Beimid macánta. Tá an chuid is mó de na dads freagrach agus tromchúiseach, déanann siad dul i ngleic go breá leo lena ndualgais tuismitheoirí, níl siad níos lú ná máithreacha. Tá an Pápa Blasta Ullmhaigh, tá a fhios agat conas na diapers a athrú go deftly agus an t-asal a ní, tá a fhios acu conas a labhraíonn focal gafa amháin síos an babe agus ná cuir mearbhall ar chúpla.
Ach fós tá scéalta go hiomlán dochreidte faoi Pok-Neum, nach féidir linn a roinnt. Scéalta fíor ón gcéad duine. Ní focal ficsin é!D'fhéadfadh daidí beatha a dhéanamh
Uair amháin d'fhág dhá bhliain d'aois ar feadh lá iomlán le haghaidh daidí agus fear céile cara, agus rode mam agus leannán cailín skis. Tugadh C / Y - leite leite, tóg siúlóid, beathaigh an t-ubh ... Sa tráthnóna a thagann siad - leanbh, i bprionsabal, in ord, ní bhfuair sé bás fiú le hocras, ach tá an cistin iomlán bruscair le miasa salach, sraitheanna. Tá an sorn líonta le bainne dóire, plátaí, plátaí, plátaí, sáspans, potaí, sáspans ... Breathnaíonn mam air, tógann sé as an bpollóg is mó, sé lítear é: "Ach ann, cad a rinne tú isteach é ??? Daid: "Cócaráladh an ubh ...".
D'fhan athair sa bhaile liom, deartháir agus teagasc simplí: beathaigh na páistí. Fuair Daid amach sa chuisneoir rud éigin a ghlac sé leis an anraith fungais, chuir sé seo le chéile agus thairg sé do leanaí (I agus mo dheartháir, 5 agus 3 bliana). D'inis an Chorus "Fu-U-Y" leanaí tar éis an chéad spúnóg, agus ansin thug an daidí argóint marú. "Cad é mar sin?", "On.-" Rinne Mam iarracht, ullmhaithe, agus ní itheann tú? Ar mhaith leat í a chiontú ??? Bhí na páistí náire agus aithrí, "anraith" a ithe go sábháilte, bhí Daid sásta leis féin, mam - i turraing. Cén fáth i turraing? Mar gheall ar dinnéar, lománaíodh roinnt bia eile don dinnéar, agus chuir Daid an-bhrón ar shaothrú ar an anraith ó bheacáin triomaithe - cibé acu atá slammed gan salann, nó ach beacáin atá casta.
Ní raibh fear céile, a d'fhan sa bhaile le mac ceithre mhí agus ceallraí buidéal le meascán bainne agus píodáin ar chúis éigin, níor tháinig aon rud níos fearr ar an dóigh le silíní úra a bheathú. Agus ní dhá three caora, agus ar fhir, cé mhéad a bheidh oiriúnach. Dhreap sé isteach sa pháiste go leor. Shuigh sé le pléisiúr, is é sin an ceathrú cuid d'uair an chloig tar éis an "lóin", bhí buinneach uafásach ag an leanbh. Bhuel ar a laghad a mhéadú cnámh daidí ar a laghad. Ar mo cheist "Cad a cheap tú"? D'fhreagair Daid "Nuuuu. D'ith sé le appetite den sórt sin ... Theastaigh uaim fiú tú a scold ar an bhfíric nach dtugann tú vitimíní. "
D'fhág an mháthair óg (mo mháthair) leanbh (mise) ar feadh cúpla uair an chloig, chun a athair a ardú arís, arís na daoine óga agus gan taithí. Bhí mé in aghaidh na bliana nó mar sin. Ar ais ag filleadh Mam Tugann sé aire do: suíonn an páiste ar a chathaoir agus ina luí. Síneann lámh daidí leis an leanbh agus bataí leis an bpáiste ina spúnóg bhéil. Is é an páiste smack cliste, spúnóg spúnóg, yell. Arís, spúnóg, smock, op. Téann mam isteach sa chistin, os comhair an linbh Dhaid, le jar leath-folamh na meala. Go dtí an cheist go bhfuil sé seo go léir, dúirt Daid go bhfuil an páiste nostalgiced ar a mháthair, screamed gan sos, agus an t-aon bhealach chun é a dhúnadh - bhí sé ina spúnóg le mil. Mar sin tá go leor daoine éignithe aige. Bhí an-imní ar Mam go mbeadh ailléirge ann. Bhí imní an-bhuartha go bhfágfadh sé é arís leis an bpáiste, bhí imní ar an leanbh go raibh mil os a chionn. Ní raibh ailléirgí, ach tá mé ó shin nach bhfuil cosúil le mil!
