پس از هر جنگ، روانپزشکان کار خود را معتاد کردند - سربازانی که از ترس و وحشت از ترانشه ها جان سالم به در بردند نمی توانند از شر آن خلاص شوند و به زندگی صلح آمیز بپیوندند. گاهی اوقات شوک از تجربه بسیار بزرگ است که حتی قوی ترین روان نمی تواند با آن مقابله کند. در اختلال استرس پس از ضربه، بسیاری از نام های روزمره - "سندرم افغان"، "سندرم ویتنامی"، "سندرم چچن".
اگر چه PTSD نیز در کسانی است که پودر بوی ندارند. پس از همه، به طور کلی، مهم نیست که چه نوع کابوس باقی مانده بود - هر رویداد وحشتناک می تواند به یک تله روانی تبدیل شود. و اگر چه PTSR بیشتر احتمال دارد با حملات تروریستی و حوادث مرتبط باشد، طلاق سنگین نیز می تواند منجر به این واقعیت شود که شما مانند یک جنگنده تحت فرماندهی احساس می کنید.
بیهوشی عمومی
در ابتدا چیزی خاص را متوجه نخواهید شد. خوب، ما طلاق گرفتیم، فکر می کنیم. شما جعبه ها را به یک آپارتمان جدید حمل می کنید، ممکن است یک بلیط به ماداگاسکار در ماه مه خریداری کنید و حتی از خودتان تعجب کنید، همانطور که همه چیز را به آرامی درک می کنید، حتی اگر طلاق با یک تصادف از اصول اولیه و رد کبد به یکدیگر همراه باشد. بسیاری از افرادی که از PTSR جان سالم به در بردند، احساس ناراحتی خود را ذکر می کنند - همه چیز به عنوان بیهوشی، بدون آنکه کوچکترین پاسخ عاطفی است.
این شامل شدت اختلال استرس پس از سانحه است - آن را بلافاصله پس از رویداد آسیب دیده سقوط نمی کند و روشن می شود در اطراف زاویه به دقت پرش به دقت زمانی که شما خود را یک مدال شکلات برای مقاومت روح و خودکفایی .
سندرم به دلیل گوشه
در حالی که سر در زندگی مشغول به کار است، "سندرم افغانی" بی سر و صدا نشسته است، اما به محض اینکه همه چیز حل و فصل شود، آشکار خواهد شد و زندگی به ریل ها بازگشت خواهد کرد. سپس متوجه می شوید که چه اتفاقی افتاده است. تمام قسمت هایی که می خواهید فراموش کنید - خیانت، خشونت، رسوایی ها، رسوایی ها و تهدیدات که همراه فروپاشی قایق خانوادگی بود.
و این فقط خاطرات نیست - آنها با وسواس شگفت انگیز، بدتر از فروشنده جارو برقی فوق العاده است. آنها هر شب رویا خواهند شد و این رویاها روشن و متقاعد کننده هستند. خاطرات غیر منتظره - همراه با تمام احساساتی که در آن لحظه تجربه کرده اید. چنین فلاسک ها ممکن است با عرق کردن و تاکیکاردی، افزایش فشار و نیاز به بلافاصله به توالت "در یک کوچک" بمیرند - بنابراین سیستم عصبی گیاهی به خطر پاسخ می دهد که آن را واقعی می داند. گاهی اوقات شما حتی به نظر می رسد که صدای رسوایی های بلند مدت را بشنوید.
به تدریج خاطرات طبیعت وسواس را به دست می آورند. شما باید در مورد آنچه اتفاق افتاده صحبت کنید - نه تنها چند بار برای گفتن یک دوست در مورد چگونگی گاو او، و چگونه او را از طریق دادگاه یک MOP و یک کابوس فشرده، اما دوباره و دوباره با صدای بلند این حوادث دوباره. محیط اطراف تضعیف شده است - شما داستان خود را در هر کجا که والتر Sobchak از "بزرگ Lebovsky بزرگ" در جنگ ویتنام سقوط کرد، حتی بحث در مورد بازی در بولینگ سقوط کرد. شما درک می کنید که شما مانند یک صفحه جنگی رفتار می کنید و مردم از شما تکان می دهند، اما شما دیگر نمی توانید جریان کلمه را کنترل کنید.
همه چیز را فراموش کن
افراد مبتلا به PTSR در حال تلاش برای خلاص شدن از خاطرات هستند که زندگی خود را تبدیل می کنند. شما می خواستید نه تنها همه چیزهایی را که شبیه طلاق در مورد جهنم و سابق است، دور کنید - شما تمام دوستان خود را از شبکه های اجتماعی و کسانی که می توانند وضعیت او را دوست داشته باشند را حذف کنید. شما نگران نباشید نه تنها مکان هایی که در آن شما با هم بوده اید، بلکه کسانی که در آن فرصتی برای شنیدن او یا حتی آشنایانش وجود دارد.
و تلاش برای فراموش کردن همه چیز بسیار موفق است. یکی از ویژگی های مشخصه "سندرم افغان" تغییر شکل خاطرات است. دیر یا زود متوجه خواهید شد که شما واقعا نمی توانید برخی از لحظات زندگی خود را در آستانه طلاق به یاد داشته باشید. شما می دانید دقیقا چه اتفاقی افتاد، اما هیچ تصویری در سر دیگر بوجود نمی آید. حافظه حتی می تواند به دقت یک شوهر سابق از خاطرات را بیرون بکشد - به عنوان مثال، روز تولد ما را در تمام جزئیات، که در آن حضور داشت، به یاد می آورید، اما شما این تصور را خواهید داشت که در واقع آن را نداشتید - هیچ فریم وجود نداشت در سر من با چهره اش.
هنگامی که هشدار را ضرب و شتم
بی خوابی، حملات غیرقابل کنترل خشم یا اشتیاق، ناتوانی در برنامه ریزی حتی نزدیک ترین آینده، مشکلات اجتماعی شدن، زمانی که چشم انداز دیدار دوستان به نظر می رسد به عنوان ایده ماندن در خانه، بدتر شدن حافظه و تمرکز - همه این علائم مشخص نیست نه تنها برای PTSD بلکه همچنین برای هر گونه استرس قوی. و آنها وضعیت را بهبود نمی بخشند. بدون درمان "سندرم افغان" می تواند شما را برای مدت زمان بسیار طولانی از بین ببرد، اگر نه سالها. در طول این مدت، شما به راحتی می توانید دوستان، کار و ایمان را از دست بدهید، به این واقعیت که شما یک فرد ارزشمند هستید.
روانپزشکان می گویند که ماه تمام این علائم در حال حاضر یک دلیل کافی برای فرار از دکتر در حال مرگ بر روی پای رئیس است. اگر سیستم عصبی به مدت 4 هفته از این چالش پیشی بگیرد، پس از آن شانس هایی که می توانید بدون کمک روان درمانی و تسکین دهنده، کوچک خود را به دست آورید.
