Marshak, Chukovsky και Agnia Barto - αυτό είναι, φυσικά, τρεις φάλαινες, στις οποίες η παιδική μας ηλικία στάθηκε και πήδηξε, και τα εγγόνια μας δεν θα πάνε πουθενά από αυτά. Αλλά το παιδί δεν είναι μόνο μόνος!
Έχει πολλούς όμορφους συγχρόνους, γράφοντας φοβερά ποιήματα για τα μωρά από δύο έως τα ενενήντα δύο. Αρκετά! Και να διαβάζετε καλύτερα μαζί με τον απόγονο. Θετική θα αποδειχθεί δύο, όχι, εκατό φορές περισσότερο!Masha Rupasova
"Ζω σε μια μικρή πόλη στην ακτή του Ειρηνικού Ωκεανού, γράφω ποιήματα και παραμύθια, βλέποντας το παιδί μου μεγαλώνει. Το παιδί είναι ένα παράθυρο σε μια νέα διάσταση και ξοδεύω πολύ χρόνο σε αυτό το παράθυρο. "
Ναι, Facebuchnish ιστορίες της Masha Rupasova Σχετικά με το γιο Maxone, η κύρια δοκιμασία της δημιουργικότητάς της και μια ποικιλία εμπειριών μιας μεγάλης ψυχής - αυτή είναι μια ξεχωριστή και μόνιμη ευχαρίστηση.
*** Η μαμά είναι στο σπίτι; Οι μητέρες δεν είναι. Η μαμά βγήκε. Στο Διαδίκτυο. Η μαμά αναζητά στο Διαδίκτυο, πώς είναι τα πράγματα σε λευκό φως. Ποτά καφέ, οδηγεί τα μάτια - τι συμβαίνει εκεί στον κόσμο; Μαμά, θα σας πω! Στον κόσμο έρχομαι!
Vadim Levin.
"Ήμουν τυχερός όταν γεννήθηκα. Συνέβη για πολύ καιρό - το 1933 ... στην παιδική ηλικία είχα πολλά υπέροχα βιβλία με καλούς, έξυπνους και χαρούμενους στίχους. Θυμήθηκα αυτά τα ποιήματα από την καρδιά, έπαιξα μαζί τους ... και προσπάθησε να συνθέσει τη δική μου. Προσπάθησα, προσπάθησα, προσπάθησα και συνήθιζα να ".
Levin - Ex-Kharkovchanin, τώρα πολίτης του Marburg, ένας ζωντανός κλασικός, συγγραφέας του αθάνατου "ηλίθιου αλόγου" και όχι μόνο.
Ποιήματα με δράκο
Ένας δράκος περιπλανήθηκε στα ποιήματά μου το πρωί, είπε: "Ήρθε η ώρα για πολύ καιρό!" - και κατάποση του μπαλκονιού. Έχει κοιμηθεί μισή μέρα, χασμουρητό και ανακοίνωσε: "γεύμα". Πωλείται και χτύπησε καρέκλα, μπουφέ και γραφείο. Δεν ξέρω τι τρώει ο δράκος στο αποτέλεσμα της ημέρας ... Τι γίνεται αν θα ενεργοποιήσει το δείπνο στο μενού; Δεν θα επιβάλω τη γεύση σας στον δράκο και να πω ότι φοβάμαι ότι είμαι κακό πιάτο. Φυσικά, ίσως θέλει να φάει για δείπνο, αλλά δεν χρειάζομαι έναν τέτοιο δράκο στους στίχους μου.
Andrei Usachev
"Αρχικά ήθελα να είμαι ταξιδιώτης, τότε ήθελα να είμαι ένας γεωλόγος, τότε ένας μουσικός, και τελικά έγινε συγγραφέας. Όχι κάθε συγγραφέας ξέρει αμέσως ότι θα γίνει συγγραφέας. Tolestoy, για παράδειγμα, πρώτα ήταν στρατιωτικός ... "
Και ο Usachev είναι επίσης θεατρικός συγγραφέας και σεναριογράφος. Θυμηθείτε το "Smart Dog Sonya"; Ήταν αυτός που ήρθε μαζί της. Επειδή αντί της κόρης της Sony, ο γιος του Misha γεννήθηκε - έτσι δεν ήταν να εξαφανιστούν σε ένα τόσο καλό όνομα!
