هنگامی که من پس از بیمارستان زایمان به خانه رسیدم، خسته، شکسته، اما خوشحال از این واقعیت است که همه چیز خوب است با کودک، من حتی در مورد فرزند دوم فکر نمی کنم. با این وجود، سوال زمانی که ما "برای دوم" هستیم، تا این روز به دنبال من است: در زمین های بازی، بازدید از بستگان، در محل کار و در جلسه با دوست دختر. امروز من قبلا به آرامی جواب می دهم: هرگز. برای چه، البته، یک هزار و یک استدلال وجود دارد، چرا من باید حداقل یک تولد را به دنیا آوردم. بنابراین من خودم دلایل اینکه چرا من می توانم فرموله کنم و من حق ندارم که بخواهم دوباره از آن عبور کنم.
بلافاصله می گویم که مقاله من یک تماس نیست و مبارزات انتخابی، تولد نمی شود. این فقط رابطه من امروز است. در عین حال، من امکان ظهور فرزند دوم را در خانواده ام انکار نمی کنم. من نمی توانم مطمئن باشم که نگرش من تغییر نخواهد کرد، یا شاید وضعیت مالی خانواده ما برای بهتر شدن تغییر کند و من درک خواهم کرد.
اما در حال حاضر من فرزند دوم را نمی خواهم، زیرا:
سلامت من به طور کامل بازسازی نشده است، و بدن من از تولد اول بهبود نیافته است
علیرغم این واقعیت که حاملگی به راحتی ادامه یافت، من بسیار موبایل بودم و تلفن همراه بودم، من به شهرهای همسایه رفتم، به کوه رفتم، دوره پس از زایمان برای من بسیار سنگین بود. عملیات پلیس و سنگ در کلیه بسیار رشد کرده در دوران بارداری، زندگی من را بسیار پیچیده کرده است. و من نمی خواهم دوباره از آن عبور کنم. من در سلامتم مشغول به کار هستم، پول زیادی را صرف پزشکان خوب می کنم و دیگر نمی خواهم درد را تجربه کنم.فکر سزارین مکرر توسط من بسیار ترسناک است
وقتی به داستان های دوستان و دوستانم در مورد عملیات آینده گوش می دهم، این وحشت واقعی را پوشش می دهد. به طور کلی، من یک بیمارستان زایمان خوب، پزشکان خوب، ماماها، اتاق با اقامت مشترک داشتم، اما درد از عملیات من هنوز احساس می شود، به طوری که اگر اسکار از لحاظ جسمی هنوز صدمه دیده باشد. من این چند ماه از این چند ماه زنده نداشتم، در داخل کار نکردم، فراموش نکردم، بنابراین من دوباره به این موضوع مشترک نخواهم شد.
کودک نیاز به هزینه های مالی زیادی دارد
اگر لباس و کفش می تواند به نحوی صرفه جویی و حرکت با ارث از دختران و بستگان، سپس غذا، پوشک، داروها برای کودکان باید به طور مداوم خرید، و آنها ارزش زیادی دارند. برای مزایای مراقبت، ما به سادگی در کشور مسخره می کنیم، حتی به طور رسمی کار می کنیم، لازم نیست که پرداخت های ماهانه مناسب را حساب کنیم. من می خواهم یک ماشین جدید، من می خواهم چیزهای خوب و تعمیر خوب در آپارتمان، بنابراین برای من به اندازه کافی هزینه در هر کودک.من فقط به کار رفتم و خودم را کوچک کردم، اما چشم انداز شغلی
بله، وقتی پسر من 1.7 بود، به کار رفتم، زیرا بند 3. راه را برای کار به ارزش بسیاری از اعصاب و تجربیات، من سعی کردم تا ثابت کنم که من حق اشغال موقعیت من را داشتم. من همه باید از ابتدا انجام دهم. و اکنون، زمانی که اولین ارتقاء من در زندگی خود را دریافت کردم، نمی خواهم فرمان دوم را ترک کنم. من صبح روز 6 صبح میروم، خسته ام، اما در همان زمان با این کار در محل استراحت هستم. من آنچه را دوست دارم و جالب می کنم انجام می دهم در نهایت، من حرفه ای را توسعه می دهم، یک فرد جدید را یاد می گیرم، و در شب ها و آخر هفته ها بسیار خوشحالم که با پسرم وقت خود را صرف می کنم: ما خواندن، پیاده روی، بازی و خوابیدن را در آغوش می گیریم.
من می خواهم سفر زیادی کنم
در ماه اکتبر، من اولین سفر تجاری خود را به اروپا دارم. من پنج روز سرگرم کننده خواهم رفت. البته، من نگران و نگران هستم، اما در عین حال من فوق العاده در انتظار این لحظه هستم. برای سه سال من در خارج از کشور پرواز نکردم، تقریبا سه ساله بودم، من خودم را نداشتم. تمام زندگی من رویای سفر می کنم و اکنون، هنگامی که پسرش کمی رشد کرده است، خوشحال خواهم شد که در صورت امکان، او را ترک کنم، خوشحال خواهم شد تا سفرهای تجاری را خوشحال کنم و به آرامی آن را با پدرم ترک خواهم کرد. حضور یک کودک دوم به من اجازه نخواهد داد که چنین تلفن همراه باشد، اگرچه من درک می کنم که شما می توانید با دو فرزند نیز سفر کنید.من یک کودک بسیار آرام دارم
به نظر می رسد که این فقط یک استدلال برای ظهور نوزاد دوم است. اما نه، من دقیقا نمی خواهم، زیرا نمی توانم مطمئن باشم که فرزند دوم هدیه ای خواهد بود. و هیچ کس نمی تواند. این یک نوع قرعه کشی است، و نه هر خوش شانسی در این بازی. در همان والدین، چنین کودکان مختلف متولد می شوند: با خواص و شخصیت های مختلف. من فقط به یک کودک با برنامه و رفتار خود استفاده می کنم، و من تمایل به نقض این idyll ندارم.
تولد یا تولد فرزندان اول، دوم یا پس از آن - موضوع والدین
حق تعیین کننده رأی گیری باید به ما تعلق داشته باشد، زیرا ما منابع خود را برای تحمل، تولد و افزایش یک کودک صرف می کنیم. سوالاتی در مورد زمانی که یک زن به بیمارستان مادران می رود، بهتر است با او کنار بیاییم، هر یک از ما هیچ دلیلی برای رفتن وجود ندارد. اگر شما این سوال را مورد بحث قرار ندهید، به این معنی است که کسب و کار شما نیست.
متن نویسنده: evgenia polyanskaya
منبع
عکس ها: Shutterstock