شبکه های اجتماعی با متن منفجر می شوند که می توانند فریاد زن باشند. و ما شاید، به این گریه بپیوندیم. برای همتای
هیچ کاغذ توالت در توالت مدرسه من وجود ندارد. این، به طور کلی، یک وضعیت کاملا طبیعی برای توالت های عمومی در روسیه است. من در توالت های عمومی در پایتخت و مناطق روسیه بودم و می توانم با اطمینان اعلام کنم که این آیتم ظاهرا ارزان و بسیار مهم در اکثر نقاط وجود نداشت.
توالت دانشجویی حتی برای جایی که رول می تواند وجود داشته باشد، ارائه نمی دهد، بنابراین من همیشه یک بسته از دستمال را پوشانده ام. در جیب های تمام لباس ها، من دیگر دستمارتان را ساکن می کنم، کمی کوچک شده اند، زیرا فراموش می کنم قبل از شستن لباس آنها را بیرون بیاورید.
گاهی اوقات، زمانی که من قاعدگی دارم، باید از دستمال سفره های بیشتری استفاده کنم. اگر ذخایر من به پایان برسد، قبل از آنکه انتظار می رفتم، من می توانم به توالت بپردازم تا بسته ای از دستمال را در بوفه بخرم. برای هفت روبل آنها دروغ می گویند، به نام "دستمال" (اما نه ذات) و هزینه هفت روبل - ارزان تر از یک لیوان آب جوش با کیسه چای در آنجا وجود دارد.
اما اگر قاعدگی من زودتر از من برنامه ریزی شده بود، و به دلایلی من واشنهای من را ندارم - در بهترین حالت، من باید یک پشته از دستمال، کوچک، اما عصبی و سریع مراحل را به نزدیکترین فروشگاه - ده دقیقه نوشتم راه رفتن. وجود دارد، شاید، فمینیست های رادیکال درونی من اشتباه گرفته شود و مجموعه ای از محصولات شرم آور حتی بیشتر از محصولات (که من نمی خواهم)، شکلاتر (که غیر ممکن است) و پد های بسته بندی شده است. در هر صورت، من به 10 دقیقه دیگر از مراحل عصبی کوچک نیاز دارم تا واشر استفاده از آن را پیدا کرده است.
و اکنون، کارشناسان عزیز، سوال: اگر موضوع قاعدگی جدول بندی شده است و به همین دلیل به عنوان موضوع مدفوع، چرا دستمال کاغذی جایگزین من کاغذ توالت، من می توانم در هفت روبل پنج متر از توالت خرید (I آیا می توانید به اتاق ناهار خوری به صورت رایگان بپیوندید)، و من باید واشر، عبور از نوار موانع؟
و هزینه، البته، بسیار بالاتر خواهد بود - حتی ساده ترین، ناخوشایند، واشر کم کیفیت.
چرا هیچ جایی در قلمرو یک موسسه آموزشی بزرگ می تواند یک ماشین جادویی با "بسته های بهداشتی"، با "محصولات بهداشتی برای زنان" باشد، اما شما آنها را می خوانید، شما را لعنت می کنید، می خواهید - فقط دقیقا همان دسترسی به دسترسی به دسترسی به کاغذ توالت!
من استدلال نمی کنم - شما می توانید خطر و به نحوی به طور مستقل یک نوع ابتکار عمل را سازماندهی کنید که زنان را با واشر در مکان های عمومی تامین می کند. من نمی توانم تصور کنم که مقاومت، مضحک و سوء تفاهم ما ملاقات خواهیم کرد - یا نه، من نمیتوانم درجه آن را تصور کنم، اما من کاملا حضور خود را تصور می کنم.
اما این نیست. واقعیت این است که فروش واشرهای در موسسات دولتی در همان جایی که دستمال مرطوب و شال های بینی به فروش می رسد - این دستاورد در آستانه داستان است.
من یک بار در یک توالت عمومی دیدم (من به یاد نمی آورم) یک دستگاه که "محصولات بهداشتی برای زنان" صادر شده بود - خالی بود، از گرد و غبار تاریک و به صراحت برای مدت زمان طولانی کار نمی کرد. تو سعی کردی. از قفسه استفاده کنید.
در برخی از موسسات آموزشی شما می توانید واشر را بخرید، اما تقریبا به عنوان نادر بودن افسانه به عنوان استفاده از ربات آندروید در روند آموزشی است.
