Pavel Zygmantich: "مراحل تجربه در غم و اندوه: نه خیلی ساده"

    Anonim

    Pavel Zygmantich:
    کاربر اینترنت مورد استفاده قرار می گیرد تا به روانشناسی اعتقاد داشته باشد. حداقل در سطح عمومی ترین. بسیاری از ما، بدون چشمک زدن با چشم، از اصطلاحات استفاده می کنند - Gazlating، سندرم استکهلم، شراب سمی ... اما دانش محبوب شده اغلب قبل از از دست دادن برخی از جنبه های بسیار مهم ساده شده است. روانشناس Pavel Zyggmantovich می گوید که چگونه با پنج مرحله از مشکل مواجه شد.

    این یادداشت به تجربه غم و اندوه اختصاص داده شده است و شاید من غم و اندوه هستم. آنچه شما در مورد مراحل تجربه در غم و اندوه شنیدید، آن را به آرامی قرار دهید، نه به پایان مربوط به واقعیت است.

    بنابراین بیایید از ابتدا شروع کنیم. بسیاری از جایی که در اینترنت نوشته شده است، نوشته شده است، در مواجهه با غم و اندوه (از دست دادن یا، به عنوان مثال، اطلاعات در مورد بیماری های غیر قابل درمان)، یک فرد به طور مداوم زندگی می کند پنج مرحله:

    1. انکار (این اشتباه است، این اتفاق نمی افتد، در واقع همه چیز اشتباه است) 2. خشم (این همه به خاطر شما است، این شما گناهکار هستید، در حالی که شما در اینجا خوشحال هستید، من غم و اندوه دارم) .3. چانه زنی (اگر من کاری انجام دهم، وضعیت بهبود می یابد، شما فقط باید بخواهید و به درستی "موافق"). چهار افسردگی (همه چیز وحشتناک است، همه چیز بد است، وضعیت ناامید کننده) .5. پذیرش (من نمی توانم چیزی را حل کنم و درک کنم که این چنین است، من از این احساس ناتوانی جنسی و ترسناک نیستم)

    Pavel Zygmantich:
    نویسنده این پنج مرحله - الیزابت کوبلر راس - آنها را در سال 1969 بر اساس تجربه غنی خود با افراد در حال مرگ نامزد کرد.

    و بسیاری به نظر می رسید که آن بود. در واقع، زیرا اغلب اتفاق می افتد که فردی که با آن مواجه است، می گوید، با اخبار "شما یک بیماری غیر قابل درمان دارید"، اولین چیزی که به آن اعتقاد ندارد. او می گوید، آنها می گویند، دکتر اشتباه است، دوباره بررسی کنید. او به پزشکان دیگر می رود، یک معاینه در دیگر معاینه اتفاق می افتد، به امید شنیدن که لکاری قبلی اشتباه بود. سپس یک فرد شروع به عصبانی شدن از پزشکان می کند، سپس به دنبال راه هایی برای درمان ("من فهمیدم، من اشتباه کردم و چون بیمار شدم")، وقتی هیچ چیز کمک نمی کند، یک مرد سقوط می کند و به سقف نگاه می کند و به سقف می رسد سپس افسردگی عبور می کند، یک فرد با شرایط او مشتاق است و شروع به زندگی در وضعیت فعلی می کند.

    به نظر می رسد، Kübler-Ross همه چیز را به درستی توصیف کرد. این فقط برای این است، شرح تجربه شخصی بود، و هیچ چیز بیشتر. یک تجربه شخصی یک دستیار بسیار بد در تحقیق است.

    Pavel Zygmantich:
    اولا یک اثر رزین وجود دارد که در این مورد خاص با اثر پیشگویی خود قابل تنظیم ادغام می شود. به سادگی، محقق دریافت آنچه را که می خواهد دریافت کند.

    ثانیا، بسیاری از تحریفات شناختی دیگر وجود دارد که اجازه نمی دهد نتیجه گیری عینی را در مورد چیزی تنها بر اساس نتیجه گیری شخصی خود بر اساس تجربه انجام دهد. به منظور انجام بسیاری از پیچیده و به عنوان اگر عملیات بیش از حد در تحقیق خود را.

    Kübler-Ross چنین عملیاتی را انجام نداده است، اثر رزین حذف نمی شود و در نتیجه یک طرح را دریافت کرد که تنها به واقعیت اشاره کرد.

    در واقع، این اتفاق می افتد که فرد دقیقا این پنج مرحله را اجرا می کند و در چنین توالی آن است. و این اتفاق می افتد دقیقا در مقابل. و این اتفاق می افتد که تنها برخی از این مراحل از طریق و به طور کلی در توالی هرج و مرج می روند.

    Pavel Zygmantich:
    بنابراین، به عنوان مثال، معلوم شد که همه مردم از دست دادن نیستند. بیایید بگوییم، از 233 نفر از ساکنان کانکتیکات، که از دست دادن یک همسر یا همسر جان سالم به در بردند، بیشتر از ابتدا انکار نمی شد، بلکه فورا فروتنی بود. و هیچ مراحل دیگر به طور کلی (حداقل برای دو سال پس از از دست دادن).

