Anna Dmitrieva - Mam an linbh Rúisis-Fraincis, atá réidh i gcónaí a thaithí i dtuairimí na ndifríochtaí i gcur chuige na Rúise agus na Fraince san oideachas.
Táim i mo chónaí sa Fhrainc ar feadh beagnach 3 bliana. Rugadh mo iníon i Moscó, agus nuair a bhí sí beagán níos mó ná bliain go leith, shocraigh mo fhear céile agus mé bogadh.
Breithníodh an iníon i gcónaí sa Rúis i bpáiste atá neamh-chairdiúil go minic. Thug Alfa cuairt orainn uair sa mhí ar a laghad. Ag an am céanna, tháinig mé, mar eiseamláireach MILF, suas i gcóireáil an-tábhachtach chun cóireáil do pháiste - glao ar an dochtúir, glacadh le leigheasanna éagsúla, an suíomh an tí a ghnóthú.
Ach anseo, sa Fhrainc, ag an am sin ní thuigfeadh aon duine mé ...
Má fhéachann tú go dlúth leis na páistí a chónaíonn anseo, ansin sneezes beagnach gach duine, mallachtaí (nó cough go láidir) wipes (nó wipes ar chor ar bith) snot. Ag an am céanna, d'imir an fuinneamh go léir ar an suíomh, cuairt a thabhairt ar an suíomh, go dtí an linn snámha, gleacaíochta, scoil agus naíolanna.
Teagmháil le leanaí eile, amhail is dá mbeadh siad go hiomlán sláintiúil. Bhuel, go ginearálta, is beag duine a thugann aird ar an gcineál seo tinnis. Agus sna daoine ar a dtugtar "rubar beag", "otitis beag", "temmerke", etc.
Má tá an páiste ar chúis éigin sluggish (is é an rogha roghnach leanbh a thabhairt le teocht in institiúid leanaí), ansin deir siad faoi go bhfuil sé "tuirseach" ...
Is cuimhin liom conas a threoraigh an chéad uair iníon leis an dochtúir. Gan an péidiatraí, leis an teiripeoir. Déileálann sé le daoine fásta agus le leanaí.
- Gearáin, Madame? - Iarrann sé, ag scrúdú mo pháiste.
- teocht ard, casacht, srón.
Cuspóir - níocháin nasal le huisce farraige, síoróip antipyretic sa teocht. Agus ... go léir. Neamhghnách ...
Táim: "Ach an Dr.! Tá sí chomh dona sin, tá srón, teocht os cionn 39 againn! ". "Scíth a ligean, Madame, i 5 lá gheobhaidh sí ghnóthú." Níor fhoghlaim mé: "Inis dom, an bhfuil mé gnáth? Bhuel, sa chiall atá sláintiúil go ginearálta? Seachas sin go minic tinn! " - "gnáth gnáth. Tá gach páiste tinn, Madame. Gur leanaí iad. Is breá leo miocróib a roinnt eatarthu féin. Ádh mór! Tar éis! "
Téim uaidh agus sílim go bhfuil, is dócha, go bhfuil roinnt eile, uisce mara speisialta, a chóireáil go tapa agus go héifeachtach leis an srón. Mar thoradh air sin, d'éirigh sé amach gurb é an gnáth-réiteach salainn é, agus ní bhaintear as an morgáiste é agus ní bhaintear an morgáiste i ndáiríre ... ach aisghabhadh an páiste go luath.
An chéad uair a bhí mé i turraing. Tagann tú chuig dochtúir le leanbh "othar" - ní cheapann an dochtúir aon chóireáil go háirithe.
Is beag a bhaint de na hairíonna, agus gan ach. Glaoigh ar an otharcharr nuair a bhíonn an páiste faoi 40 - deir siad, stiall é, é a ní le huisce te. Ní thagann an t-otharcharr ar dhúshláin dá leithéid. Creidtear go bhfuil an teocht, mura gcoinníonn sé níos mó ná trí lá, go bhfuil na tuismitheoirí in ann a gcuid féin a chnagadh. Bhuel, i gcás an-mhór, is féidir leat glaoch ar dhochtúir chuig an teach.
Tiocfaidh tú chuig an ospidéal le leanbh díhiodráitithe tar éis trí lá de urlacan mór, buinneach, teocht 40 - tuaslagán salainn uisce a fhorordú agus seol abhaile. Ach ach calma síos. Chun an t-ospidéal, ní chuirfidh aon duine tú a chur sa chás seo, ná cuir ceist ort! "Is víreas é seo, Madame, tóg foighne. Tar éis 3-5 lá, reáchtálfar gach rud é féin. " Agus sa deireadh, go deimhin, cúpla lá ina dhiaidh sin aisghabhann an páiste. Agus de réir a chéile thosaigh sé ag teacht chugam ...