Gearradh an páiste i bhfiacla agus d'ith sé go dona. Thiomáin ár Papulichka ó rud éigin é féin sa cheann go bhfuil an páiste ag ocras agus go gcaithfidh tú "an fonn a scaipeadh" (ceanglófar mé é). Chaill mé ar bhealach an luasghéarú seo ar an appetite ag na cluasa, iompú ar shiúl ar an ngnóthaí ... agus an ceann seo, tá brón orm, ghlac an leathcheann agus doirteadh leanbh trí mhí d'aois ina bhéal spúnóg iomlán de zest líomóide. An páiste plúchadh láithreach, ansin tháinig sé síos. Mar líomóid sa ventricle, níor dhóigh sé le poll - níl aon smaoineamh agam. Bhí an fear céile buailte go litriúil ag a chosa. Ní mór dúinn a thabhairt dó dlite, ní raibh resist.
Mam, ag dul go dtí na cúrsaí tráthnóna, a deir an Ríomhchláraitheoir Dhaid (is dócha go bhfuil sé seo tábhachtach): - Sasha beatha agus a chur ar na páistí a chodladh. Rinne Daid Sasha chothú agus dúirt sé leis na páistí dul a chodladh. Sóisearach Alice: - Daid, ba mhaith liom a ithe freisin. - Maidir leatsa, ní bhfuarthas treoracha den sórt sin.
Is féidir le Daid a ghléasadh
Mam san ospidéal, iníonacha cúig go leith, Daid ar an bhfeirm. Slove braid. An chéad uair sa saol, san eolaíocht. Áiteanna nár éirigh leo atá clúdaithe le téip ghreamaitheach. Go sonrach, i roinnt sraitheanna. Bhí an toradh ag sticking comhthreomhar leis an urlár. Coinnítear trí lá de bréid - ní fhéadfadh sé a bheith ag briseadh ...
Go leor blianta ó shin d'fhág iníon ar phapap comhbhách. Bhí sí 3 bliana d'aois cheana féin, d'éirigh leo gan diapers, ach d'fhéadfadh an deacracht tarlú go fóill. Ag fágáil, thaispeáin mé an daidí, áit a bhfuil na madraí spártha an cowardle ina luí. D'fhreagair Daid rud éigin sa spiorad "Ná múineadh an t-iolar chun eitilt, nó ní mhúintear an sicín uibheacha." DLADING C / Y, Ceangail mé. Ag filleadh uair an chloig tar éis 3, d'aimsigh sé iníon roaring i mo lása. "Tá siad chomh beag sin, shíl mé go raibh sé uirthi."
Ag fágáil ar feadh seachtaine, scríobh an Pápa gach rud, a dúirt sé, d'ullmhaigh a hiníon sa ghairdín tacair éadaí. Dé Céadaoin bhí saoire an fhómhair acu. Ullmhaíodh gúna, greamán greamaithe: Dé Céadaoin, saoire an fhómhair, tóg gúna agus ceamara leat (má tá saoire gan tuismitheoirí agat, ansin iarrfaidh mé ar an oideachasóir a phiocadh suas). Tiocfaidh mé agus cad a fheicim sna grianghraif? Dia, ba mhaith liom a iarraidh fiú do leanbh le leanbh. Mo bhean óg i Pajama (!) T-léine (glas i stiall), sa sciorta oráiste, riteoga bán le crainn sneachta. Buíochas le Dia! D'iarr mé ar dhaid cén fáth nach gcuireann tú gúna. Dúirt Daid go raibh an cailín áitigh ar na pitseámaí, agus fuair Daid comhréiteach - ach T-léine ó PAJAMAS: OH) Mar sin, go deimhin, tá sé déanta go maith agus tá áthas orm - an ifreann léi, pajama t- léine - an sochar go gcuirfeadh a iníon ar an saoire go léir ar gach taki, agus ansin rachadh sí chuig an bhféile don saoire go cinnte.
