੇ ਹੋਏ ਸਨ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇੱਕ ਲਿਖਤ ਤੁਬਾ ਹੋਵੇ - ਇਹ ਅਸਲ, ਘੱਟ-ਤਕਨੀਕ ਰੂਸੀ ਸਾਹਿਤ ਦੇ ਬੋਲਡਰ ਦਾ ਆਖ਼ਰੀ (ਜਾਂ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਕੋਈ ਫ਼ਰਕ ਨਹੀਂ) ਹੈ. ਰੂਸ ਵਿਚ ਨੱਬੇਵਿਆਂ ਵਿਚ ਚਿੱਟੇ-ਪ੍ਰਵਾਸੀਆਂ ਨਾਲ ਪਹਿਨਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਕੰਪਲੈਕਸਾਂ ਅਤੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਨਾਜਾਇਜ਼ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ. ਇਮੀਗ੍ਰੇਸ਼ਨ ਵਿਚ ਕੋਈ ਸ਼ਬਦ ਨਹੀਂ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਰੂਸੀ ਲੇਖਕਾਂ ਅਤੇ ਕਵੀਾਂ ਨੂੰ ਭਰਿਆ ਰਸ਼ੀਅਨ ਸਾਹਿਤ ਦੇ ਖਜ਼ਾਨੇ ਨੂੰ ਭਰਿਆ. ਇੱਥੇ ਤੁਸੀਂ ਅਤੇ ਟੇਫੀ, ਅਤੇ ਸਵੇਟਾਵਾ, ਅਤੇ ਨਬੂਕੋਵਵ. ਪਰ ਜਿਹੜੇ ਲੋਕ ਸਿਰਫ ਅਤੀਤ ਵਿੱਚ ਵੇਖਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਸਿਰਫ ਪਿਛਲੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ, ਜੋ ਕਿ, ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਬੋਲਣ ਵਾਲੇ ਸਨ, ਜੋ ਕਿ ਉਹੀ ਚਾਹ ਬੈਗ ਨੂੰ ਤੋੜਨ ਲਈ ਨੌਵਾਂ ਅਤੇ ਦਸਵੀਂ ਵਾਰ ਸੀ. ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ, ਤੁਸੀਂ ਇਕ ਵਧੀਆ ਰਸ਼ੀਅਨ ਪ੍ਰਤਿਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਸਾਹਿਤ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ - ਅਸੀਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਕਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਪੜ੍ਹਨਾ ਬਿਹਤਰ ਹੈ.
ਗੁਸਤਾਵੇ ਦਾ ਫਲੈਬਰਟ "ਸ਼੍ਰੀਮਤੀ ਬਿਆਵਾ"
ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਕਿ ਅੰਨਾ ਕਰੀਨੀਨਾ ਮੈਡਮ ਡਾਕਟਰਾਂ ਦਾ ਇਕ ਸੈਕੰਡਲਿਕਲ ਇੰਗਲਿਸ਼ ਵਰਜ਼ਨ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਹ ਸਮਝਣਾ ਸੰਭਵ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਫਲੈਬਰਟ ਦੇ ਤਸਦੀਕ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਨਾਵਲ ਦਾ ਇਲਾਜ ਕਿਵੇਂ ਕਰਦੇ ਹਾਂ. ਨਹੀਂ, ਅਸੀਂ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਫ੍ਰੈਂਚ ਯਥਾਰਥਵਾਦ ਦਾ ਇਲਾਜ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ woman ਰਤ ਨੂੰ ਕੇਂਦਰੀ ਕਿਰਦਾਰ ਨਾ ਸਿਰਫ ਇਕ ਪਿਆਰ ਦਾ ਨਾਵਲ ਬਣਾਉਣ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਦਾ ਇਲਾਜ ਕਰਦੇ ਹਾਂ. ਪਰ ਫਲੈਬਰਟ ਦੀ ਉਹੀ ਮੁਸੀਬਤ ਹੈ ਕਿ ਟੇਲਸਟੋਈ: ਉਹ ਜੀਵਿਤ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਛੁਪਾਉਣਾ ਨਹੀਂ ਜਾਣਦਾ. ਬੇਮਿਸਾਲ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਰੋਮਾਂਟਿਕਵਾਦ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ, ਇਕ woman ਰਤ ਦੀ ਰੂਹ ਦੀ ਲਹਿਰ ਨੂੰ, ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਤਲਾਕ ਅਤੇ ਨਾਵਲ ਦੇ ਨਾਲ ਜੀਉਣ ਦਾ ਸ਼ਰਾਬੀ ਹੈ, ਆਮ ਸਮਵਾਦੀ ਸਮਾਲਵਿਨੋਵੈਟ ਵਿਚ ਬਦਲ ਗਿਆ. ਇਹ ਖ਼ਾਸਕਰ ਘਿਣਾਉਣੀ ਹੈ ਕਿ ਤਿਆਰੀ ਦੀ ਵੰਡ ਪੂਰੀ woman ਰਤ ਦੇ ਜੀਵਨ ਨਾਲ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੀ - ਸਿਰਫ ਨਾਮ ਬਦਲਿਆ ਗਿਆ ਹੈ. ਅਤੇ ਸੁਸਾਇਟੀ ਸਪੱਸ਼ਟ ਹੈ ਕਿ ਨਾਵਲ ਨੇ ਕਿਉਂ ਕੰਮ ਕੀਤਾ: ਹੂਰੇਅ, ਹਰੇ ਹੋਏ, ਬਾਬ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਮੁਸੀਬਤਾਂ ਅਤੇ ਇਸ ਤੱਥ ਤੋਂ ਕਿ ਉਹ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਮੁਸੀਬਤਾਂ ਹਨ! ਹਾਂ, ਅਤੇ ਭਾਸ਼ਾ ਚੰਗੀ ਹੈ, ਕੀ ਹੈ, ਇਹ ਹੈ.
ਹਰਮਨ ਮੇਲਵਿਲ "ਮੋਬੀ ਡਿਕ"
ਸਾਰੇ ਅਮਰੀਕੀ ਸਾਹਿਤ ਗੱਟੀ ਡਿਕ ਤੋਂ ਆਏ ਹਨ. ਖ਼ਾਸਕਰ "ਬੁੱ old ੇ ਆਦਮੀ ਅਤੇ ਸਮੁੰਦਰ." ਇਸ ਨਾਵਲ ਵਿਚ ਮੇਲਵਿਲ ਦੀਆਂ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਵਿਚ ਹਰ ਸਮੇਂ ਕੁਝ ਵੀ ਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਹਰ ਸਕਿੰਟ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਵਿਚ ਲੇਖਕ ਦੀ ਹਰ ਸਕਿੰਟ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ - ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਟੈਕਸਟ ਦੀ ਇਕ ਖ਼ਾਸ ਡੂੰਘਾਈ ਦਾ ਨਿਸ਼ਾਨ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ . ਪਾਠਕ ਦੇ ਆਧੁਨਿਕ ਲੇਖਕ, ਕੁਝ ਨੈਤਿਕਤਾ ਦਾ ਟ੍ਰੋਲ ਕਰਨਾ, ਹਮਦਰਦੀ ਦੇ ਵੱਖਰੇ ਇਨਾਮ ਤੇ ਖਿੱਚੋ ਅਤੇ ਖਿੱਚਦਾ ਹੈ. ਫਿਰ ਵੀ, ਨਾਵਲ ਨੇ ਕੁਦਰਤੀ ਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿਚ ਲੇਖਕ ਦੀ ਬਹਾਦਰੀ ਨੂੰ ਵਿਗਾੜਦਾ ਹਾਂ, ਜੋ ਕਿ 19 ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੀਆਂ ਸੱਚਾਈਆਂ ਝੂਠੇ ਸਿਧਾਂਤ ਹਨ. ਕੀ ਕਹਿਣਾ ਹੈ, ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ, ਇਕ ਮਨੋਰੰਜਕ ਅਤੇ ਅਸਲ ਵਿਚ ਕੁਝ ਵੀ ਸਮਕਾਲੀ ਸਦੀ ਵਿਚ ਉਸ ਨਾਲ ਪਹਿਨੇ ਹੋਏ ਸਨ ਸੰਸਾਰ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਨਾਲ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਅਲੌਕਿਕ, ਲੁਕਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਮਨੁੱਖ ਵਿਚ, ਆਤਮਾ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕਰਦਿਆਂ, ਭਾਵੇਂ ਕਿ ਖ਼ਾਸਕਰ ਜੇ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਇਹ ਮਾਨਸਿਕ ਬਿਮਾਰੀ ਦੀਆਂ ਸੀਮਾਵਾਂ ਤੋਂ ਪਰੇ ਹੈ. ਇਸ ਵਿਚਾਰਧਾਰਕ ਤਰੰਗ, ਨਾਵਲ ਅਤੇ ਸਾਹਮਣੇ. ਉਸਦੀ ਆਪਣੀ ਤਾਕਤ, ਮੈਨੂੰ ਮਾਫ ਕਰਨਾ, ਕਾਫ਼ੀ ਨਹੀਂ ਸੀ.
