Als je komt van degenen die nog steeds geen musicals hebben bekeken, maar je hebt geen speciale vooroordelen, laat ons dan iets aan u adviseren. Ze beginnen om te kijken. Eerst zijn musicals een belangrijk onderdeel van de moderne populaire artistieke cultuur. Ten tweede, het kan het echt leuk vinden!
Hier zijn zeven geweldige uitvoeringen om te beginnen.Kathedraal van de Parijse moeder van God
Je herinnert je waarschijnlijk hoe Petkun's stem wordt gegeten van elk ijzer, en toch - als je de musical zelf niet hebt gezien, is het de moeite waard om te zien. En het is beter in het origineel, omdat vertalers natuurlijk probeerden de overdracht van de zorgvuldige te maken, maar veel interessant verloren in het proces, zoals meestal wordt vertaald.
Het is niet nodig om Frans te weten om de oorspronkelijke formulering van de "kathedraal" te bekijken. Naar de musical, evenals aan het spectrum, is het de moeite van de voorbereiding waard. Lees de letterlijke vertaling van het libretto, om te beginnen. En het is moreel om te nemen wat het plot anders is dan de Romeinse Hugo, omdat uiteindelijk de muzikale allegorische spreekt over ons over moderne sociale problemen. En de rol van de karakters, en hun verhaallijn, en hun visuele beslissing op het einde dienen om het idee van de prestaties te onthullen, en niet voor de letterlijke overdracht van de roman op het podium.
Als u en groot neemt, dan is dit de relatie van de kracht van mensen en de rechten die de geschiedenis van de gewone en dagelijkse discriminatie worden beroofd. En met name de problemen van migratie, de weerloosheid van vrouwen en de weerloosheid van mensen met een handicap, reflecties op de plaats van kunst, in het algemeen, in het algemeen, genieten van de geschiedenis van de vernietiger van de passie van degenen die veel krachtiger zijn Voor jou vindt u veel voedsel voor reflectie.
En helemaal niet is het niet vreemd dat de menigte van zigeuners gekleed is in de meest populaire hoodie-sweatshirts tussen de Arabische jonge mensen, en de bewakers zijn bewapend met stalen barrières en rubberbatemen.
Dracula: Tussen liefde en dood
Bruno Peltier, die de dichter-verteller van Grenguar speelde in de "Cathedral", spreekt hier in de hoofdrol - charismatische, seksueel betroffen Villain-Vampire. De actie lijkt erg rommelig, de visuele rij is een angstwekkend vies, en nog steeds niet indrukwekkend en onmogelijk om niet genoeg te krijgen.
Net als de vorige musical, waarschuwt deze men tegenover sociale kwesties. De eerste: de mensheid is walgelijk, omdat het vreselijke dingen creëert. De tweede: waar er geweld is, kan er geen echte liefde zijn.
In tegenstelling tot de "kathedraal", in de "Dracula" van de actieve personen van de gehele tien. Vlad Dracula, tegenover de vampier van zijn geliefde bruid en toegewijd aan zijn eigen mensen. De bruid is Eleme en vergelijkbaar met haar Mina vrijwilligersmeisje uit de eenentwintigste eeuw. De dokter (waarschijnlijk de Rode Kruis) Van Helsing en zijn dochter Lucy, die besloten dat ze tijd had om deze wereld te veranderen. Bruidegroommijnen, journalist en zijn vriendelijke fotoreporter, drugsverslaafde Renfield, die bij de transactie kwamen met een vampier om Lucy in zijn gebruik te krijgen. Drie "bruiden" draculas.
De actie, hoewel aangegeven in Roemenië, komt voor in alle borden in het geconditioneerde Slavische land, gescheurd door de oorlog, dat kijkt opnieuw en weer relevant. En ja, natuurlijk moet het worden bekeken met de vertaling van nummers in de handen. De tekst is van groot belang. SPOILER: Lucy zal sterven. Ook haar vader. Dracula zal zichzelf weerstaan, en voordat het publiek zich van de walgelijke kanten vertoont. Omdat Peltier, natuurlijk, houdt van draaien, maar de waarheid van het beeld en het idee houdt van meer.
Don Juan
Als je tussen 'dramatisch en sociaal' en 'dramatisch en prachtig' ', kiest je de tweede, dan is "Don Juan" wat je nodig hebt. Liefde en karma, mooie kostuums, kleurrijke dansen, veel flamenco uitgevoerd door uitgenodigde zigeuner dansers en uitstekende Franse dansers, een aparte kers voor liefhebbers van de Gypsy Kings Group - Gypsy Chico in de rol van Tsygan Chico, en gok wat muziekteam is in zijn tijd dat hij sprak.
Hier moet je vastleggen voor de vertalingen van de tekst, zelfs als je het Frans bezit: een deel van de arya gaat op Catalaans!