دانش آموزان حداقل نیمی از مشروط مؤسسات آموزشی را تشکیل می دهند. از آنجا که چرخه های آنها غیر قابل درک است، احتمال دارد که در هر روز هر ماه، چندین زن قاعدگی در دانشگاه وجود داشته باشد. من می توانم فرض کنم که آنها بیش از ده نفر هستند. من می توانم فرض کنم که بسیاری از آنها وجود دارد.
از زمان به زمان، برخی از آنها ممکن است یک واشر یدکی نداشته باشند، یا ممکن است هیچ ابزار بهداشتی وجود نداشته باشد، که برای آن زمان می تواند جایگزین واشر شود. این کاملا منطقی است، به طور طبیعی و به طور فاجعه ای به طور فاجعه ای به راحتی دسترسی آسان تر به واشر را تضمین می کند.
اما همه چیز نیست خرید پد در فروشگاه داستان من پایان نمی یابد، زیرا من نیاز به استفاده از آن در جایی در مقصد. یکی از دلایلی که چرا دختران به توالت می روند، کمبود قلاب ها و یبوست طبیعی در درها هستند. من هیچ دوست دخترم را در موسسه آموزشی من ندارم، بنابراین من به تنهایی به توالت می روم.
از لحاظ نظری، من می توانم بر روی توالت بنشینم، واشر را بنویسید و چسب بزنید. در تئوری. در عمل، من در جهت این موضوع سعی نمی کنم تماشا کنم. و حتی از طریق لایه دستمال کاغذی، او را لمس نکنید. من عضلات برجسته ای را با ناتوانی های کامل دارم. حدس بزن چرا.
اگر من یک کیسه داشته باشم، ممکن است جایی برای قرار دادن آن یا آن را آویزان کنم، زیرا ممکن است قلاب نباشد. من یک کیسه را به طبقه گذاشتم (و سپس من به شدت آن را از طریق سینک مالش می کنم). ژاکت را روی کیسه گذاشتم و من تمرین را در نیمه مرد شروع می کنم.
من تجربه زیادی دارم، اما خطر لباس های تار شده هنوز بسیار بزرگ است، به خصوص اگر خونریزی شدید آغاز شود. هنوز یک واقعیت نیست که من می توانم لباس های تمیز و خشک کنم. علاوه بر این، شرایط با قوانین بهداشتی مطابقت ندارد. در حالت ایده آل، لازم است که سلاح های خود را قبل از تماس با درب های توالت عمومی لمس کنید.
من همچنین می توانم آن را به صورت شانس رها کنم. اما این یک داستان کاملا متفاوت ناشی از آن است، به هر حال، به همین ترتیب، به همین دلیل - غیرقابل انکار مطلق توالت های عمومی زنان به این واقعیت که زنان قاعدگی هستند.
و اکنون یک سوال دیگر، متخصصان عزیز: طراحان توالت زنانه حداقل هر کسی در مورد فیزیولوژی زنان می داند؟ آنها می دانند که ما، به عنوان مثال، نیازمندی را به عنوان مردان انجام نمی دهیم؟ چه در این شاهکارهای طراحی محیط زیست، غیرممکن است که به جلو حرکت کنیم، زانوها را خم کنی؟
در یکی از توالت های WCPPU، جایی که من تحصیلات دوم را دریافت کردم، درب توالت در فاصله 20 سانتیمتر از توالت قرار دارد. من تقاضا می کنم ابتدا در یک ژیمناستیک غیر مهربان به من بدهید. بنابراین، هنوز یک واشر کوچک است - هنوز لازم است در شرایط شدید استفاده شود. واژه صادقانه وقتی که من واشر را در جنگل تغییر دادم، بسیار راحت تر از برخی از توالت های عمومی بود.
این مقاله تولید مثبت و انگیزشی نخواهد داشت. در حالی که من فقط می خواهم خشم خود را بیان کنم - زیرا موضوع قاعدگی تابو است. ما هنوز هم در مورد وجود آن صحبت می کنیم، و نه فقط در مورد مشکلات ما به دلیل، در واقع Tabernit.
قاعدگی طبیعی است و در نیمی از جمعیت زمین رخ می دهد. نیم! در نهایت، ما حق داریم در مورد آن صحبت کنیم و تشخیص دهیم که چقدر محیط زیست به نیازهای ما ناکافی است. آگاهی از این مشکل اولین گام به سوی آن است.
عکس ها: Shutterstock
منبع