در میان آثار فرهنگی و تاریخی نیجریه OSUS-OSO-Bearing یک مکان خاص است. این یک قلعه نیست و نه یک معبد نیست، اما R. Sun Relics برای 75 هکتار در هر دو طرف کشیده شده است، مقدس برای ملت یوروبا. Osun-Oso-Beoble نماد سنت های باستانی است، انعکاس ایده های اسطوره ای در مورد دستگاه صلح، خدایان و ارواح.
شروع با هنر XIV. در اینجا بسیاری از مردم برای پرداخت ادای احترام به ارواح اجداد و تقویت ارتباط شما با خدایان جنگل هستند. تعطیلات اوت 12 روز طول می کشد، جذب بسیاری از گردشگران. اما نه جشنواره Osus-Osogebo، نه Grove نمی تواند اگر سوزانا ونگر نباشد - یک زن شگفت انگیز متولد شده در اتریش و تبدیل شدن به سالن سفید در آفریقا.
هنرمند از Graz
به طور کامل هیچ چیز در فضل - شهر زیبا اتریشی، که در سال 1915 متولد شد. سوزانان ونگر، شبیه آفریقا نیست، و او خود را حداقل در مورد قاره دور فکر کرد. از سال های جوان، اشتیاق سوزانا نقاشی بود. در ابتدا او در زادگاه خود تحصیل کرد - در مدرسه هنرهای کاربردی و موسسه گرافیک، سپس به وین نقل مکان کرد و وارد آکادمی هنر شد.
پس از جنگ جهانی دوم، سوزان بسیار کار کرد تا یک تصویرگر نور برای نشریات بود: به ویژه، او طرح بندی مجله کودکان "Unser Zeitung" را توسعه داد. مقام او در میان همکارانش در حال رشد است، و در سال 1947 یکی از بنیانگذاران باشگاه هنر وین می شود. ونگر از طریق اروپا سفر می کند، در ایتالیا و سوئیس زندگی می کند.
دوره 1949-1950 در حال تبدیل شدن به یک نقطه عطفی در زندگی او است: در سال 1949 او در پاریس با زبان لایگر ملاقات می کند، و سال آینده او را به نیجریه برگرداند.
تغییر معنوی
در نیجریه، سوزانا همچنان به مشارکت در مورد مورد علاقه خود ادامه داد و پوشش های مجلات "بایر" و "سیاه و سفید" را پوشش می داد. با این حال، در اواخر دهه 1950، دوره صلح آمیز زندگی او، بیماری های شدید را نقض کرد - سل. ونگر توانست بهبود یابد، اما بیماری در علاقه خود به ارزش های معنوی تشدید شد و هر دو درک خود را از زندگی و خلاقیت تغییر داد.
با افزایش علاقه به سوزانا به طور خارجی به طور خارجی متمرکز بود، اما معنای مقدس مجسمه یوربا را برآورده کرد. دور از کانون های هنر اروپایی، آنها یک تصور شگفت انگیزی را انجام دادند. اما ساکنان محلی به او گفتند که مجسمه های زیادی وجود دارد. پس از همه، آنها تحت تأثیر فرقه های قدیمی نیجریه ایجاد شدند که به تدریج تحت فشار ناشی از شهرنشینی و نوسازی قرار گرفتند.
یک شواهد زنده از کاهش فرهنگ سنتی، سرنوشت Grove مقدس بود. هنگامی که بسیاری از آنها در سراسر نیجریه وجود داشت، و در دهه 1950 تنها در سواحل Oshan وجود داشت و بی رحمانه کاهش یافت. سوزانا تصمیم گرفت تا آخرین بنای طبیعی فرهنگ قدیم یوروبا را نجات دهد و فعالیت های فعال را راه اندازی کند.
بخشی از میراث جهانی
پس از نقل مکان به Losogbo، سوزان ایجاد یک جنبش اجتماعی در حفاظت از Grove آغاز شد. او موفق به متوقف کردن برش، اما Grove نیاز به بازیابی. به جای مجسمه های چوبی نابود شده، ونگر جدید جدیدی از مواد با دوام بیشتری ایجاد می کند - بتن و آهن. هنرمند به طور دقیق به سنت های یوروبا پاسخ می دهد، هنرمند به طور مداوم با کشیشان مشاوره می کند و عمیق تر به دین سنتی منطقه می افتد. جالب توجه است، یکی از پیش بینی های این مذهب می گوید: این اقدام باعث می شود. در مورد ونگر، این اتفاق افتاد: فعال تر در سوزانا برای حفظ گرگ مقدس، بیشتر او مدیریت شد.
به تدریج عطر، مردم و کشیش ها به Grove بازگشتند و پس از مدتی، سوزانا خود را به عنوان مقدس خود تبدیل کرد. بنابراین به شدت از کمک یوروبا به احیای فرهنگ آنها قدردانی کرد. در همان زمان، سوزانا توسط مدرسه هنر "هنر جدید معنوی"، که در آن مجسمه سازان جوان نیجریه مورد مطالعه قرار گرفت، رهبری کرد. دولت کشور ابتدا از بنای یادبود Osuso-Oso-Oso-National و در سال 1992 - و تمام Grove را تصدیق کرد.
سوزانان ونگر به یک سن عمیق، با استفاده از احترام نامحدود و به عنوان یک مقدس، و به عنوان یک شخصیت فرهنگی و عمومی زندگی می کرد. او زندگی 93 ساله را ترک کرد، داشتن زمان برای دیدن بالاترین شناخت شایستگی های خود را در 4 سال به مرگ: ورود به دهان Osuso-Oso به لیست میراث جهانی یونسکو.