ਐਂਟੋਇਨ ਡੀ ਸੇਂਟ-ਐਕਸਪਰੀ "ਛੋਟੇ ਰਾਜਕੁਮਾਰ"
ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਵਿਚ ਹਰ ਇਕ, ਇਹ ਵਾਪਰਦਾ ਹੈ, ਮੈਂ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਤੌਰ ਤੇ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ. ਬੱਚੇ ਦੀ ਚਮਕਦਾਰ ਮੌਤ 'ਤੇ ਦਲਦਲ ਕਰੋ, ਸੁੰਦਰ ਸਜਾਏ ਗਏ ਅੰਗਹੀਣਾਂ ਜਾਂ ਇਕ ਸੁਆਦੀ ਵੀ ਹੈਰਾਨ ਕਰੋ. "ਛੋਟਾ ਜਿਹਾ ਰਾਜਕੁਮਾਰ" ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਕਿਤਾਬ' ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੋ - ਕਿਉਂਕਿ ਸਭ ਕੁਝ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਅਤੇ ਇਕ ਲੜਕਾ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਬੱਚੇ ਨਾਲ ਥੋੜ੍ਹਾ ਜਿਹਾ ਗੱਲ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ. ਇਥੋਂ ਤਕ ਕਿ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਵੀ ਇਸ ਅੰਦਰੂਨੀ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦੇਣ ਲਈ ਬਣਾਈ ਗਈ ਹੈ, ਨਾ ਕਿ ਸਾਰੇ ਅਸਲ ਬੱਚੇ ਨੂੰ. ਕੀ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਕਿਤਾਬ ਵਿਚ ਐਫਪੋਰਿਸਜ਼ ਚੰਗੇ ਹਨ, ਤਿਕੋਣ ਸਹੀ ਹਨ (ਇਸ ਵਿਚ ਉਹ ਤਿਕੋਣ ਹਨ) ਅਤੇ ਸਮਝਦਾਰੀ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਤੁਸੀਂ ਖਾ ਰਹੇ ਹੋ. ਪਰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ, ਪੂਰੀ ਕਹਾਣੀ ਜਿਹੜੀ grough ਰਤਾਂ (ਗੁਲਾਬ ਦੁਆਰਾ ਦਿੱਤੀਆਂ) ਚੰਗੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਕਾਫ਼ੀ ਨਾਰਾਜ਼ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕਰਨ ਲਈ ਹੋਰ ਗੁਲਾਬ ਸੁੱਟੋ ਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਪੂੰਝੋ, ਉਥੇ ਪੂੰਝੋ, ਖੂਬਸੂਰਤ, ਪਰ ਮੈਂ ਮਰਨ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਕਰਦਾ ਹਾਂ - ਤਾਂ ਜੋ ਇਹ ਤਰਸ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਉਸਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ. ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸ਼ਾਇਦ, ਇਕ ਖਾਲੀ ਅਸਟਰਾਈਡ 'ਤੇ ਇਕ ਡੂਰੋਇਡ, ਜਿੱਥੇ ਤੁਹਾਡੇ ਅਤੇ ਕੀੜੇ ਖਾਣ ਵਾਲੇ ਦੇ ਨਾਲ, ਕਿਸੇ ਕਿਸਮ ਦੀ ਕਿਸਮ ਦੇ ਨਾਲ? ਮੈਂ ਹੁਣ ਸਮਝਿਆ, ਉਹ ਚੰਗਾ ਕੀ ਚੰਗਾ ਹੈ? ਵਿੱਚ. 'ਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ' ਤੇ ਗੌਰ ਕਰੋ, ਅਤੇ ਉਹ ਇੱਥੇ ਸਕਾਰਫ਼ ਦੇ ਸਟੈਂਡਾਂ ਵਿਚ ਖੂਬਸੂਰਤ ਹੈ ਅਤੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਸਭ ਕੁਝ ਮਾਫ਼ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ. ਪਸੀਨੇਲੀ ਤੌਰ ਤੇ ਲਿਖਤ ਭਜਨ ਬਾਲ.
