Penulis lan kolumnisa Amerika, lan sing paling penting, seneng lan bapak Kirk Pinchon nemokake rahasia cuaca sing apik ing omah. Dheweke yakin manawa kebahagiaan pasangan kasebut paling apik kanggo ... sengit. Refinement penting: sengit ora perlu kanggo saben liyane, nanging padha.
Bojoku sengit karo kebon zaitun rampasan. Dheweke nemokake pawon kaya cilik. Undhangan menyang kebon zaitun kanggo bojoku seneng karo ketrampilan langsung dening kayu roti sing paling riyaya, sing diwenehake kanthi jumlah tanpa watesan. Ajak dheweke kanggo nedha bengi ana - kabeh padha kanggo nyabrang awake dhewe saka dhaptar kanca-kancane. Aku duwe perasaan sing padha kanggo taman zaitun, lan gething umum kanggo institusi iki wis ndhukung omah-omah luwih saka 13 taun.
Apik banget karo bojoku sing umum karo bojoku, mula angel banget golek barang sing nyawiji pasangan dadi sengit perkara sing padha.
Nyatane, sing luwih cilik lan sing umum lan sengit sengit marang dheweke, luwih becik hubungan kasebut. Nelyubov menyang dhaharan sing padha, musik lan, aku bakal ujar kanthi banter, wong tuwa liyane bisa dadi pengalaman masarakat kanggo kabeh.
Aku bakal menehi conto. Kadhangkala kedadeyan kasebut nalika nedha bengi ing restoran kanthi separo sing larang ing obrolan sampeyan tenang, nanging ora saka kekurangan topik kanggo obrolan, lan saka kasunyatan sampeyan wis kenal lan ngobrol babagan kabeh? Lan ing tenang iki sampeyan nyelehake tiron babagan sampeyan pancene ngganggu font, sing digunakake ing menu, lan pasangan sampeyan wis nate ngrembug babagan font courier sing nggegirisi, lan permusuhan iki menehi spark lan Malah ndadékaké obrolan sing dawa lan jero babagan topik, ora ana hubungane karo fonts?
Kuwi kekuwatan ora seneng banget, lan kekuwatan iki meh padha karo sampeyan loro ngucapake font kurir. (Sanajan aku ora bisa mbayangake sebabe sapa wae sing bisa nguja dheweke).
Bagéan saka kaelokan sing padha karo perkara sing padha yaiku luwih gampang kanggo nggawe keputusan. Yen kanca takon marang aku, kita ora pengin teka pesta kostum kanggo ngurmati Halloween, aku ora kudu takon karo bojoku. Aku wis ngerti manawa jawaban bakal dadi dawa "ora". Kita sakloron ora bisa ngadeg kanthi kostum. Iki minangka pas karo kesenengan. Kita ora bakal menyang pesta kostum, lan saiki kita luwih becik mangan sushi.
Sanajan ana wong sing durung rampung ing bingung iki (siji liyane, ora seneng sing kita seneng: tembung "intelerable"), saben kita padha ora tresna, lan iku. Nanging luwih becik tinimbang duwe kaluputan utawa ndhelikake saka pasangan, tampa kasunyatan kasebut. Mig, ing ngendi sampeyan loro nyipta gangguan kanggo wong tuwa, ana mig sing senenge tresna. Diskusi potual babagan wong tuwa liyane sing bisa urip karo anak-anake bisa uga nyenengake minangka game golf. (Mergo, sing ora nate ditindakake, kaya bojoku lan aku njaluk idin lengkap kanggo ngremehake golf).
Bukak manawa setengah sampeyan nuduhake lingkar karo sampeyan, mula, kaya tresna maneh. Sawise kabeh taun sing dihabisake karo kita, bojoku isih ora ngerti manawa aku ora bisa cedhak karo karaoke apa wae lan macem-macem. Amarga aku ora ana sing kaya ngono, "duwe karaoke", lan bojoku rumangsa padha, nanging tilar donya ora nggatekke, manawa perasaan iki kanthi saling. Dadi, nalika kita nemokake manawa loro ngalami nesu sing paling kuat kanggo sapa wae sing bakal gallop ing bar "Aja Mungkasi", kepiye carane bisa slamet maneh yen sampeyan ngerti apa sing dakkandhakake.
Ya, ing omah-omah perlu kanggo tresna karo sing padha, nanging iki ora ateges salah sawijining perkara sing bisa sampeyan tresnani ora bisa ngremehake umum kanggo sawetara fenomena sing ora nyenengake. Tanpa mangu, katresnan iku manis, nanging kadang-kadang kabutuhan katresnan ing jiwit saka mrico. Sengit marang perkara sing padha menehi ketajaman sing dibutuhake.
Yen aku mung bisa ngyakinake bojoku kanggo miwiti sengit lan film kanthi vampir ... katresnan kita bakal ora ana watesan.
Sumber Teks: Kolom Pinchon KirkTerjemahan: Lilith Mazikina