به یک معنا، جستجو برای عشق در اینترنت یک موضوع ممنوعه است: همه می دانند که چه چیزی وجود دارد، بسیاری از آنها انجام می دهند، اما تعداد کمی از مردم این را قبول می کنند. این عمدتا به این دلیل است که چند سال پیش در سایت های دوستیابی، شما اساسا افرادی را دیدم که نمی توانستند روابط خود را در دنیای واقعی نپذیرند و مردم به دنبال رختخواب باشند. علاوه بر این، بسیاری از نوجوانان حساب های جعلی را برای سرگرمی ایجاد کردند.
در حال حاضر وضعیت تغییر کرده است و بنابراین درک اینترنت را به عنوان یک ابزار برای دوستیابی تغییر داد. توزیع گسترده فیس بوک و Vkontakte و کار وب کم به شما اجازه می دهد تا دوستان خود را بدون هیچ گونه مشکلی دوست داشته باشید و مزایای پیشرفت فنی در این زمینه واضح است. شخصا، من می دانم چند زوج که در اینترنت ملاقات کردند، و با وجدان تمیز من می توانم بگویم که چنین روابطی متفاوت از کسانی است که در راه سنتی ایجاد شده است. بنابراین، من هیچ چیز بدی را در استفاده از اینترنت برای جستجو برای دوستان و نیمه دوم نمی بینم.دوستیابی در اینترنت - هنجار یا دور؟
اول از همه - به همین دلیل فردی که به دنبال عشق در اینترنت می شود باید از بین برود، و فردی که می خواهد با کسی که در باشگاه ملاقات کند، "عادی" است؟ فقط به این دلیل که هنگام جستجو در اینترنت، ما قصد خود را تحت پوشش سرگرم کننده پنهان نمی کنیم و به وضوح نشان می دهد هدف؟
ثانیا، احتمال یک جلسه یک فرد کافی در خیابان و چه چیزی در اینترنت چیست؟ آیا مردم قبل از ورود به باشگاه تست روانشناختی را منتقل می کنند؟ نه همچنین در شبکه شما می توانید هر دو مخاطب مناسب را پیدا کنید، و نه خیلی.
ثالثا، ما در زمانی که اینترنت به یک بخش جدایی ناپذیر از زندگی ما تبدیل شده است، زندگی می کنیم، ما به طور منظم از طریق وب جهانی خرید می کنیم، اما ما آن را عجیب و غریب می دانیم تا با مردم ملاقات کنیم. اگر فردی که از طریق اینترنت دوست دارد، به گفته جامعه، ناامید کننده است، همانطور که فردی را به صورت آنلاین انجام می دهید؟
استدلال های فوق بار دیگر نشان می دهد که من از نظر پیدا کردن دوستان در اینترنت بد نیستم. با این وجود، شایان ذکر است که این یک ابزار است که باید فقط برای دوستیابی استفاده شود، توسعه بیشتر آن باید فراتر از شبکه باشد.
در امنیت جلسات
بعضی از مردم در مورد امنیت چنین جلسات نگران هستند. هنگامی که ما با یک نفر در باشگاه به مدت نیم ساعت صحبت می کنیم، و سپس با این شخص در جاهای دیگر ملاقات می کنیم، ما در مورد آن می دانیم تا آنجا که من با او در یک سایت خاص آشنا شدم. علاوه بر این، هر یک دارای یک صفحه در شبکه های اجتماعی است که از آن شما اغلب بیش از مکالمه مستقیم یاد می گیرید.
موفقیت دوستیابی در شبکه بستگی دارد که چگونه خودمان را به کسی ارائه می دهیم. اغلب اتفاق می افتد که مردم خود را به عنوان آنها دوست دارند، و نه اینکه چگونه واقعا آن است. به همین دلیل، در جلسه واقعی، ناامیدی می شود. به عنوان یک نتیجه، احساس که شما فریب خورده اید و نظر منفی در مورد آشنایان در اینترنت.