Τρία αδέρφια Τρεις αδελφοί ακροβάτης πήγαν μία φορά στο πάρκο: ένα - με μια ομπρέλα, η άλλη - με τη γάτα, και το τρίτο είναι ακριβώς έτσι. Ξαφνικά βρέθηκε ... νωρίς κάτω από την ομπρέλα! Αλλά λίγο σε αυτό: το threesome δεν ταιριάζει κάτω από την ομπρέλα, ειδικά από τη γάτα. Και όμως οι αδελφοί στη βροχή ήρθαν στο σπίτι ξηρό: ένα - με μια ομπρέλα, η άλλη - με τη γάτα, και το τρίτο - με τα υπόλοιπα!
Arthur givriigiz
"Όπως θυμάμαι τώρα:" givargizov, στο επόμενο μάθημα, ένα δοκίμιο του καλοκαιριού που βρίσκεται στο γραφείο μου! " Λοιπόν, στο επόμενο μάθημα, είναι σαφές, ένας σπασμένος δείκτης, μια κραυγή: "Σε ποια βοήθεια;! Ποιος άλλος αδελφός Zeus;! Βγες έξω!" Γενικά, ακριβώς στο σχολικό διάδρομο, ένιωσα τον εαυτό μου έναν μεγάλο συγγραφέα. Στη συνέχεια, όμως, βγήκα στο δρόμο και πολύ γρήγορα έτρεξε στο Kolomenskoye με τα πόδια. Και αισθάνθηκε σαν ένας μεγάλος δρομέας ... "
Η ποίηση του Hybargiz να μάθει ευκολότερα: αν πρώτα σπεύδουν δυνατά, και στη συνέχεια, κρέμονται έξω, mumble: "καλά, χούλιγκαν, και ακόμα ένας μεγάλος θείος ..." - Είναι σίγουρο ότι αυτός!
Ασυνήθης "Τι είσαι, η Σεριαζά, όχι στο Πνεύμα σήμερα;" - ρώτησε, δαγκώνει σκουλαρίκια, δύο μύγες. "Υποστηρίχθηκε από την ισχυρή ζέστη", τον είπε, τον δαγκώνει, τα κουνούπια. "Ελάτε, χαμόγελο και ξηρά δάκρυα", δήλωσε, δάγκωμα, βδέλλες και σφήκες. "Μετά από όλα, ήμασταν ασυνήθιστοι, υπήρχαν πάντα χαρούμενοι", είπε, δάγκωμα, σκυλιά και μέλισσες. "Και ίσως άρρωστος, αυτό είναι λυπημένος;" "Ολοκληρώστε από το αγόρι, το πιο σημαντικό, νόστιμο!"
Τσιμπούκο
"Όταν ένιωσα ότι όχι σήμερα, τα ποιήματά μου θα μπορούσαν να δημοσιεύσουν, σκέφτηκαν για το ψευδώνυμο. Αλλά δεν ήρθα στο κεφάλι μου που αξίζει τον κόπο. Και είδα μια παιδική ταινία στην τηλεόραση. Εκεί, το αγόρι στέκεται μπροστά στη μοίρα, ένα λεπτό ... και ο διοικητής είναι επίσημα: "Για την εκδήλωση του θάρρους και του ηρωισμού, δηλώνω ευγνωμοσύνη στο Γρηγόριο ... Έχω κάτι σαν;" Απαντάει: "Ναι, τα σκυλιά που είμαστε ..." Και καταλαβαίνω αμέσως: Είναι "μου".
Στην πραγματικότητα, είναι ο Andrei Ivanov - αλλά απλά διαβάσατε τα ποιήματά του και την πεζογραφία ... και αμέσως να αναζητήσετε: όπως γράφει, ένα σκυλί! Και ήταν το κεφάλι του μεγάλου και του αθάνατου περιοδικού "τραμ".
