Ag tús na bliana seo chugainn, shocraíomar an moncaí labhairt leo siúd atá ceangailte go docht leis an moncaí i gcliabhán dlúth de steiréitíopaí poiblí. Agus ní simplí, ach le grenade. De réir thorthaí an tsuirbhé, bhí sé soiléir go leor gurb é an "moncaí le grenade" coincheap na himpléine. Ina ionad sin, bhí sé soiléir go bhfuil an coincheap seo ginearálta faoi fhir, ach táimid ag fulaingt, mar sin scríobhfaimid "idirghníomhú".
- "Nuair a thiocfaidh mé an carr, ní dhéanaim ach an carr a threorú. Agus méadaíonn siad a gcomhalta. "
- "Tá siad tinn den fhliú, gan dul amach as an mblaincéad, agus gluaisteáin a cheannach le tarchur uathoibríoch. Agus thug mé breith do leanaí agus is féidir liom spréach a bhaint amach trí eochair. Fág iad, níl aon rud ar eolas acu faoi phian. "
"Is é an rud is fearr leis an bhficheal devilish ón gceathrú sraith go dtí an tríú dul síos tríd an gcéad dul síos chun fanacht ag an solas tráchta, áit a bhfuil gach rud ag teacht suas. Ní fhaca mé bean amháin a rachadh mar sin. "
- "Má sháraíonn bean ar charr maith an modh luais - tá sé déanach. Má bhriseann fear ar charr maith an modh luais síos, soilse inscríbhinn mhetaphorical geal suas os a chionn: "D'íoc mé!".
- "Deartháir de Mí Mí agus Leath Troll - d'iarr mé an ndearna mé an carr a bhriseadh. Tá mé tuirseach, chuir mé é taobh thiar den roth. Turais, bródúil, smig suas. Agus insíonn sé dom faoi na subtleties tiomána (roinnt fhírinní go hiomlán soiléir, glactar leis, is cosúil nach bhfuil a fhios agam iad). Agus ansin theastaigh uainn dul ar chlé. Deirim - téann tú ar aghaidh, cliste. Agus freagraí sé: "Cén fáth, tá mé ar an bpríomhbhia?". Bheadh sé ina bhitheolaí - bheadh ábhar ann faoin bhféinfheasacht moncaí: níl siad ar an eolas fúthu féin. "
- "Déanaim aon mhoncaí amháin a lámhaigh mé beagnach ag trasnú coisithe. Agus bheadh sé ceart go leor leithscéal a ghabháil, mar sin níl aon bhealach ann. Léim amach as an gcarr agus a ligean air go bhfuil sé cúig bliana déag taobh thiar den roth. Dúirt sí leis go raibh sí ag siúl ar shiúl tríocha bliain, bhí mé dhá oiread. "
- "Bia do fhear, agus tá deatach dubh aige faoi na scamaill rothaí. Comhartha, blinking - rud ar bith. I ndiaidh in aice láimhe, gesturing. Sa deireadh, slows sé síos, osclaíonn an fhuinneog agus tá sé tuirseach: "Cad atá uait, amadán?". Deirim go bhfuil, i bprionsabal, rud ar bith, ach má bhaintear an carr as an mbrake láimhe, ansin tá na pillíní níos mó a úsáidtear, agus tá an t-aer glanta ... ".
"D'oibrigh mé i dtacsaí i dtacsaí, thóg mé beirt fhear meisciúil ar bhealach éigin san oíche, a bhí ar an mbealach go léir ag scéalta grinn faoi mhná taobh thiar den roth. Agus chéadaigh mé an oiread agus is féidir (níl a fhios agam riamh) agus go caoithiúil. Caipín, lámhainní, seaicéad síos. Go ginearálta, nuair a d'fhreagair mé dóibh sa ghuth squeaky déanach: "Trí chéad", tá cúig nóiméad déag acu go neirbhíseach. "
- "Is é an rud is tábhachtaí i dtiomáint ná an cumas a bheith ina réalaíoch, braithim an scéal agus tuigim cad a tharlóidh. Mar sin, ansin beidh sé sin: gheobhaidh tú céad caoga trácht ar an ábhar: "Baba fós gabhair, atá leagtha ceart agus ponassali ar ghluaisteáin."
- "Fuair eolaithe Mheiriceá amach go ndéanann fir féin-mhinic níos minice ná mná. Agus mé, mar dhuine, nár rinne féin-sheisiach (ní hamháin taobh thiar den roth), is dóigh liom an rás is airde. Mar sin lig dóibh é a shíniú. "
