تعداد کمی از مردم در مورد آن می دانند، اما پاشنه بلند در ابتدا برای پوشیدن زنان طراحی نشده بود. به عنوان مثال، کفش های Labutena امروز با کف های قرمز الهام گرفته شده توسط یک قانون اساسی برجسته در پاشنه بلند از آن زمان - پادشاه فرانسوی لوئیس XIV الهام گرفته شده است. او قانون را تصویب کرد که تنها حیاط های او می تواند کفش های پاشنه را با یک قرمز قرمز پوشاند.
این انگیزه بسیار ساده بود - به طوری که مردم از قرن XVII، آسان تر بود که تشخیص داد که یک فرد ممتاز وجود دارد، که به حیاط پادشاه احترام گذاشته شد.
اما از آنجا که چنین روند مد در میان اشراف مرد در اروپا در اروپا از قرن هجدهم گسترش یافته است، Shoemakers با این مشکل مواجه شدند - آنها به نحوی نیاز به بازسازی طراحی کفش، که هرگز برای راه رفتن طراحی نشده بود.
بسیاری ممکن است یک سوال منطقی داشته باشند - برای اینکه کفش ها به چه معناست، اگر نه به منظور راه رفتن در آن. واقعیت این است که کفش ها نه پادشاهان، اما ایرانیان، به عنوان پایه گرفته شد. در سن قبل از سواره نظام ارتش ایران، که با امپراتوری عثمانی جنگید، از پاشنه بلند استفاده کرد. و آنها آن را برای زیبایی انجام دادند، اما به منظور دقیق تر با یک زین اسب شلیک بیشتر.
هنگامی که سرباز در stirrups شد، پاشنه به او کمک کرد تا به طور قابل اعتماد ترین پاها را تعمیر کند. و با توجه به اینکه شخص در همان زمان پایدار تر بود، او می تواند به طور موثر از لوکا شلیک کند.
به عنوان طعم و مزه سبک های عجیب و غریب ایرانی کفش در سراسر اروپا، به طرز وحشیانه ای، اشراف های غنی شروع به استفاده از کفش های پاشنه بلند برای نگاه بیشتر "شجاع" و "ستیزه جویان". ارتفاع پاشنه در مقایسه با کفش های فارسی افزایش یافت و همچنین رنگ قرمز گران قیمت را اضافه کرد که موجب ارتباط با جنگ شد. خیلی سریع به عنوان مد "پیک" تبدیل شد.
زنان به سادگی این مثال را دنبال کردند، زمانی که در وسط قرن XVII، محبوب "Androgine" مد به نظر می رسد. بنابراین، زنان شروع به کپی کردن عناصر روباه های مرد به "دادن مردانگی" به ظاهر خود کردند.
و مهم نیست که چنین کفش هایی برای پیاده روی کاملا غیر عملی بود، زیرا اشراف های غنی به ندرت در امتداد جاده های خاکی اروپا از قرن XVII به پا منتقل می شوند.
پس چرا مردان متوقف پوشیدن پاشنه بلند، اگر آنها یک بار مد روز بودند، و زنان آن را انجام ندادند. با دوران روشنگری، جامعه به عقلانیت تبدیل شده است و ترجیح داده شده است به آموزش و پرورش داده شده است، و نه "وضعیت ممتاز". مردان فقط به نظر می رسید که زیبا و عجیب و غریب لباس پوشیدن، به جای آنها ترجیح می دهند عملی تر، ساده و کاربردی باشند. این در نهایت موجب شد تا به اصطلاح "رهبری بزرگ مرد" در قرن نوزدهم، یک پدیده تاریخی که تن لباس های مردانه را در قرن های بعد تعیین کرد، به وجود آورد.
بنابراین، پاشنه بلند، بافت های روشن و نابرابری طبقاتی، لباس های سیاه و سفید، دموکراسی و اخلاق بورژوایی را انتخاب کردند. می توان گفت که فردیت مد نر نیز در این زمان ناپدید شد.
اگر چه پس از انقلاب فرانسه برای مدت کوتاهی در مد زنان، پاشنه کوتاه، محبوب بود، تغییر جدیدی به سمت مد عملی تر، هنوز به هر دو طرفه گسترش نیافت. زنان در آن زمان به عنوان عاطفی، احساسی و ضعیف تحصیل کرده بودند. این مبنای تاریخی بود که چرا زنان همچنان به پوشیدن کفش های بلند پاشنه بلند، و مردان - نه.
به طور مشابه، پاشنه بلند از لوازم جانبی جنسی مورد نظر جنسیت تغییر یافته است. الیزابت سمیلاک از موزه کفش باتا معتقد است که در اواسط قرن نوزدهم بود که مردم به این واقعیت کمک کردند که پاشنه های بالا شروع به ارتباط با جذابیت جنسی کردند. پس از همه، در آن زمان، تصاویری از مدل های برهنه در کفش های پاشنه بلند محبوب بود که بر روی کارت پستال های ویکتوریا "تند" چاپ شد.