Αποκάλυψη της κάμπιας Μόλις το φεγγάρι στο πλαίσιο των παραθύρων εισέρχεται στην εθελοντική uznzeta, είμαι κάτω από την κουβέρτα, όπως σε ένα κουκούλι, ο οποίος σέρνεται ανάρμοστο. Και εκεί σκεφτώ κάτι σοφό, κατεψυγμένο με ένα κυλινδρικό ραβδί. Και μου φαίνεται ότι από το πρωί κουκούλι θα ρίξω μια σιωπηρή πεταλούδα. Αλλά το πρωί έρχεται - και ο ήλιος στην λακκούβα μέσα από το σύννεφο λάμπει μπερδεμένα ... από το κουκούλι, σέρνεται τα αθώα φυτά χαλάζι.
Lyudmila Ulanova
"Ζω στο Καζάν, εργάζομαι ως μεταφραστής σε μια εταιρεία υπολογιστών. Πιο συχνά γράφω για παιδιά και για εκείνους τους ενήλικες που δεν θέλουν να χωρίσουν με την παιδική ηλικία. Αλλά το κύριο επίτευγμα μου είναι, φυσικά, η κόρη της Sasha. Με την ευκαιρία, αυτή, μερικές φορές προσπαθεί μερικές φορές σε ηλίθιους. Συχνά παίζουμε "σε rhymes" και "σε ποιήματα" - ένα πολύ διασκεδαστικό μάθημα, συμβουλεύω όλους! "
Και υποψιάζουμε ότι η Mila Ulannova είναι στην πραγματικότητα στην ψυχή - τσίρκο. Μπορείτε να τιμήσετε πώς αποδειχθεί να ζυγίζει με λέξεις - και ένα συμπαγές λευκό φθόνο παραμένει στην καρδιά. Καλά, ακόμα και χαρά.
Οικονομικό σφάλμα Puffed Bugs - Αυξάνει μια πικραλίδα, έτσι ώστε ο καναπές να το χτίσει. Φέρνει μια κόκκινη πιπεριά στην ψήλα της, επειδή είναι άδειο - θα πάει κάτω από το chiffijerchik. Θα κάνει τα καταφύγια από τους κώνους, από το τραπέζι και από τα τσιπ - πόρτες. Μόνο με την πρόκληση εξακολουθεί να είναι ασαφής και η πυρκαγιά διαφωνώ επίμονα! Φίλος που ονομάζεται ...
Grigory kurshkov
"Ίσως η πιο λαμπρή εμπειρία των παιδιών από τη συνάντηση με τους στίχους συνδέεται με την εποχή που άρρωστος με κάτι, βαριά θερμοκρασία. Είχα δύο χρόνια, αρκετά μωρό. Η μαμά με φορούσε γύρω από το δωμάτιο στην αγκαλιά της και να ηρεμήσει, να διαβάσει: "Ο ποιητής πέθανε, ο σκλάβος της τιμής, πέταξε συκοφαντία molva ...". Έτσι εισήλθε από τότε. "
Κύκλους ταυτόχρονα τόσο ο φυσικός όσο και ο μεταφραστής, και ο δάσκαλος, και ο φιλόσοφος. Και στα πράγματα των παιδιών του, παράδοξα, ειρωνεία και χαρούμενο παράλογο, όχι λιγότερο από τα αγαπημένα του και ενεργά μεταφρασμένα αγγλικά κλασικά.
Rrry! Ο Λέων βγήκε εξαιτίας του βουνού και, σκέψης, Milns: - Rrry! Πέταξα κοκκάντα: τι εννοείς; Razorvoy και rrestaleze; Razonomia και Razzekyu; Rshusyu όλα στη σειρά; Ο Λιοντάρι είπε: - Είμαι απλά rrrad!
Mikhail yasnov
"Στην παιδική ηλικία ήμουν σίγουρος ότι θα γίνω ένας μεγάλος σοβαρός ποιητής. Στη συνέχεια, η μετάφραση, η ποίηση των παιδιών, το essistics, οι κριτικές, τα άρθρα, ιστορία προστέθηκαν στους στίχους ... ως αποτέλεσμα, ένας κένταυρος αποδείχθηκε ".
