40٪ از تمام زخم ها - از اعصاب. لازم است به ما اجازه دهید کمی کمی، و مغز شروع به زحمت ارگانیسم ضعیف ما با یک چکش هورمونی. فراموش کردن در مورد شمارا و سوراخ در Karma. زخم های عصبی پاداش عرفانی ما برای گناهان ما نیست، بلکه اگزوز از واکنش های شیمیایی، بی معنی (عمدتا) و بی رحم است.
غمگینی
بیش از حد، گرم چکرز، من می خواهم به دسته و شکلات. در صورت غم و اندوه، محتوای هورمون های سروتونین، نوراپی نفرین و دوپامین به سطح پایه می رسد، و دقیقا آنها را به ما شادی زندگی و تمایل به پریدن در گودال ها را ترتیب می دهند. پیوند به اسلاوها اولین نشانه ای از کمبود سروتونین است. هندرا طولانی مدت تمام فرآیندهای متابولیک را کاهش می دهد و ما اشتها را از دست می دهیم - چرا سوزانده می شود، اگر هنوز روی مبل دروغ می شوید و زندگی تمام شده است؟ بدن به حالت صرفه جویی در انرژی می رود و توابع خود را به نحوی انجام می دهد. معده پخت و پز نیست، جنس تمایلی ندارد، تنبلی را متحمل می شود. ما می خواهیم در یک شکمم مانند شکم مادر خود فشار دهیم، زیرا ما شروع به لگد می کنیم. از چنین بار غیر معمول از پشت، خطر ابتلا به استئوچندروز افزایش می یابد، که خود را خلق خود را بهبود نمی بخشد. چه باید بکنید؟ بهبود سطح اندورفین، بقیه شرکت آن را تشدید می کند. دو قدرتمند ترین محرک ها نور خورشید و ورزش به عرق هفتم هستند. همچنین ارزش پرتاب اسید آمینه تریپتوفان را به کوره می کند - او به سروتونین تبدیل خواهد شد. بمب تریپتوفان واقعی یک گردن موز شیر است. یا یک صفحه از پاستا خوب با پنیر. آیا تا به حال ایتالیایی های افسردگی را دیده اید؟ همان.
خشم
مهم نیست که ما به فضا پرواز می کنیم و با دانش پرونده ما در مورد سینمای آرتاوس بحث می کنیم، از دیدگاه مغز ما، ما هنوز هم غار وحشی هستند که تنها دو پاسخ برای هر گونه مشکل دارند - "خلیج" و "اجرا کن". خشم "خلیج" است، نیاز به برداشتن در سر سوراخ و چسبیده به مو از سرطان، که دارای غرور شناختن با پسر شما است. "مبارزه کردن؟ عالی! " - او مغز را می گوید و شروع به آشپزی شما به نبرد به آخرین قطره خون می کند. سطح آدرنالین و کورتیزول به بهشت می رود. این هورمون هایی که مسئول ترس و خشم هستند، به ترتیب، خون را ضخیم تر می کند تا آسیب های احتمالی زخم ها، عضلات کشش را کاهش دهد، قلب را فشرده و مشت خود را فشرده کند. همه چیز خوب است، اما مشکل - بعید به نظر می رسد که شما را به پرتاب یک رئیس یا ببر صابر. بنابراین، تمام این پتانسیل غیر واقعی در برابر شما اتفاق می افتد. خون تندرستی همراه با ضربان قلب منجر به فشار خون بالا و تنگی نفس می شود. اگر شما اغلب عصبانی هستید و با کیفیت بالا - سلام، حمله اولیه قلب. چه باید بکنید؟ اگر خشم هنوز هم افزایش یابد، یک راه آسان برای گفتن مغز "گلدان، نه var!" وجود دارد. و تزریق آدرنالین را متوقف کنید. سیگنال "زنگ هشدار دروغین" با تنفس گنجانده شده است - نفس کشیدن در معده، هوا را به مدت 5 ثانیه نگه دارید و هموار کنید. این باید به این ترتیب به مدت 10 دقیقه سقوط کند. اگر قبلا حمل می کنید، هیچ چیز نمی تواند انجام شود - شما باید مبارزه کنید. یا مغز را با تقلید از مبارزه فریب دهید. شما می توانید به طرز وحشیانه ای را بکشید تا بالش را بکشید یا به طور متناوب فشار به حد مجاز و آرامش تمام عضلات که به یاد داشته باشید.