D'oibrigh Mam ar an oíche, d'fhág mé éadaí dom i kindergarten - gúna, stocaí, ciarsúir. Daid go dícheallach go léir brúite, cnaipe os comhair gúna ar gach búistéir. Ansin, tá cuma, agus níl aon áit ann chun na ciarsúir a chur. Bhuel, smaoinigh, nuair a d'fhág mé, ansin ciallaíonn sé é a chur ag gabháil dó áit éigin! Bhí mé ag casadh, agus bhí na pócaí ar chúl. Is é atá i gceist le Daid ná gúna a chur orm ar ais go deo: O) Sin an chaoi a sábhálann na buataisí ón mearbhall.
Is féidir le Daid imirt
D'fhág sé ar bhealach páiste (trí bliana a bhí sé) le Daid go litriúil ar feadh dhá uair an chloig. Tiocfaidh mé: Codlaíonn an daidí ar an tolg, cé go snoring ar na lámha na bábóg ón amharclann puipéad (sionnach agus an giorria), bhí a leanbh clúdaithe lena bhlaincéad, bhí cathaoireacha ann, air - cupán le sú, Agus fiú in aice láimhe - pota. An doras dúnta, suíonn sé sa chonair ar an urlár, téim: "TSSS! Tá Daid ag codladh! "
Pápa agus bhí mé i gcónaí ag imirt zú. Bhí sé "Bear" ann agus bhí geimhreadh aige. Agus b'éigean dom suí go ciúin, ionas nach n-éireoidh sé le béar, toisc go dtiocfaidh sé as an gcliabhán go dtí na páistí beaga (bábóg) agus itheann siad go léir. Agus tar éis an tsaoil, bhí mé ina shuí, timpeallaithe ag bábóg, agus níor bhog mé fiú. Mar sin, bhí sé scanrúil go n-ithfeadh an fhírinne go léir. Agus chodail Daid ag an am seo.
D'imir an fear céile lena mhac i spásairí agus dhíbhe de thaisme a lámh. Nuair a thosaigh mé ag luí, chiontaigh mé. Deir siad, fásann an fear, ba chóir go dtuigfeadh sé an méid atá gortaithe. Caithfidh sé a bheith in ann pian a mhaolú. Ghlac mé ansin rópa i mo lámha agus dúirt mé go raibh sé ag briseadh a lámh le bioráin rollta agus a fheiceáil tuathánach nó nach bhfuil. Ar chúis éigin, rith sé isteach sa leithreas láithreach agus cuir i bhfolach ann.
D'iarr sé - imirt leis an bpáiste, mé go ciúin anraith táthaithe, dúnta sa chistin. Tar éis roinnt ama a chloisteáil mé - "an chéad cheann, táim sa dara háit. Athrú an Gharda! " Agus mar sin fada gan teorainn, idircheapadh le céimeanna chasadh. Ansin cheana féin guth géaraithe: "Paa-ap, táim suiteáilte, is féidir liom a fheiceáil." Táim ag breathnú - codlaíonn an fear céile go sábháilte ar an tolg, Valentin (3 bliana) in éide iomlána (Raincoat, clogad, raidhfil, claíomh) ó imeall amháin den tolg go ceann eile, tuairiscíonn sé é féin. Iarraim - cad atá tú a dhéanamh? Freagraí - le daidí sa súgradh tolg rí!