Ο Yasnov παρουσίασε παιδική λογοτεχνία (δηλαδή, ΗΠΑ!) Ένας τεράστιος αριθμός μεταφράσεων από τα γαλλικά - και ήδη εξήντα βιβλία των δικών μας ποιημάτων για τα παιδιά.
*** Βγήκα από την πόρτα το πρωί - υπήρχε την άνοιξη, και ένα κοπάδι σαπουνόφουσκες πέταξε έξω από το παράθυρο. Τραβήξει και η Syak, και ο Wilk, και ο Vdal, και επιθυμούν, και μπροστά από τον ηγέτη - μια μεγάλη τέτοια φούσκα. Πρώτα μπροστά, στη συνέχεια πίσω, και κάτω, και πάλι, - αλλά οι φυσαλίδες και η φούσκα δεν μπορούσαν να συλλέξουν. Ένα, χαρούμενο όπως σε ένα όνειρο, στα καλώδια κρεμασμένα, το άλλο, αυξάνεται κατά μήκος του τείχους, κάθισε στο γείσο. Και ο τρίτος, ο ήλιος τυφλωμένος, σφυρίχτρα: "Fa-Mi-re -..." και πέταξε στο παλιό σφενδάμι, - πιθανώς, να έχει μια φωλιά.
Peter Sinyavsky
"Μερικές φορές κάθεται σε ένα εστιατόριο ή κατεβαίνω στο δρόμο, και κάτι ξαφνικά έρχεται. Έγραψα ένα λεπτό "Μανιτάρια ηλεκτρικά" λεπτά και "πράσινο φαρμακείο" - επτά χρόνια. "
Ο Sinyavsky άρχισε να γράφει ποιήματα σε σαράντα χρόνια, αλλά το πρώτο τραγούδι είναι είκοσι πέντε. Πριν από τον συγγραφέα και τον ποιητή, ήταν μουσικός. Και τώρα τα υπάρχοντά της εκτελούνται κάτω από την κιθάρα. Αίθουσες με την ευχαρίστηση άρρωστοι!
Rust Izania. Συνάντησα το σκαθάρι στο ίδιο δάσος μια όμορφη σφήκα. - Ω, τι fashionista! Χάρη στα γρήγορα. Ασφάλεια-minded, καλά, σε εκατό αυτό είναι ένας πρωταθλητής! Δεν μπορείτε να φανταστείτε πώς μυρίζετε! Και η σφήκα ομορφιάς πέταξε στον ουρανό. Η σκουριά του πολίτη είναι πιθανώς ένα inoshtrak. Το σκαθάρι με ένα ενοχλητικό κουλουράκι στην πύλη φοριέται. - Λοιπόν, ήταν απαραίτητο να είμαι τόσο επιτυγχάνεται! Ανεξάρτητα από το πόσο και πάλι δεν είναι στη θέση αυτού - είναι απαραίτητο να καταστρέψει επειγόντως την ακανόνιστη γλώσσα.
Sergey Makhotin
"Συχνά συμβαίνει ότι κάποιο παιδί ξυπνά το πρωί με μια κακή διάθεση. Το πάνινο παπούτσι κάτω από το κρεβάτι πέταξε, είναι δύσκολο να έχει απροθυμία, το σχολείο, τόσο περισσότερο δεν θέλετε πλέον να πάτε. Σε ενήλικες, αυτό συμβαίνει επίσης: δεν θέλετε να πάτε στη δουλειά καθόλου. Υπάρχει μια υπέροχη συνταγή: πρέπει να θυμάστε και να διαβάσετε ένα μικρό χαρούμενο ποίημα! "
Λοιπόν, οι στίχοι της Machotina είναι πολύ κατάλληλοι για αυτόν τον ευγενικό στόχο. Και όταν γράφει ενήλικες πεζογραφία, και όταν επεξεργάζεται ένα περιοδικό ενηλίκων - δεν ξεχνάει ότι «τα ποιήματα των παιδιών είναι το πιο ευτυχισμένο υπό το φως του μαθήματος»!
