این اتفاق افتاد که پزشکان روسی قرن ها را نوشتند، کتاب ها را نوشتند. و این کتاب ها خوب بودند، زیرا دکتر در روسیه علم نیست، نه هنر و نه دارو. همیشه یک مبارزه است.
شما کاملا درک می کنید که ما هستیم.Vintage Veresaev. یادداشت های دکتر
Veresaev یک دکتر عمومی بود، نیروهای نظامی در دو جنگ - ژاپنی و امپریالیستی. اما حتی قبل از آنها، در سال 1900 او "یادداشت دکتر" را نوشت - متن، در سنت ادبیات بزرگ روسی، کاملا شگفت انگیز، طولانی، پر از سینی عشق و اختلافات در مورد سرنوشت سرزمین مادری هدر رفته است.
در واقع دارو زیادی وجود ندارد، اما کامل از زندگی Zemstvo است. دهقانان با عصبانی صادقانه متعلق به دکتر شهری هستند که به آنها پرداخت می کنند و از پیشرفت و دخالت در زندگی خود از همه پیشرفت ها نفرت دارند. و استان های با تجربه به شور و شوق دانشگاه شامل تحقیر تحقیر هستند: "هیچ چیز، فکر کردن".
خوب، و موارد پزشکی، گاهی اوقات در "یادداشت ها" سقوط می کنند حتی دکتر هاوس را در پایان مرده قرار می دهند. بله، آنها فقط در پایان مرده قرار نگرفتند و آنها را گریه می کردند، اجرا می کردند.
"دو هفته پیش رودخانه Chubarov به تنهایی به زن پیر؛ معلوم شد که دیزنتری است. او دارو خود را تجویز کرد، و علاوه بر آن، كربول ها به محل اگزوز پختند. زن پیر مقدس مقدس است و دلیل: چرا "دارو" در چنین جایی برای ریختن؟ بله، یک فنجان انفرادی و کافی. خوب، شب، البته، زیر تصاویر قرار گرفته است. روز بعد یک دکتر می آید، مردم جمع شدند، او را احاطه کرده و شروع به قتل عام کردند؛ آنها او را ضرب و شتم، Beii - Nasil پلیس از دست داد. "
مایکل بلغاکوف. یادداشت های یک دکتر جوان
متن کاملا کلاسیک، کامل، لاکونیک، عاطفی، بی نهایت جوان و هوشمند است. یک دکتر کاملا جوان، فارغ التحصیل دانشگاه، به بیابان وحشتناکی - به یک بیمارستان روستایی می رسد، جایی که بیماران توسط یک سورتمه (در استان، زمستان، زمستان، برف، گرگ و شب) آورده می شوند. او صاف، شجاع، خوب، یا حداقل می داند که چگونه ترس خود را سرکوب، گفت و گو و صمیمانه به سوگند به سوگند هیپوکرات اعتقاد دارد. اما برای مقاومت در برابر این همه، البته، غیر ممکن است. در واقع، بنابراین کتاب در کنار "یادداشت ها" "مورفین" است.
"تنها در جعبه های آب نبات، چنین کودکان را قرعه کشی می کنند - موهای خود را از طبیعت به حلقه های بزرگ رنگ RYE RYE می روند. چشمان آبی، بزرگ، عروسک های عروسک. فرشتگان به طوری نقاشی شده اند. اما تنها یک شکنجه عجیب و غریب در پایین چشم او قرار گرفت و متوجه شدم که این ترس هیچ چیز برای نفس کشیدن نیست. "او در یک ساعت میمیرد،" من کاملا با اعتماد به نفس فکر کردم، و قلب من دردناک بود. "
Archibald Cronin. ارگ
نویسنده مشهور بریتانیایی که چندین کتاب در مورد زندگی سخت در Interwar England نوشت. "Citadel" - یک کتاب در مورد دکتر که نیاز به شکستن بین نیاز به نجات جان از معدنچیان و نیاز به به دست آوردن یک مشتری ثروتمند ثروتمند. انتشار این رمان به عنوان یکی از دلایل ایجاد یک سیستم بهداشت ملی - یکی، به هر حال، از موثرترین در جهان خدمت کرد. اما در زمان های interwar، هر کس به همان شیوه ای مشابه ما بود.
"شما از دانستن چند چیز در مورد این مکان جلوگیری نمی کنید. شما خواهید دید که بهترین سنت های عاشقانه را برآورده نمی کند. هیچ بیمارستان، هیچ آمبولانس، و نه اشعه ایکس وجود ندارد - هیچ چیز. هنگامی که بیمار نیاز به یک عملیات دارد، روی میز آشپزخانه انجام می شود و سپس دستان خود را در ظرف شستشو دهید. "
جولیوس چرلین. جراح
دکتر معروف شوروی که چندین رمان در مورد پزشکان و پزشکی نوشت. این کتاب ها هزاران نفر را حمایت کرده اند تا به پزشکی مراجعه کنند و خود را به این وزارتخانه اختصاص دهند. در عین حال، کلارئین فقط می خواست خدمت نکند، بلکه هنجارها تا آنجا که ممکن است از کتاب هایش.