توهین
شما باور نخواهید کرد، اما توهین دقیقا همان خشم است. اجداد ما مجازات نشدند، اما بلافاصله دشمن را در رتبه بندی قرار داد. مکانیسم خاصی برای این احساسات ارائه نشده است و توهین چیزی بیش از خشم افسرده نیست. آدرنالین با کورتیزول رقص هوپک و پرخاشگری است که به معنای واقعی کلمه تمام ورودی ها و خروجی ها را مسدود نمی کند. سیستم گوارش در همه کار نمی کند، بنابراین ناراحتی، اشتهای ما را محروم می کند و برای انواع مختلف یبوست یا اسهال را سرگرم می کند. عضلات از ناراحتی درایو می کنند - اینجا شما و Shittomati "Lips Fallen" و "Com در گلو" است. سیستم ایمنی نیز در هورمون ها غرق می شود و انبوهی از میکروب ها با خوشحالی به طوفان قلعه، مدافعان که از بین رفته بودند، عجله داشتند. چه باید بکنید؟ اول از همه، برای باز کردن عضلات فشرده گردن، دهان و حنجره، که آدرنالین با کورتیزول قوی ترین را اعمال می کند. به عنوان مثال، شما می توانید دهان را دریافت کنید و نفس بکشید. 5. دوستداران Pyllul می توانند در روغن ماهی عجله کنند، به سرعت سطح کورتیزول مانند چای سیاه را به سرعت کاهش می دهد. اما برعکس، بنابراین، سایت های قهوه با مکالمات در مورد موضوع "چه بز او کار نمی کند.
حسادت
آیا شما برای شب دعا کردید، Dzatemon؟ این کاملا غیر مهم است، آیا این درست است که عشق بزرگ خود را به سمت چپ درست می کند و یا شما فقط تصورات را بازی کردید - حسادت شما را به یک پارانوئید تلخ و فن از نظریه های توطئه تبدیل می کند. برای مغز، حسادت بمباران فرش با نوراپیننگین، هورمون استرس و خشم است. به طور کلی، او خوب است، این به خاطر نورادرنالین است، ما احساس "من پادشاه کوه ها!" و انرژی Kipache از فاتح جهان. اما بیش از حد نروپینفرین حیوانات را از ما جدا می کند. منطق وجود دارد، چه چیزی وجود دارد "بله، با پسران در یک فوتبال تعقیب"! تحت Noreraine از هاری ها در چشم ها تاریک می شود، ما احساس ضعف و تشنگی را برای انتقام گیری سرریز می کنیم. و آدرنالین، که باعث می شود شما از عواقب آن را بترسید و نه. علاوه بر این، از پشت پرده ها، وازوپرسین به زیبایی بیرون می آید، که در واقع مسئول حذف سدیم توسط کلیه ها، حس خوشبختی و به اندازه کافی به اندازه کافی، تمایل به حفظ وفادار به شریک است. اما در غلظت های وحشی، او از ما از شباهت عروسک عروسک ماشا خارج می شود - پاها می شود واد، نگاه بی معنی است، و توانایی به اندازه کافی ارزیابی وضعیت و ناپدید می شود. حسادت مزمن به شما افسردگی و وزن اضافی می دهد، چرخه قاعدگی را تحریک می کند و حتی می تواند منجر به ناباروری شود. چه باید بکنید؟ روانشناسان به شما توصیه می کنند تمام لحظات را به یاد داشته باشید زمانی که شما خوب بودید، سرگرم کننده و سیگار کشیدن، اما بدون این، یک کارآموز محدود. اگر مدت زیادی تمرین کنید، سطح وازوپرسین می آید. و به پایین نوترونالین کمک خواهد کرد تا پیاده روی طولانی - این یک بار قلبی متوسط است، که نفس نفس نمی کشد (که در حال حاضر سطحی و بیش از حد مکرر است)، اما آرام خواهد شد و تمایل به دفن ناز در کمربند جنگل را حذف کنید .
ترس
و دوباره، آدرنالین به صحنه می آید با شماره جدید خود به نام "Run!". این بار وظیفه او این است که یک ورزشکار از شما بسازید، که می تواند از ماموت عصبانی شود. همه جالب ترین در سیستم عصبی سمپاتیک رخ می دهد. مرکز کنترل پرواز، عروق را فشرده می کند به طوری که فشار افزایش می یابد و شما تشدید می شود، قلب خون را با سرعت ماشین فرمول 1 تعقیب می کند (عضلات نیاز به اکسیژن زیادی دارند!)، پوست حساسیت را از دست می دهد تا پاها را از دست می دهد جناح های زخمی از عقب نشینی سازمان یافته منحرف نمی شوند - زیرا از ترس، همه چیز مشتاق نیست. دانش آموزان در حال گسترش هستند تا به شما فرصتی بدهند تا دشمن را در همه جزئیات در نظر بگیرید. همچنین تعلیق وجود دارد - همان سیستم سمپاتیک مسئول هضم غذا است. هنگامی که شما در وحشت منجمد می شوید، معده همان کار را انجام می دهد، اما روده، برعکس، آرامش بخش - ما به زودی می خوریم، چرا درست و چیزی برای هضم می خوریم. این اثر معروف به نام "بیماری نزولی" نامیده می شود. کدام یک از ما را قبل از امتحان به توالت ده بار در روز اجرا نشد! ترس دائمی یک جاده مستقیم به زخم معده، گاستریت و بی اشتهایی است. چه باید بکنید؟ دوباره نفس بکشید و اطمینان حاصل کنید که نفس دو برابر کوتاهتر از خروج است، و در تنفس آن قفسه سینه و شکم نبود. یا اگر قدرت کافی وجود داشته باشد، یک بشقاب فرنی گندم سیاه بخورید و آجیل نیش بزنید. در کروپ ها و آجیل، بسیاری از منیزیم، که فرآیندهای تحریک را کاهش می دهد و اعصاب را تسکین می دهد.