Εμείς Dudzhurim Σήμερα καθαρίσαμε μια νέα τάξη για μια ολόκληρη ώρα. Εκατό κομμάτια χαρτιού από την Irisok, εκατό ιμάντες και σημειώσεις έδειξαν μαζί μας. Υπήρχαν μόνο τρία μαθήματα και όχι πέντε και όχι έξι. Πώς καταφέραμε να γράψαμε τόσο πολύ, να διαβάσω και να φάω;
Vyacheslav λίμνη
"Ήταν ήδη περίμενα, με κοίταξε, σιωπηλός. Έχω αναφέρει το όνομά μου, είπε πόσο χρονών είμαι, και πρόσθεσα ότι στην παιδική ηλικία προσπάθησα επίσης να συνθέσω ποιήματα, αλλά τίποτα καλό δεν συνέβη ... "
Έτσι, ο Leukin στο βιβλίο του "Play Poetry" ξεκινά μια ιστορία για το παιδικό λογοτεχνικό στούντιο, το οποίο οδήγησε - και το οποίο, χάρη σε αυτόν από τον Lenin Sparks, έγινε από τους "Leukinsky" - και έθεσε πολλούς εξαιρετικούς ποιητές. Για να διαβάσετε τις δημιουργίες των θαλάμων του, μερικές φορές δεν είναι λιγότερο διασκεδαστικό από το δικό του. Τι μπορεί να πει καλύτερα για τον δάσκαλο;
Βαμούκης Ζούσε στο φως της Βαρμόκκα, ζυγίστηκε είκοσι κιλά, παρακολούθησε μια ολόκληρη μέρα στο παράθυρο, έτρεξε στις αυλές τη νύχτα. Έζησε μερικές αντλίες και διάβασε μερικά καλύμματα, και κανένας φίλος, καμία φίλη δεν είχε ένα σφάλμα. Παίρνω ένα κομμάτι Sala, έλεγα τη γάτα να επισκεφθεί, την ημέρα που δραπέτευσε, ξύνοντας το τύμπανο. Καλεί το μπουλντόγκ στον εαυτό του - τρώει ένα μπουλντόγκ πολύ, η χελώνα θα καλέσει - η χελώνα κοιμάται και κοιμάται. Το βαρετό και το λυπηρό Baraboshka ζουν σε ένα φως. Κρύβοντας το κεφάλι στην παλάμη και μια λέξη σε κανέναν. Οι μέρες εκτελούνται, η νύχτα αναβοσβήνει και δεν γνωρίζει, το φτωχό πράγμα, το οποίο ζει απέναντι από μια πολύ μοναχική cheburashka.
Mikhail veksler
"Ήρθα με τον εαυτό μου έναν τέτοιο ορισμό:" συγγραφέας ". Αμέσως αποφεύγω τις λέξεις "ποιήματα". Είτε το αντικαθιστώ με τη λέξη "στίχοι" ή να τους καλέσω - ήρθα με μια τέτοια λέξη - "αναμονή".
Ο Odessa Waxler είναι το πιο ταλάντο του οποίου ο πλησιέστερος συγγενής είναι η συντομία. Οποιοδήποτε από τα ποιήματά του, και τα παιδιά, και τα εγγενή, θυμήθηκε αμέσως - και ιδανικά σε κάθε βήμα!
*** Περπατώντας με το στόχο σας, τρώτε patties με πατάτες. Τότε πηγαίνω και σκέφτομαι: "Πού θα πάω να πάω;" *** Περπατήθηκα κατά μήκος της ακτής. Αναπάντητες. Στο μαλάκιο χτύπησε στο σπίτι. "Καλως ΗΡΘΑΤΕ!" - ακούσει, αλλά δεν μπήκε. Και δεν βγήκε. *** Και με μια γλώσσα σκύλου, και με μια γάτα είμαι εξοικειωμένος: Καταλαβαίνω τα σκυλιά και τις γάτες από το μισό, με ένα ημι.
