همیشه بسیاری از شکایات به بیوپانی ها از حس های مختلف بیننده پیشرفته وجود دارد. هر روز به طور ناگهانی به طور ناگهانی به خبرنگاران خلاقیت و جزئیات زندگی شخصی تبدیل می شود، اگر یک فیلم در مورد موسیقیدان باشد، هیچ کس دقیقا بدون رسوایی متفاوت نیست. Pics.ru به یاد ترین نقاشی های برجسته در مورد زندگی نوازندگان و گروه های موسیقی را به یاد می آورد و لیست خود را با شما به اشتراک می گذارد.
دورز
(مدیر الیور استون، 1991)
این مورد نادر زمانی که تصویر دوست داشت بسیاری. روانگردان، رانندگی یک گروه جنگی که در حال اجرا بود، برای فیلم برداشت شد، موریسون خود را جوان می کند وال کیلمر جوان، که به سادگی چشم را پاره نمی کند. الیور سنگ اجازه نمی داد خود را به هیچ وجه در مورد تخمین ها و تفسیرهای سرنوشت نوازنده افسانه ای و تیم، یک فیلم بیوگرافی کلاسیک، طبیعت انفجاری گسترده ای از جیم موریسون نداشته باشد.
من آنجا نیستم
(مدیر Todd Haynes، 2007)
شش داستان و شش کاراکتر نماد مراحل زندگی در سرنوشت باب دیلان است. تماشای تمام بسیار جذاب تا زمانی که شما در مورد آن فکر می کنید، و جایی که دیلن است. ترکیب غیر بی اهمیت و فضای تصویر یک اقدام جادویی دارد، در فیلم کمی روشن است، اما چشم از بین نمی رود. اسپویلر کوتاه: کیت بلانچت نیز اینجا باب دیلن است.
توپ های بزرگ آتشین
(مدیر جیم مکبرید، 1989)
این فیلم در مورد افسانه Rock-N-Rol، موسیقیدان و آهنگساز جری لی لوئیس با تاکید چربی بر تاریخ کاملا معمول زندگی شخصی خود می گوید. واقعیت این است که جری لی لوئیس، یک مرد بالغ، عاشق دختر سیزده ساله پسر عموی خود بود. در فیلم، همه چیز به اندازه کافی ناقص است و صادقانه، دختر شهردار بعدا همسر خواننده شد. ویندونا رایدر در این فیلم، یک هنرمند با نقش سن تعیین شده تعیین شده است.
زندگی در رنگ صورتی
(مدیر Olivier Dan، 2007)
بیوگرافی دراماتیک Edith Piaf ماریون Cotiyar "اسکار" را به ارمغان آورد، او حتی مجبور به رفتن به این خرس برای این شد، او فقط مو را قطع کرد و ابروهای خود را پاره کرد. نقاشی دارای پتانسیل بزرگ اشک آور است و نمی گویم که ما به شما هشدار نمی دهیم.
اشعه
(به کارگردانی تیلور هیوفورد، 2004)
ری چارلز روباه خوش تیپ را بازی می کند و تمام اتوبوس های پیانو خود را انجام می دهند. اسکریپت نقاشی ها به طور خاص الفبای Brülle را چاپ کرد تا نوازنده بتواند خود را با متن آشنا کند. جیمی فاکس به نقش پایتخت متولد شد و برای تلاش ها یک بازیگر گرامی از دانشگاهیان دریافت کرد.
کنترل
(مدیر آنتون کوربین، 2007)
تاریخچه غم انگیز گروه فرقه بخش شادی و فرماندهی او Curtis IOT توسط عکاس-کمال گرا آنتون کوربننا گفته شده است. تصویر تک رنگ سرد، بریتانیا غم انگیز از اواسط دهه 70 و شخصیت اصلی، هنرمند Heartfelt از مانیفست های غم انگیز، که پس از آن واقعا می خواهید زندگی کنید. کورتیس تمام صرع زندگی خود را رنج می برد، به یک مثلث عشق کلاسیک چسبیده بود و در برخی موارد به سادگی نمی توانست ولتاژ را تحمل کند. همه اینها بسیار ظریف است و با کرامت در "کنترل" گفته می شود.
رهبری و نانسی
(مدیر الکس کاکس، 1986)
داستان دیگری، بدون آن غیر ممکن است که موسیقی مدرن را از انگلستان تصور کنید. پانک بزرگ و کثیف مسیر زندگی از طرف ویشیز و کل باند اسلحه های جنسی، اسم نمونه ای دشوار است، به طوری که همه چیزهایی که در این فیلم مشاهده خواهید کرد، یک نسخه کاملا ارجاعی از چگونگی آن بود. برای نقاشی گری اولمن، بازی بازی حتی تغییر یافت و به جای تی شرت با یک Swastika لباس پوشیدنی در پیراهن با یک سلولی و چکش. اما ببینید، CT Pankov "عشق نامیده می شود" هنوز ایستاده است.
سوابق کادیلاک
(مدیر Darnell Martin، 2008)
داستان یک موسیقیدان نیست، بلکه کل برچسب معروف است که صفحات خود را تولید می کند چاک توت، Maddy Wotters، ITTA جیمز و سنگ های نورد. این فیلم نه تنها در مورد کسب و کار و ریشه دنیای موسیقی، بلکه در مورد خود موسیقی نیز هم همینطور است. رنج کشنده ITTU James بسیار با موفقیت توسط Beyonce بازی می شود، اما در ابتدا همه چیز این همه را در اطراف نقاشی تحت تاثیر قرار می دهد. بیوگرافی مطلوب او آن را دوست ندارد. او این واقعیت را دوست نداشت که Beyonce بر روی آن قرار گیرد، و در آخرین ترکیب حتی اوباما را آغاز کرد. اما پس از آن به نحوی قربانی شد.
صدای خیابان ها
(مدیر F. Gary Gray، 2015)
یکی دیگر از تلاش برای کشف "هو از هو" و "چه کسی برای هیپ هاپ" در سال های خود را انجام داد. در مرکز رویدادها، شمارنده های کسب و کار از N.W.A، DR.DRE، ICE CUBE، EAZY-E از این تیم بیرون آمد. این فیلم همچنین در مورد کسب و کار نشان می دهد و جنایات جنایتکار آن است. هیچ اسپویلر وجود نخواهد داشت که گزارش دهد که Tupak Shakur افزایش نخواهد یافت، اما شما جوان Snup Dogga را خواهید دید. توصیه می شود برای مشاهده کسانی که قصد ندارند از تاریخ دکترا فرهنگ هیپ هاپ دفاع کنند.
در جستجوی Sugarmen
(مدیر Malik Benghellul، 2012)
نوار مستند باور نکردنی در مورد چگونگی چند طرفداران یک موسیقیدان شناخته شده کمی که تقریبا یک ملودی را به یاد می آورد، جستجوهای ناامید کننده ای را برای بت خود را Rodriguez آغاز کرد. فقط یک افسانه مهربان در مورد خود راجرزز باقی ماند که او ظاهرا خود را درست در صحنه انجام داد. طرفداران اعتقاد ندارند و تحقیقات خود را انجام می دهند. این فیلم به یک نفس نگاه می کند، اسکار سزاوار من را به عنوان بهترین پروژه مستند 2012 به دست آورد. مدیر خود در سال 2014 تصمیم گرفت تا خودکشی کند.
