Et schéngt schéngen wien Kanner besser ka wëssen wéi hir Elteren. Sou sinn dann heiansdo bei Kanner op Kanner wéi een d'Leit dann d'Elteren d'Aen klot an der Stack klammen. An et ass net iwwerramieréieren, well all Kanner kleng gesot sinn.
Iergendwéi ass heem aus dem Spillschoul gaang. Jong ongeféier 4x. An op eemol seet hien - Mamm, an ech weess wéi eis Welt ausgedréckt huet. - awer wéi? - Ech froen. - Gott huet vill faarweg Plastiks opgeholl an ugefaang ze micken. Mall Iessen an huet e Ball vun him gemaach. Dunn huet hien du dunn de Stroum an sou datt d'Äerd opgetaucht!
Wann mäi Jong 10 Joer al war, hunn mir am Summer vu menger Mamm vum Summer am Summer gelieft. De Noperschaft vun der Sevassopopol, déi 90er. En halleft eidelt Summeraarfsaache - mat Waasser ganz schlecht, an déi Leit kommen nëmme vu Zäit zu Zäit - kucke wéi a wat. Universal Hënn liewen am Land Kooperativ. Ee vun hinnen ass routhead, ähnlech wéi den Dachhund, schwangere. Wann d'Zäit vun der Gebuert kënnt, kënnt hatt bei eis - net méi fir wien: de Welpen duerchgoën. Den Hond - wann Dir et aus uewen kuckt - kuckt wéi en Diamant: e kuerzen Diagonal - iwwer den Hond. Et gëtt kee Veterinär an der Ëmgéigend. Mir hu keng Autoen. Keng Noperen ...
Den Hond kräisst - real, Tréinen. Et ass kloer datt den Hond hëllefe soll: e Welpen ze hëllefen an en erofhuelen an ze läschen (an ech, fir eng Minutt, Phikal, keen Dokter). Meng Hand am Hond ass net abegraff. Der Hand ass grouss, an den Hond ass kleng.
Dee Jong huet alles drun z'erënnert datt deen et fäerdeg bruecht am Wanter op Harryat ze liesen, huet mech fortgeschéien, an gesot: "Looss mech mech maachen. Ech hunn eng Hand manner! " A iergendwou ganz ott, ouni datt eenzel Auswielung, ass hien ganz kloer - en zéng-Joer-al - dee Bambier an gezunn huet. Souguer lieweg. An och gesond. Hie war bal d'Gréisst vun der Mamm.
An de roude Kappmilf bliwwen lieweg a gesond. Gelieft dunn mat eis ënner der Veranda. An dann, een nach deen eng vun den Noperen adoptéiert an huet an d'Stad geholl an huet an d'Stad geholl.
Wann meng Duechter 2,5-3 war, hunn ech net an der Halschent vum Joer liewen an huet se se selten gesinn. An deres vun engem "Datum" huet se um Knéi, ech liesen et. An op eemol ass hien duerch d'Ae veraangen, kuckt awer un den Aen, Dir wäert dech ni verletzen, well et an der Rei ... Ech fäerten sou datt et net gutt Mammespréngt. Vergie. All déi nächst 10 Joer, wat ech se scho gesinn hunn hunn ech ethuelend et hunn, hunn ech mir d'Stäerkt ginn, et huet mir weider ze goen, an ech wier sou wéi eng "selfe gratis Prophitéit" - wierklech verléift Et gëtt keng Kraaft fir ze bréngen - Ech war ni méi. Elo ass si 19, fir e puer Joer si lieft bei mir wunnen an huet mech ëmmer nach ëmmer mat senger Wäisheet a Barmhäerzegkeet.
De Jong ass an de beleidegen Grousspapp gefall, deen gesot huet, datt hien nach ëmmer kleng ass a weess net wat Léift ass: "Ech weess!" Ech weess! Léift - et ass alles verzeien an fir ëmmer ze bleiwen! "
De Senior war ganz jalous op der Tatsaach, datt et e puer Demande vun him ass, an de Jéngere seet vill fir vill. Eemol hunn ech beschloss fir speziell him ze soen wéi ech déi méi jonk, déi méi jonk hunn, well hie wollt, well hie mam Vëlo war. 'Ech soen, ech soen, wéi Dir waren, Sonndes mat Schoul gaange looss, an ech bestrofen an der Mark bedarsch. ... " - aarm Kand! Sot mäi néng Joer ale Jong. - well ech erwächen, Dir musst eppes gutt fir hien maachen.
Just de Moien: - Dir konnt eis haut net aus dem Camp aushuelen? "Firwat wëlls de net bis d'Enn vum Dag bleiwen?" - Well ech net d'Liewen op Uwendungen verbréngen an den Handel verbréngen.
Getrennt mat Kanner fir eng Woch. No der Sëtzung huet e Post geschriwwen. "D'Taisia vu Romanovanava ass roueg gefall - awer, d'Verdénger Feuchtigkeit an béide Fäll huet den Alter vun anstänneg Grenzen duerchernee), si hunn sech géigesäiteg Fraen an ongeschachten Fraen Sou huet den Mond vun de Matyy ugefaang, seng Mamm si wéinst sengem Mamm erhéicht, Rale war gewollt. Ass mir vu mir waren, sou genéint ... Mä do sinn, säi Jong entstinn wann hien eng Dusche geet. Ech bréngen him Pyjamas. Wéinst der Rido: "Mamm, an Dir wësst, ech hunn dech wierklech verpasst." "An ech si fir dech, léif!" - Mat der Séil seet also. "Awer Dir wësst, Mammen, Dir sidd ëmmer bei mir. Ech brauch dech net ze gesinn. Ech héieren dech, och wann Dir roueg sidd ... "
Mäi Parroon huet mech iergendwéi während der Feier vum Neie Joer geschloen. Meng Elteren huet als d'Leit gutt siefleeflech komm, an de Papp ass honnert Prozent Larken an op der gewéinlecher Zäitlaascht. Ech gesinn, datt hien leiden a proposéiert op den 12. ze bauen, si huet erofgelooss, huet sech direkt ageschlof, an dann eng dräi Joer-al-al Duechter ass "Grousspapp". Ech soen hir datt de Grousspapp midd ass an schléift. Hei mécht seng Virun's sech un an d'Saachen - Oh, dat sakéiert langweils, musst Dir e Bausch op schlofen, musst Dir e Bersenden schlofen, musst Dir e Bausch op schléift! - a leeft fort. Fënnef Minutte méi spéit kucken ech an d'Schlofkummer an gesinn sou e Bild - op der lénker, uewen, uewen um Papp ass mat Plush Teddybier, Kazen, Kazen, an an den Aarmen, an an den Aarbechten, an an den Aarbechten ... léien.