Μαρίνα Boroditskaya
"Μου αρέσει ένας δράκος τριών λίτρων. Ένα κεφάλι συνθέτει τα παιδιά, ο άλλος γράφει έναν εντελώς ενήλικες στίχους, το τρίτο μεταφράζεται. Το τέταρτο κεφάλι μεγαλώνει τακτικά, και στη συνέχεια πραγματοποιώ τη μεταφορά στο ραδιόφωνο. Και άρχισα να γράφω το μωρό μου όταν ο παλαιότερος γιος και ο καιρός ήταν ένα χρόνο και ένα μισό ... "
Χάρη στο τρίτο κεφάλι, η μαρίνα μπορούμε να επικοινωνήσουμε στα ρωσικά με τον προμηθευτή, καίνε, καφέ, Stevenson, kipling, miln, carroll, hugo ... και χάρη στην αρχή - με τους δικούς του χαριτωμένους και αστείες χαρακτήρες.
Σχολή Την 1η Απριλίου, την πρώτη ημέρα των διδασκαλιών, γράφοντας τα Cubs στη σύνθεση των αμπερνήτων. Το θέμα δημοσιεύεται στο μεγάλο πεύκο: "Πώς κοιμήθηκα διακοπές και τι είδα σε ένα όνειρο."
Natalia Khrushchev
"Η περιοχή της έρευνας μου ήταν οι διεργασίες που διέρχονται σε στερεά όταν ακτινοβολούν ηλεκτρικά. Σε όλα αυτά υπήρχε ένα είδος ποίησης: "demon maxwell", "σφαίρα του evald", "Brillouin Zone" ... "
Μετά τη γέννηση της κόρης της Nastya, συνέβη ένα θαύμα: ο σοβαρός φυσικός χτύπησε τα σπίτια και μετατράπηκε σε στίχους παιδιών! Εκτός από το κοινό των παιδιών, στο σύνολό του, ήταν ξεχωριστά τυχερός με το θέατρο της Αγίας Πετρούπολης "Casmodical", όπου η Natalia επικεφαλής της Λίτσασης.
Ο μπαμπάς μου είναι ένας επιστήμονας φιλόσοφου Ο μπαμπάς μου είναι ένας επιστήμονας φιλόσοφου, πιστεύει: το δόγμα - το φως, θέτει ερωτήσεις και ψάχνει για κάθε απάντηση. Δαχτυλίδια καπνού, γυαλιά νερά στη μύτη, "Τι θα μπορούσε να είναι ανεξίτηλο;" - ρώτησε μια ερώτηση. Εδώ όλοι σκέφτηκαν λίγο και εξέφρασαν τη γνώμη του: φώναξα διασκέδαση: "Γάτα!" Και η μαμά αναστέναξε: "Εσώρουχα ..."
Galina Dzydal
Αυτή είναι μια τέτοια μετριοφροσύνη διακοσμεί τον συγγραφέα, ο οποίος έχει ήδη διακοσμηθεί με ένα φορείο και ένα μικρό τρόλεϊ ποιημάτων διακοσμημένο με ένα βαγόνι και ένα μικρό τρόλεϊ ποιημάτων, στα οποία τα παιδιά της αγάπης για τα παιδιά πιτσιλίζουν. Παρά το γεγονός ότι η Γαλίνα δεν είναι μόνο δύο φορές μαμά, αλλά και ένα σχολικό δάσκαλο από το επάγγελμα! :)
Μυρμήγκι Στο χοντρόχρωμο χοντρό χορτάρι μόλις εξαφανιστεί το μυρμήγκι ... Μετά από όλα, δεν είναι ελέφαντας και όχι καμηλοπάρδαλη, αλλά απλά ένα μικρό παιχνίδι ... Ένα συνηθισμένο μανιτάρι είναι ήδη ένα βουνό σε σύγκριση με το Drip Moore .. . Και ακόμη και το φύλλο είναι πολύ μεγάλο για ένα μικροσκοπικό mur ... και ποιος θα βρει πίσω στο χόρτο ... - Δίνω σε αγελάδα!