У каханні няма месца карысці, - разважаюць многія. І робяць з гэтага сцвярджэння цікавы выснова: раз так, значыць, няма чаго старацца і рабіць нешта для жанчыны. Хай, значыць, любіць бескарысліва. Малка Лорэнц вытанчана і даходліва адказвае на гэта выснова. Вось мы і вырашылі падзяліцца з табой яе тэкстам.
Калі вам раптам прыйдзе фантазія падыскутаваць з рознымі людзьмі на тэму М і Ж, то дыскусія неадкладна падзеліцца на некалькі тред. Навошта ўвогуле ўсё? Ці можна калупаць Ці ў носе (калі так, то ў чыім менавіта)? Што лічыць хамствам? А таксама хто тут, наогул, галоўны? Захапляльная, карацей, тэматыка.
Вось, напрыклад, пытанне: ці дапамагаць даме выйсці з машыны? Апаненты падзеляцца прыкладна так:
Традыцыйныя (рытуальна арыентаваныя). Калі ты не дапамог гэтай выйсці з машыны, ты растаптаў яе годнасць, брутальная скаціна.
Прымудроныя. Ну, не дапамог выйсці, падумаеш, магла б і прывыкнуць ўжо, і наогул гэта не галоўнае, а галоўнае - тыя макулінкі цяпла, якімі вы-ткі абменьваецеся (у машыне, мабыць, барахліць печка).
Прасунутыя (прыхільнікі эквівалентнага абмену). А чаму ты чакаеш, што ён дапаможа табе выйсці з машыны? Што за спажывецкі падыход? А што ты сама інвеставала ў гэтыя адносіны, каб чакаць ад яго гэтага? Вось вазьмі, ды дапамажы яму сама выйсці: ён ацэніць, і карме ізноў жа на карысць.
Мне ж сітуацыя бачыцца наступным чынам. У чалавека бывае два станы - калі ён адзін і калі ён не адзін. Іншы чалавек яму патрэбен толькі дзеля адчування "не адзін". Ключавое слова тут - адчуванне.
Калі вы плачаце ноччу ў падушку, вы адны. І тое, што побач нехта храпе - не толькі нічога не мяняе, гэта толькі пагаршае.
Я спецыяльна пачала з гэтага прыкладу, таму што любая цётка пацвердзіць - пранізлівей адзіноты не бывае.
Ну і далей па спісе. Калі вы бяжыце дадому ў цемры, падвывам ад страху - хрэна вам, што недзе там у вас ёсць бойфрэнд? У гэты момант яго ў вас няма, а значыць, і наогул няма. І чамадан свой вы самі залічыце куды трэба, не пераломы. Але пакуль вы яго несяце - вы жанчына, якой няма каму дапамагчы з валізкай. У вас нікога няма, нават калі хто-то там лічыць, што ён у вас ёсць. Прыстойны чалавек у ложку пачынае з куннилингуса не для таго, каб паказаць - вунь чаго ён умее, і не таму, што гэтая фрыгідная дура інакш ня скончыць. Яна-то скончыць, не сумнявайцеся, толькі вы тут будзеце не пры чым. І ў рэстаран жанчыну запрашаюць не таму, што інакш не дасць, а таму, што хочуць, каб ёй было смачна. Калі хто-небудзь хоча, каб табе было смачна, цяпло і лёгка, гэта называецца - у гэтую хвіліну ты не адна. Вось на гэта адчуванне любая жывая жанчына ловіцца на рахунак раз. А фармальнасці, сапраўды, не маюць значэння. Нават калі ён поўны Маўглі, ён дапаможа табе выйсці з машыны, проста для таго, каб ты не ўпала. А ты яму улыбнешься. Гэта да пытання аб эквівалентнасці. А таксама пра тое, хто тут галоўны.
