Калі нашы бабулі даносілі сваю думку хутка і сурова, хаця і не без іншасказанняў, то з мамамі часам даводзілася памучыцца. Яны нішто так не любілі даставаць з свайго немалога педагагічнага арсенала, як намёкі.
Па-першае, таму што ім не хацелася гаварыць усялякіх грубіянстваў, пошласцяў і нізасці, бо ім трэба было быць добрымі, культурнымі маці. Па-другое, яны, падобна, лічылі, што прымушаюць нас так падумаць, а гэта які расце арганізму карысна. Разгадваць іх педагагічна рэбусы было часам невыносна, але разумець намёкі некаторыя з нас навучыліся. Астатнія навучыліся таксама намякаць.Пушкін Аляксандр Сяргеевіч
Мала каго любілі памінаць нашы маці, як гэтага вялікага рускага паэта. Часам разам з Гогалем Мікалаем Васільевічам і Талстым Львом Мікалаевічам. Класікі рускай літаратуры здабываліся, калі мы нешта забывалі зрабіць. «А хлеба хто сыходзіць купіць, Дастаеўскі ?!» - яхідна прамаўляў мамчын голас, варта было нам заікнуцца пра шпацыр або мульцікі. У адмыслова яркіх выпадках мама магла выйсці на сярэдзіны пакоя і ўрачыста аб'явіць: «А смецце ў нас сёння выносіць сам Пушкін Аляксандр Сяргеевіч! Які гонар для нас! Апладысменты! »
таемныя намыслы
Ва ўсім, што ў доме пайшло не па сцэнары, трэба было неадкладна адшукаць таемны намер. І калі б абмяжоўвалася адным на зняможаным выкрыкам: «Вы што, на злосць гэта робіце?» А то магло быць і як было ў «Уроках французскага» - паставяць цябе пасярэдзіне пакоя і пачнуць катаваць: скажы, маўляў, што прымусіла цябе, Іванова Марыя Сяргееўна, здзейсніць такі дрэнны ўчынак, разліць вады ў ваннай? Мамы поартистичнее маглі разыграць сапраўдны спектакль. «Ой, а тут хто-то на падлогу дзве майкі паклаў!» Кідаешся прыбіраць, а яна цябе перахапляе: «Што ты робіш! Бо калі нешта ляжыць, значыць, так трэба! Можа, хто-то раскладваў, стараўся, а ты! Не магло ж яно проста валяцца, у нас у доме такіх дрэнных людзей няма, у якіх што-то валяецца! »Армія Будзёнага, цётка Роза і іншыя персанажы
У сэнсе, гэтыя і іншыя выразы для абазначэння месячных. Вось ніяк не магла іншая мама проста падысці і спытаць: маўляў, не пачалося Ці ёсць у цябе, дачушка? Ёй абавязкова трэба было менавіта пра прышэсце арміі Будзёнага. А калі ў цябе выцягваўся твар, тлумачыла: Чырванасьцяжная. І калі тут ты па-ранейшаму не здагадалася, значыць, дурніца дурніцай. Размовы пра тётях ружах і чырвоныя дні календара вяліся з двума мэтамі. Каб зразумець, пара нам распавядаць пра тое, як функцыянуе арганізм у дзяўчыны, і каб своечасова выявіць пазапланавую цяжарнасць. У 12 гадоў нам такога падыходу было не зразумець. У нашы далёка не 12 не понять тым больш: што перашкаджае распавесці дзяўчынцы ўсё загадзя? У тым ліку і пра пазапланавых цяжарнасці, так.
Русо па-руску
Некалі тонка які адчувае і духоўна багаты асветнік і тэарэтык педагогікі Жан-Жак Русо рэкамендаваў дзiцяцi не караць, а пасля першага папярэджання проста пакідаць пазнаёміцца з вынікамі благога паводзін. Маўляў, зламае крэсла, хай месяц-другі паесьць стоячы. Думка гэтая ўмацавалася ў галовах іншых мам мудрагелістым чынам. Перш за ўсё, этап папярэджання некаторыя прапускалі. Калі дзіця з ноосферы не ўбірае агульнавядомае, сам вінаваты, лянуецца, напэўна. А вось знаёміць з вынікамі ляноты, непамятлівасці і неакуратнасці маглі з вялікім стараннем. Высыпаць невынесенное вядро смецця на пісьмовы стол, калі ты ўрокі робіш, напрыклад. А арганічны смецце тады ў асобныя пакуначкі ня завязвалі ... А як наконт знарок даць у школу выпадкова выпацкаць і неотстиравшуюся кофту? Здолела, маўляў, заляпаныя, здолей і пад здзіўлена поглядамі пахадзіць. Мы яшчэ аб Русо і не чулі, а прама печёнками ўжо адчувалі, што не вельмі яго любім.Ну і, вядома, Вялікая Пустэча
Самы дзіўны, самы папулярны і самы запамінальны з намёкаў. Калі ты прыходзіш дадому, а маці з табой не размаўляе. Наогул. І ігнаруе твае словы. Наогул. І нават прысутнасць. Наогул-наогул-наогул. Яна растварылася, яна зараз уся - вялікая нямая пустата, з якой ты раптам апынулася зачыненая такая маленькая і ў такой маленькай кватэры. А чаму з мамай такое адбылося, ты павінна здагадацца сама і неадкладна выправіць ўсю карму. Яна ж табе вельмі ясна намякае. Маўчаннем.