De jonge, mooie en harteloze verleider, de zoon van de eervolle Spaanse edelman, gaat in het leven, en laat de gebroken harten achter en soms de lijken. Alles in de naam, zodat er geen nacht zonder vleselijke genoegens blijft. Zijn bruid (of vrouw?) In wanhoop is zijn vriend verdrietig en een toenemende val van Don Juan, en het lijden van een ongelukkige jonge vrouw. Maar op een dag straft het lot, natuurlijk over.
Zoals vaak in Franse musicals, veel symbolen en allegorieën, maar zelfs zonder te begrijpen wie hint op welke hints, wordt de actie perfect waargenomen. En elke tweede ARIA trekt aan de hit die wil.
Monte Cristo
Ondanks de Franse naam, is dit onze Russische originele musical. Net als in het geval van de "Cathedral of the Parijse Our Lady", is het perceel enigszins veranderd in vergelijking met de roman van Dumas. Sommige verhaallijnen zijn verwijderd, anderen worden gecombineerd, maar in het algemeen bleef het idee hetzelfde: als walgelijk verraad - en als een walgelijke rechtvaardige wraak voor verraad.
In tegenstelling tot eerdere musicals, kan deze en moet je naar de scène kijken en niet in het record. Hij gaat naar het theater "Moscow Operetta".
Net als de Fransen zijn er veel symbolen en allegorieën, kostuums en dansen hun betekenis. Velen lijken te vastdraaien door het eerste, "verhaal", deel, maar de spanning en helderheid van de tweede - acties direct op de bal van de wraakzuchtige Monte Cristo - alles is ondubbelzinnig bereikt. De blootstelling van Fernan en Wilfora, de oproer van de zoon van de zoon van de zoon van de zoon van de zoon van één en de dochter van de ander, de transformatie van een journalist volledig met zijn eigen gezicht om te spreken en onverschillig voor de rechtvaardigheid van de menigte ... het is moeilijk om niet te worden vastgelegd. En, in tegenstelling tot het boek, is de dood van Monte Cristo aan het einde van nature langer. Als wraak en gerechtigheid - een beetje verschillende dingen.
Telling orlov
Nog een uitstekende binnenlandse musical, en is nu ook op het podium te zien. Eindelijk begonnen we vergelijkbare shows op historische evenementen te maken, niet twintigste eeuw! Het Russische verhaal is niet slechter dan Frans, en de musical kwam interessanter dan in het buitenland over de fron.
Degene die Monte Cristo keek, in de "Column", er zal veel bekende personen zien en misschien zal heel blij zijn als familieleden. Hier is iedereen in zijn plaats. Count Orlov, Catherine II, Princess Tarakanov ... Wat is de musical? Natuurlijk, over liefde en macht. Over man en staat. Op de complexe interactie van klein en de grote. En dat de autoriteiten nog steeds sterker zijn dan sterker dan liefde, en alles.
Voor kleurrijk kan de musical concurreren met de Don Juan, op dramaticiteit - met Monte Cristo.
Kleine Prins
Langzaam. Verdrietig. Perfect. Bedachtzaam. Het verhaal van een kleine prins is niet voor kinderen. Ze is voor kinderen binnen volwassenen - daar zitten, zoals een olifant in de hokje. Dit is geen sprankelend drama. Dit is een zeer rustige spanning van de meest verborgen snaren van de ziel.
Het is niet nodig om de tekst te kennen. Genoeg om het boek van Saint Exupii te lezen. De plot van de musical herhaalt het verhaal van het boek. Maar de indrukken worden scherper. Bij de Aria "Baobaba" bent u zich zo duidelijk bewust van wat u ziet dat u een verhaal over het fascisme ziet, en niet alleen over de boom. Mensen lachen om de jonge Antoine daar, achter de waas - Mensen voor altijd die vooroorlogse wereld is.
Afzonderlijke vermelding verdient een acrobatte-slang. De schoonheid is ongelooflijk. Waar, hits zijn niet zozeer ... het lied over rozen, het lied over Baobab, een duet met een vos - hier is, misschien de hele lijst. Maar de musical verandert eens en voor altijd de ideeën over musicals als de vorm van een show, waar een luide menigte in pekel is.
Katten
Vooral de originele verklaring van katten, in het Engels. Er kan worden gezegd dat de musical moet worden gezien omdat de katten heilig zijn. En in feite, als ik geen "katten" heb gezien, weet je over de musicals Oh hoe niet alles. Het lijkt erop dat dit de enige volwassen show is die is gemaakt op het verzamelen van de gedichten van kinderen.
Het is vanwege de bron het moeilijk om iets te zeggen dat is gedefinieerd over de plot. Vóór ons is het leven van een mooie letterlijke betekenis van het woord katten, een rommelige, vol met zijn vreugde en zeehonden ... en vreemde felachtige sprookjes, legendes en douane.
Zie natuurlijk beter dan de oorspronkelijke Britse versie, maar ook in het Russisch, het is niet slecht: wanneer het overbrengt, was het in het algemeen niets om te verliezen.
Tekst Auteur: Lilith Mazikina
Gebruikte foto's van de gedenven vermeld in het artikel,
inclusief degenen die zijn genomen vanaf de site van het Operetta-theater van Moscow