قهرمان داستان "جراح" - رئیس بخش در بیمارستان. جهان در مقابل پاتورگا، مسکو و مقامات شهرستان می خواهند او و تمام کارکنان خود را به قهرمانی روزانه کار کنند. قهرمان می خواهد کار روزانه معمولی را انجام دهد: به طوری که جراح برش، پرستار مراقبت از بیمار، صابون پاک کننده پل، لباس های شستشو لباس زیر را پوشانده و همه پول عادی برای آن پرداخت می شود. در دوران شوروی - واقعی کرامول. همانطور که در حال حاضر، با این حال.
"بله، چه نوع لعنتی به نوعی است! در جلسه، هیچکس نیازی به تعقیب ندارد، اکسیژن به سمت خیابان می رود، تجهیزات تنفسی وجود ندارد. این خیانت چیست؟ در تابور سرب. من با آنها رفتار خواهم کرد و سرگردان خواهم شد. محاسبه چند جلسه ما، سمینارها، کلاس ها، مدارس، پس ما باید به کسی، سپس در دفاع از مدنی، سپس توسط خط سواد بهداشتی، پس از آن، می داند چه چیزی می داند! و من بیمار را روی میز گذاشتم. "
Maxim Osipov. "گناه شکایت"
Maxim Osipov قلب و عروق، که به آمریکا بازگشت، به روسیه بازگشت، به روسیه در دهه نود بازگشت و در اینجا با انتشار کسب و کار مشغول به کار، و در حال حاضر در صفر برای یک بیمارستان شهرستان در Tarusa، پس از آن او نوشت چند مقاله های حساس که با یک کتاب جداگانه منتشر شد. او خود را در موقعیت بسیار جالب یافت: یک متخصص قلب و عروق همه مردم و غنی و فقیر و قوی ترین و به طور کامل صحبت می کند.
این کتاب دیوانه است، اما برای خواندن کاملا اجباری است.
"اولین و وحشتناک ترین: در بیماران، و بسیاری از پزشکان دارای دو احساس، ترس از مرگ و عدم تمایل به زندگی قوی ترین هستند. فکر می کنم آینده نمی خواهم: اجازه دهید همه چیز در راه قدیمی باقی بماند. نه زندگی، بلکه برای زندگی کردن. در تعطیلات سرگرم کننده، نوشیدن، آواز خواندن آهنگ ها، اما اگر شما به چشمان خود نگاه کنید، پس شما هیچ سرگرمی در آنجا پیدا نخواهید کرد. تنگی آئورت بحرانی، شما باید عملیات را انجام دهید یا در بیمارستان دروغ نگویید. - من میمیرم؟ - خب، بله، معلوم می شود که مرگ. نه، من نمی خواهم بمیرم، اما همچنین به مرکز منطقه ای بروید، به دنبال سر و صدا باشید. "من قبلا 55 ساله بودم، من قبلا انرژی گرفتم." - چه چیزی می خواهید؟ - ناتوانی: من می خواهم به گروه. "
ماکسیم مالاوین "توجه به روانپزشک یا همه هالوپریدول به هزینه موسسه"
تنها کتاب واقعا خوش بینانه در لیست ماست.
یک روانپزشک از سامرا چند سال پیش وبلاگ نویسی کرد، علاقه زیادی به خوانندگان به دست آورد، یک کتاب را منتشر کرد، و حتی بیشتر، احتمالا، مزایای مواد، یک وزوز است. این در واقع در فرم خالص وبلاگ منتشر شده است. داستان های کمی ناز در مورد روانشناسی و در مورد اینکه چگونه روانپزشکان در حال آماده سازی هستند، به طوری که خودشان به بیماران تبدیل نمی شوند. خوش بینی خالص، حداقل انعکاس، جوک های بسیار خنده دار. بگو، نگران نباش، شهروندان: ما به شما "Kniscules" را به تخت می دهیم، ما در الاغ سقوط خواهیم کرد و همه چیز خیلی خوب خواهد بود.
"گرفتن یک بیمار خشونت آمیز در تماس بعدی، ماشین دوره را در MaMHOUSE انجام داد. تمام راه، Sanitars تلاش کردند تا خانم ها را در کابین محدود کنند، زیرا جفتگیری نمی کرد. برای کسانی که نمی دانند: جفت گیری چند متر از پارچه فلانل، به شکل یک مهار ضخیم پیچیده و به سرقت رفته است. آنها چنین چیزی مفید را جایگزین می کنند، اما این چیزی که در تاریخ رفته است، مانند یک پیراهن تنگه. فلدچر تصمیم گرفت که بدون جفت مکعب آمینازین، هیچ راهی وجود نداشت، یک سرنگ به ثمر رساند و به تیم پیوست. در حال حاضر یکی از صنایع دستی سعی کرد بیمار را برای بازوهایش، دیگری - برای پاهای خود و فلدچر نگه دارد تا الاغ خود را به صحبت کردن و تزریق شفا دهد. پارچه های نرم سوزنی سوزن، بانوی با شگفتی و روح وحشتناک بود، و خائنانی مرد پرواز به طرف، چلپ های تیز ".