1. Sa Fhrainc, baineann sé go maith le víris agus le cineálacha éagsúla ionfhabhtuithe. Is feiniméan coiteann é "Rinotharing Little" (de réir mar a léirítear na dochtúirí), agus má tá an páiste gealánach agus gealánach, is féidir leis dul ar scoil, freastal ar rannóga, lena n-áirítear an linn snámha. Má tá tú "sluggish" - ní gá duit ach breathnú air.
Níl aon chóireáil ann mar sin ó Orvi, drugaí frithvíris (mar shampla, ar bhonn interferon) sa Fhrainc, ní ann dóibh, níl na titeann vasoconducting ar díol ar chor ar bith (ordaíonn mé iad fós ón Rúis, ní féidir liom a srón runny gan iad).
Má tá an leanbh níos measa agus níos measa - tá antaibheathaigh forordaithe. Chomh maith leis sin, i ndáiríre, de réir dochtúirí, rud ar bith uafásach. Tá siad oiriúnaithe agus éifeachtach. 2. "Madame, tiocfaidh muid chun dúshláin a bheag nó a mhór chun tú a shuaimhneas go bhfuil sé ceart le do pháiste," a dúirt an dochtúir liom uair amháin.
Is é an ról atá ag dochtúir ar dtús muinín a spreagadh do thuismitheoirí agus a mhúineadh conas gníomhú go neamhspleách.
3. Cógaslanna sa Fhrainc - go príomha chun cógais a eisiúint le haghaidh oidis.
Má shocraigh mé go gcaithfí liom féin, ansin go dtí d'uisce mara diúscartha don srón, antipyretic, hoiméapaite.
Bhí mé i gcónaí buartha faoi bhraoiníní isteach sa tsrón a d'úsáid muid chun é a úsáid i gcás fuar. Ní féidir le Mé ná mo pháistí codladh gan iad i gcás brú tráchta sróine láidir. Sa Fhrainc, tá cosc orthu. Tá analógacha ann, ach ní chuidíonn siad go maith, agus ní eisítear iad ach amháin ag an t-oideas an dochtúir. 4. Dochtúirí iontaobhais iomlána. Má tháinig an mháthair nó an Daid na Fraince chuig an dochtúir, ní dhéanann siad argóint riamh leis agus ní chomhlíonann siad a chuid oidis go hiomlán. Cóireáil iomarcach, "uainn féin", ar a dtugtar, ná cleachtadh. 5. I gcás fuar, tá an chóireáil is mó ag níochán an srón d'uisce farraige. Cé go bhfuil, de réir mo chuid tuairimí (níl aon ghá le bheith ina ghairmí), tá an srón go minic sna páistí leagtha, agus ní chabhraigh rud amháin i gcónaí. Ní féidir liom a thuiscint go fóill conas a bhfuil a bpáistí ag codladh le srón ... (sa Fhrainc, codlaíonn leanaí an oíche go léir ina seomra féin beagnach i mbreith). 6. Tá leanaí cóirithe "lag", de réir ár gcaighdeán. Féach na páistí gan hata, i mbróga, is minic a bhíonn pants tanaí gan pantywood sa gheimhreadh ag teocht díreach os cionn an nialais. Níl, ná smaoinigh! Níl siad cruaite! Cé go bhfuil! Níor chuir aon duine snot ar ceal faoina shrón!
Ní shake moms ach ar leanaí, ná straighten an scaifeanna, ná brúigh an cochall i gcás gaoithe.
Tar éis dóibh a bheith ina gcónaí anseo, thosaigh mé féin ag caitheamh leanaí níos "cool", ach freisin, uaireanta, a gcuid mamaí, tugadh "mam-zúmáil" orm. Tá sé deacair dom fáil réidh le linne: "Cad a tharlaíonn má tá sé otitis?"
Is féidir leat labhairt faoi infinite ...
Ar athraigh mé mo dhearcadh i leith galair óige le linn an ama seo? Tá ar ndóigh. Bhí sé níos ciúine agus pragmatach.
Thuig mé nár chóir duit an leanbh a leigheas, gan deireadh a chur le piocadh a chógais. Ná déan an dochtúir a shuaimhniú ar dtús.
Ní fiú é a choinneáil sa bhaile go cealú iomlán na slaghdán, má tá sé mealltach agus lán de neart. Ní mór don pháiste cumarsáid a dhéanamh, a fhorbairt sa tsochaí. Agus díolúine a tháirgeadh le víris nach bhfuil ach SISHA i bhfoirne leanaí. Sa Fhrainc, tá sé beagnach dodhéanta a aimsiú go hiomlán sláintiúil, ní fuar. Leis seo, ar ndóigh, comhlánaíonn sé deacair é. Ach ansin beidh ar do pháiste suí sa bhaile agus ná téigh in áit ar bith.
Ach ní gá fós ag tiomáint leanbh sa ghairdín, mura nglacann sé leis. Tugaim roinnt leigheasanna fós, nach bhfuil anseo, ón Rúis go molann ár ndochtúirí. Gúna mé fós na páistí go leordhóthanach, ar an aimsir. Go ginearálta, déanaim iarracht an lár órga a aimsiú.
Foinse