Non con tanta frecuencia en Rusia, libros que falan unha muller falando sobre o máis íntimo, o máis perturbador, persoal e ademais, non traducido por algunha lingua estranxeira (e non implicando baixo o desexo máis íntimo de casar). Polo tanto, temos o pracer de presentar unha novidade do saída 2017 - "corpo, comida, sexo e ansiedade. O que se refire á muller moderna "do psicólogo Yulia Lapina.
Debemos aceptar e amar o seu corpo. O mundo volveuse tolo no chan de delgado. Deixar de lanzar de forma completa, ben, que tipo de rudeza é. As ideas que o ruso moderno xa está, en principio, reuníronse en revistas de mulleres. Pero bastante superficial que a súa divulgación deu pouca comida para pensar.
Anteriormente, as mulleres non tiñan medo á celulite, pero usaban terrible corsés. Agora non usan corsés, pero loitan con celulite. A muller media percibe como a eternidade da loita pola beleza. Algúns, por así dicilo, a definición non é debido a que o alboroto é reproducirse.
Julia non se limita a detalles da historia da beleza. Leva datos científicos, obrigándome a mirar o problema baixo un ángulo lixeiramente novo. Por exemplo, antes da dismorfofobia (o medo a ser percibido como un monstro) era un diagnóstico raro, que se desenvolveu con base en cambios reais dolorosos en aparencia. Por exemplo, cicatrices despois de queimar. Agora, unha muller que non percibe o seu corpo feo (se, por suposto, non se parece na páxina da revista Glossy), considérase anormal, quizais un tesouro, cunha autoestima sobreestimada ou simplemente estúpida .. Desde cando o odio polo seu corpo converteuse na norma, ea súa ausencia é algo fóra dunha serie de saíntes? Parece que só na Idade Media, polo que violentamente intentou destruír a súa carne, probándoo con duras restricións nos alimentos e varios tipos desagradables a ela por manipulacións e considérase tan sucia a través de que unha gran parte da vida foi dedicada a diferentes tipos de prácticas de limpeza. Non obstante, a Idade Media do libro non está escrita. Eles mesmos veñen á mente cando le que os mecanismos subliñan, por exemplo, a anorexia desde o punto de vista da psicoloxía bastante clásica.
Outro punto interesante: o autor non busca simplificar a "imaxe do inimigo", escribindo toda a neurosis habitual sobre a influencia da industria da moda e os trucos de fotogación. Ela non está a buscar unha pílula máxica, que vai curar todo e inmediatamente, como "imos prohibir o brillo, e todo vai caer no lugar". Si, é difícil crer que a anorexia deu orixe ás revistas femininas, se se coñece unha enfermidade e a enfermidade foi nomeada desde a época da raíña Vitoria, e tratárono incluídos os médicos soviéticos. Isto non significa que as epidemias de anorexia non existan. Isto significa que a psique humana é difícil de organizar.
Outro mito popular que Julia considera prexudicial - estigmatización dos pais, acusándoos a calquera problema psicolóxico, incluídos os que levan a relacións complexas co seu corpo, comida e sexo. Así, no caso do mesmo anoreex nervioso, a acusación da nai só impide o proceso de tratamento.
Peso e fame - tanto a evolución, peso e fame - e poder, peso e fame - e lesións, peso e fame - e relacións con homes, peso e fame - e trucos de mercadotecnia, peso e fame - ea necesidade dunha persoa en global Prohibicións. O psicólogo considera que cada un dos moitos aspectos que afectan ao comportamento feminino da muller e da súa percepción do seu corpo e cada unha das moitas consecuencias do culto moderno da dieta bendita. O que non pensas, pronunciando ou escoitando a frase "Deportes Thin Body é un traballo, este é un traballo en ti mesmo", finalmente leva a túa opinión directamente.
Pero, que é especialmente valioso, o autor di non só sobre patoloxías e problemas. Dá un fito, explicando como se ve relacións saudables con comida e conta simplemente e accesible por que estas relacións son saudables.
Un terzo dos libros está dedicado a outro triángulo cos picos do "corpo" e "ansiedade", un espello en relación ao triángulo co vértice "comida" - sexo. Parece que pode ser nestes triángulos? Pero realmente son os irmáns xemelgos, xa que Lapina mostra convincentemente. Porque vemos todas as mesmas conexións: corpo e sexo - e poder, corpo e sexo - e estrés, corpo e sexo - e marketing, corpo e sexo - e cultura de brillo.
Moi agradable: constantes notas ao pé de páxina en artigos en internet, está en forma de enlaces web e non nomes. Marcado - e listo, pode ler materiais adicionais a un parágrafo en particular. Tendo en conta o feito de que a discusión tan multifactoriosa (si, o autor parece discutir todos os temas declarados co lector) non permite profundar en cada aspecto, moi valioso.
Pero, quizais, confunde que case o 90% das referencias no texto - a investigar en Estados Unidos, publicacións estadounidenses, a experiencia dos estadounidenses. Por suposto, está claro que o motivo está no número insuficiente de investigación e publicacións de nós, pero aínda así dá o efecto de eliminación, coma se os problemas ao redor do corpo e a ansiedade se relacionen coa muller rusa nos máis fortes e eles vivir principalmente nalgún lugar ao redor do océano mariño.
E aínda o libro Lapina é o que recomendamos a todos os nosos lectores que viven nunha alarma constante debido ao feito de que come ou non come, que tamaño de roupa leva e se é bo na cama cun home. O libro de calquera, por suposto, non "cura", é só un coñecemento, e non unha mestura máxica. Pero ás veces a propia información, precisa, comprensible, razoable, cambia a nosa conciencia e visión.
Lin o libro: Lilith Mazikina