Haut hu mir eng traureg Stëmmung. A wann et traureg ass - d'Gedichter vum Maxim Scerbakov gëtt perfekt gestapelt. Ganz flott a ganz Piercing.
An Dreem vu waarme Mierer a lieweger Korallen, Är Kandheet huet an de County ust-Chill vum Mier geknuppt, huet de Clan net erausgaang, well an de Film ass net sou am Buch net sou wéi an de Film net sou wéi an de Film net sou wéi an de Film net sou wéi an de Film ass Vum Drock vum Tablet Patch an iergendwou fëmmen se déi transprument Zoppiner an iergendwou am Surfenbootpabeier, spréngt op engem weltwäiten, deen Dir amgaang ass Polliniséiert vum Fréijoer a maacht net sou am Allgemengen an et ass net néideg fir just ze maachen an d'Freed fir e Magazin ze extrahieren an deem net onméiglechem Jongen an der Insel vun der Insel an der Insel an der Insel an der Insel Onméiglech direkt Longing aus dem Häerz geet op eng Réckgang am verstreete fir datt e Laachen net séier verännert an Är Mëllechzänn wéi Pärelen, déi d'Lagun ausblosen an engem klasséierte Bad an engem Schammelung an engem Shampoo mat engem frësche Waasser deen Dir um Buedem leien wéi e rouege Centrenne Steen, deen Dir opgewuess sidd an de Peter ass net interessant fir hien éiweg Oh flitt déi schaarf gréng-eyed Flien just net fir d'Kraaft an net fir Suen als Dram am Mueren an der schnell Phase iwwer Är Schnéi-iwwerdeckentGepost vum: http://mack-seem.livjurnal.com/