    به هر حال، مطالعه کانتیوتیک باید یکی دیگر از اندیشه های جالب را به ما بیاورد - آیا این امکان وجود دارد که در مورد راه اندازی تجربیات به طور کلی صحبت کنیم، اگر مردم از همان ابتدا فروتنی داشته باشند، بدون مراحل دیگر Kübler-Ross؟ شاید هیچ مرحله ای وجود نداشته باشد، بلکه به سادگی اشکال تجربیات، که با یکدیگر ارتباط ندارند؟ سوال ...

    در یک مطالعه دیگر نشان داده شد که، اولا افرادی هستند که هرگز از دست دادن استعفا نمی دهند. و در مرحله دوم، "سطح فروتنی" بستگی دارد، از جمله از سوالات محقق (Hello اثر Rosentyl).

    Pavel Zygmantich:
    این مطالعه در میان افرادی که عزیزان خود را در تصادف اتومبیل از دست داده اند (4-7 سال پس از حادثه) انجام شده است. بنابراین، بسته به مسائل محققان از 30 تا 85 درصد از پاسخ دهندگان، آنها گفتند که هنوز از دست دادن را قبول نمی کنند.

    به طور کلی، تجربه از دست دادن و / یا غم و اندوه بسیار متداول است و بستگی به تعداد زیادی از عوامل - ناگهانی، سطح روابط، زمینه فرهنگی مشترک و بسیاری دیگر، بسیاری، و بسیاری، و بسیاری. به سادگی غیرممکن است که همه را در یک طرح قرار دهیم. دقیق تر، ممکن است اگر شما یک پوست سر را می بینید و از تایید طرح های تحقیقاتی جلوگیری کنید.

    به هر حال، Kübler-Ross خود نوشت که مراحل می تواند در یک نظم هرج و مرج و بر روی آنها باشد، علاوه بر این، شما می توانید به یک زمان نامحدود نگاه کنید .... اما این دوباره ما را به این سوال بازگرداند - آیا هر مرحله ای وجود دارد؟ شاید به سادگی شکل های غم و اندوه زندگی وجود داشته باشد و در واقع آنها به طرح و / یا دنباله ارتباط ندارند؟

    Pavel Zygmantich:
    افسوس، این سوالات طبیعی ترجیح می دهند نادیده بگیرند. و بیهوده ...

    ما چنین سوال را بحث خواهیم کرد - چرا طرح Kübler-Ross، غیرقانونی و معقول نیست، پذیرفته شده است؟ من فقط می توانم فرض کنم

    به احتمال زیاد، مورد در اکتشافات دسترسی است. اکتشافات دسترسی (ENG. در دسترس بودن اکتشافی) چیست؟ این فرآیند ارزیابی است که در آن معیار صحت صحیح با تمام حقایق مطابقت ندارد، بلکه سهولت خاطرات است. آنچه که من به یاد می آورم درست است درست است. طرح Kübler-Ross باعث می شود که موارد زندگی خود را از فیلم ها، از داستان های دوستان و عزیزان به یاد بیاورید. بنابراین، به نظر می رسد که درست است.

    آیا از طرح Cubler-Ross سود می برد؟ بله وجود دارد اگر یک فرد معتبر باشد، می گوید این همانند این خواهد بود، وضعیت او ممکن است (شاید!) بهبود یابد. تعریف، آن اتفاق می افتد، تقریبا یک اثر جادویی تولید می کند. افرادی هستند که وقتی می دانند که آنها در انتظار آنها هستند، بدون توجه به مثبت بودن یا عدم همبستگی آینده، آرام هستند. همچنین، کسی که از کسانی که با غم و اندوه برخورد کردند ممکن است (شاید!) اگر می دانید چه اتفاقی برای او می آید، امدادرسانی می شود.

    Pavel Zygmantich:
    آیا از طرح Kübler-Ross آسیب دیده است؟ بله وجود دارد اگر یک فرد غم و اندوه را بر اساس این طرح زندگی کند، و او از هر طرف گفته شده است که لازم است زندگی مثل این باشد، فرد می تواند عوارض مختلفی را توسعه دهد. این به نام Yatroogen (اثر مضر بر روی بیمار از دکتر) نامیده می شود. چنین فردی بعدا ممکن است به من احساس گناه برسیم: "من گفته شده است که باید از دست دادن همسر من را انکار کنم، و پس از آن عصبانی هستم، اما من چنین نیست ... من غیر طبیعی هستم ؟ " از یک طرف، البته، من درآمد من، و از سوی دیگر - اگر فردی مالش نداشته باشد، چگونه به کوه ها زندگی می کرد، او این احساس گناه را نداشت.

    بنابراین شما می توانید از طرح در زندگی روزمره استفاده کنید، اما لازم نیست که محبوبیت جهانی را تبلیغ و استخراج کنید. از این می تواند بیش از حد خوب آسیب برساند.

    خلاصه کردن طرح Kübler-ross دیگر تایید نشده است، از تجربه شخصی نویسنده گرفته شده است، که، با تعریف، تعصب نیست. این طرح جهانی نیست، برای همه مردم و به دور از همه شرایط معتبر نیست. این طرح دارای استفاده محدود است و گاهی اوقات این طرح را می توان اعمال کرد. این طرح آسیب آشکار دارد و بهتر است طرح را تبلیغ کند.

    و من همه چیز را دارم، متشکرم از توجه شما.

    منبع: Phael Phael Zyigmantovich صفحه

    ادامه مطلب