ਮਿਗੁਏਲ ਨੇ "ਡੌਨ ਕੁਇਕਸ ਓਕਸੋਟ"
ਸਪੈਨਿਅਰਡ ਲੈ ਗਿਆ, ਬੈਠ ਕੇ ਨਾਈਟਸ ਬਾਰੇ ਸੁਪਰ ਹੋਮਿਕ ਰੋਮਾਂਸ ਨੂੰ ਸਿਖਾਇਆ ਗਿਆ. ਪੂਛ ਅਤੇ ਮਾਣੇ ਵਿਚ ਮਖੌਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ. ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਕਿ ਅਸੀਂ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇਸ ਕਿਤਾਬ ਨੂੰ ਕਿਉਂ ਪਹਿਨੇ ਹਾਂ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮਹਾਨ ਨਾਲ? ਕਿਉਂਕਿ ਅਸੀਂ ਲੇਖਕ ਦੇ ਇਰਾਦੇ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਜ਼ਰਅੰਦਾਜ਼ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ, ਕਾਫ਼ੀ ਸਪਸ਼ਟ ਤੌਰ ਤੇ ਨਕਲ ਕਰਦੇ ਹਾਂ, ਅਤੇ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਅਕਸਰ ਵਾਪਰਦਾ ਹੈ, ਅਸੀਂ ਵੇਖਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਅਸੀਂ ਕੀ ਵੇਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਾਂ. ਜਿਵੇਂ ਕਿ "ਸਾਡੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਇਕ" ਵਾਂਗ ਅਸੀਂ ਸਚਮੁਚ ਨਾਖੁਸ਼ੀ, ਅਤੇ ਖਾਣ ਦੀ ਸਾਡੀ ਭਾਵਨਾ ਅਤੇ ਰੋਮਾਂਟਿਕ ਧਰਮ ਨੂੰ ਤਰਸੋਂ ਬਦਲ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਪੁਰਾਣੇ ਆਦਮੀ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਡੂੰਘੀ ਹੈ ਇੱਕ ਸੱਚੀ ਨਾਈਟ, ਕਤਲੇਆਮਲੀ ਦੇ ਬਿਲਕੁਲ ਉਲਟ (ਖ਼ਾਸਕਰ ਵੱਖੋ ਵੱਖਰੀਆਂ ਹੋਣ ਦੇ ਉਲਟ). ਜਦੋਂ ਕਿ ਡੋਸਟੋਵਸਕੀ ਦਾ "ਮੂਰਖ" ਨਾਈਟੂਡੂਡ ਬਾਰੇ ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਹ ਉਥੇ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਨਜ਼ਰ ਅੰਦਾਜ਼ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਜੋ ਉਹ ਲਾਜ਼ਮੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉਚਿਤ ਹੈ. ਐੱਚ, ਅਸੀਂ.