Is féidir le Daid siúl a dhéanamh
Dúirt Mam. Chuaigh Daid chugamsa i stroller chuaigh sé ag siúl, d'fhéach sé ar na garáistí do na cairde. Sa tráthnóna, fiú sober, ach gan ach gan iompar. Casann sé amach, d'fhág mé mé sa gharáiste. Agus níor thug aon duine faoi deara fiú. Dúnadh mé ann go sábháilte, agus níor dhúisigh mé fiú.
Ní faoi shiúlóid, ach in aice láimhe. Nuair a ghlac mé liom, ghlac daidí duine eile óige ó Kindergarten. Thug sé abhaile - dúirt siad go bhfillfidh siad ar ais.
Mac 6 bliana. Ag an teachín chuaigh sé ag siúl le Daid. D'fhill mac (ar rothar) tar éis 15 nóiméad. D'fhill an Pápa 2 uair an chloig, ar ais beagnach liath. Tharlaíonn sé go bhfuil an mac an Phápa caillte radharc agus chinn a filleadh abhaile go dtí go raibh sé ró-mhall.
Agus ba bhreá liom siúl le Daid. Bhí sé éasca a rá go simplí "agus ceadaíonn mam" agus fiú ar thuras luasctha do dhaoine fásta, fiú sna locháin, ag an bpósadh, cé go bhfuil na madraí gan dídean go léir sa mhuinín. Táimid ag tabhairt ár n-éadóchas amhlaidh. Dúirt mé go raibh geallta ag mo mháthair madra a ghlacadh má bhí sí beag agus bán, chlaon Dad agus threesome threesome abhaile. Agus ní raibh mo mháthair ach seanmháthair san ospidéal agus ní raibh sé ar ais sa tráthnóna amháin, nuair a bhí muid ag bá, agus é a chodladh ar an rubar. Ná tiomáint amach! Agus d'iarr an t-asmón a athair.
Is féidir le Daid a chur ina luí
Fulaingíonn iníon Polyn tonsillitis ainsealach. Tar éis dóchas a chailliúint le haghaidh cóireála le modhanna clasaiceacha, rinneamar iarracht hoiméapaite. Is liathróidí cruinn é an leigheas - gráinníní. Ó obair a thabhairt dom teagasc a ól tar éis lóin 10 liathróidí ón mbosca, a sheasann ar an tábla. Sa tráthnóna, gearrann Polina go raibh sé deacair dó agus go raibh sé míshásta go mór, go mór. De réir thorthaí an imscrúdaithe, d'éirigh sé amach gur bholaigh an daidí an páiste ... 10 liathróidí meteorites ó Gerlend ... Níor tharla mé ach chun paraiméadair an bhosca a shoiléiriú agus crómaticity na liathróidí. Níl aon iarmhairtí ann :).
Smeared mé an pheinalgon de leanbh aon-bliain d'aois le casacht. Agus ní raibh mé sa bhaile. Shuigh siad le chéile. Agus nuair a thosaigh an mac ag luí agus ag caoineadh caoin, thuig mé go raibh rud éigin mícheart agus shocraigh mé go n-éireoidh sé le feinalgon le huisce. Bhuel, is léir nach ndearna mé níos measa. Dúirt sé liom faoi ach i gceann cúig bliana. Bhí eagla orm go bhfaigheadh mé ar an pumpkin. Eagla go ceart.
Bhí mé trí mhí d'aois, rith mo mháthair ar shiúl ar chúrsaí, agus mheas an daidí folctha dill le halcól leighis agus thiomáin mé mé. Is léir, go raibh mé frowned, ach bhí scanraithe mo dhaid. Cuireadh mé san ospidéal, bhí sé ina íobairt eiseamláireach nua den Academgorodok agus bhí plátaí in aice leis na cribs. I mo scríobhadh "Julia Ivanova. Aois - 3 mhí. Diagnóis: "nimhiú alcóil". Léim na taistealaithe go léir le gáire, agus bhí mo mháthair, a bhí ina luí liom, an-náireach. Ó shin i leith, ní úsáidim alcól láidir.