Калі трэба здабыць грошай вотпрямщас або накарміць да вечара дзіця, за любую працу, здаецца, схопішся.
Мы папрасілі нашых чытачоў распавесці, якімі самымі дзіўнымі спосабамі ім даводзілася зарабляць свой хлеб з маслам.***
***
Адзін раз я працавала назіральнікам на выбарах, фактычна, за абед. З 8 і да 8 мёрзла ў школьным калідоры і мела зносіны з бабуляй - назіральніцай ад камуністаў. Яна мне па памяці цытавала Хайяма і распавядала, якая партыя як корміць. Яблык - лепш за ўсіх, але ў яе прынцыпы.Нашы кандыдаты прайгралі. А накармілі мяне булкай з каўбасой і пакетам таматнага соку.
***
Рэдагавала справаздачу з ролевай гульні на заказ.
***
Не зусім упэўненая, што гэта праца: за партыю ў прэферанс атрымала запрашэнне на банкет, а так як у мяне адсутнічала падыходная абутак - то і пару туфляў.***
Адна пафарбавала цеплаход. Па рэках і каналах Пецярбурга, якія ходзяць. За тры дні, і ўнутры і звонку.
***
Штурхаў прамовы за грошы на пляжы. У лётным шлеме.***
Гуляла "рукі нямецкай маці" на інсталяцыі сучаснага нямецкага мастака, якая праходзіла ў фае тэатра Ленком. "Нямецкая маці" была гіпсавай лялькай у інвалідным крэсле, яе твар быў белым бліном, на яго з кінапраектара праецыраваўся фільм "твар старой". А рукі старой вязалі бясконцы шалік (па задумцы мастака проста перабіралі пятлі на спіцах, але я-то ўмела вязаць ўсляпую, таму шалік вязаўся ўсур'ёз). Я сядзела за крэслам, абняўшы бабулю за талію і прасунуўшы свае рукі ў рукавы яе халата. Сеансы былі па 30 хвілін, я паспявала навязаць даволі прыстойныя кавалкі шаліка. Народ азадачана стаяў і глядзеў: сапраўды, лялька, дакладна, твар з кіно, але ж вяжа! Аднойчы ў мяне ўпала спіца. Некаторы час я перакладала вязанне з адной рукі ў другую, рабіла ўсякія жэсты. Народ глядзеў з цікавасцю. І тут я ўстала з-за крэсла і заявіла: "Дапамажыце пажылы жанчыне! Падайце спіцу! " Мне падалі спіцу, я села на месца і працягнула вязаць. Пасля сеансу выйшла з-за лялькі і раскланяўся. Сарвала авацыі.
***
Была віртуале. Ніякай палітыкі, проста стварала тузін персанажаў і яны адзін з адным размаўлялі, тыпу форум не пусты.***
Зрабіла неяк сайт за трохлітровы слоік мёду.
***
Працавала трыма прыгожымі дзяўчынамі на сайце знаёмстваў для лоўлі багатых замежнікаў. Гэта быў нейкі сюр: я прымала кампліменты фоткам невядомых дзяўчат, ад чыіх імёнаў пісала, і заробак залежала ад колькасці напісаных мне лістоў. Кінула, паколькі надакучыла да чорцікаў. Дарэчы, зарплаты так і не атрымала
***
Неяк я працавала мадэллю для бодзі-арта і мяне фарбавала флюарэсцэнтнага фарбамі група кітайскіх школьніц. А так, больш стандартна - у маладосці перыядычна частавалі ў кавярыньках за расповед пра малекулярныя і эпигенетические механізмы памяці і навучання ... О, гадоў у 13 ўдзельнічала ў каляднай інсталяцыі, і адлюстроўвала дзеву Марыю. Праседзела некалькі гадзін з мяшочкам ака немаўля Ісус. Інсталяцыя была адкрыта тыдзень, але я праседзела ўсяго адзін дзень - са сваёй характэрнай, увогуле, яўрэйскай знешнасцю, замяняла Курносаў хлапечым аднакласніцу з рудымі валасамі, якая захварэла і не змагла прыйсці. І тое, мяне ледзь ўзялі, таму што носам ня выйшла!***
Пісала кнігу для чалавека з даведкай аб шызафрэніі. Мэтай кнігі было выклікаць незадаволенасць расейскіх уладаў, каб аўтару далі прытулак у ЗША. Кніга была з аналізам гістарычных падзей. Па-мойму, не пракаціла.
***
Складала лісты і адказвала на іх тут жа ад асобы часопіса "Дашкольная выхаванне"***
Калі ў мяне зусім не было грошай, і на крэдыткі ўжо вымалёўваўся прыстойны такі доўг, я паглядзела Еўрабачанне, падумала і ў роспачы паставіла апошнія крэдытныя грошы на партугальца. Партугалец перамог, і цяпер мае сябры жартуюць: "Сабраў сабраў табе грашанят на падтрымку штаноў!" Дарэчы, выйграла я роўна столькі, колькі трэба было для поўнага пагашэння запазычанасці.
***
У Дагестане вярталіся з таварышам з пляжу, успомнілі што "на хаце" хлеба няма ( "усё астатняе", зрэшты, было) - выменяў у узбека, гаспадара пякарні, чурек ў абмен на парцалянавую качачку, знойдзеную толькі што на тым самым пляжы і падабраную як сувенір.***
Мы павінны былі абклеіць рэкламай самалёт для гастрольнага тура аднаго расійскага спевака. Адзіная на той момант сертыфікаваная для гэтага компания.От нас гарантыя на плёнку і бяспека, з боку заказчыка правільна афарбаваны самалёт, каб плёнка не адвалілася разам з краской.Мы прыязджалі, рабілі пробную налепку плёнкі, чакалі гадзіну і адрывалі яе. Фарба павінна была застацца на месцы - можна клеить.Нам тройчы падавалі самалёты, з якіх фарба сціралася проста мокрай рукой.
За кожны наш дарэмны выезд плацілі палову кошту работ.
***
Расшыфровак порна. Мне дасылалі ролікі, а я іх апісвала - да якой катэгорыі належаць, хто там і да т.п. (Толькі тып мадэляў - на шчасце, артыстаў жанру я была ведаць не абавязаная ...). Плацілі трохі, але затое адразу: просты ў той жа дзень маглі перавесці, самае позняе - на наступны, а гэта на той момант было самае галоўнае.
Мала таго, што трэба на паскораным праглядзе дакладна зразумець, хто там каго і куды, дык яшчэ і на 200 зн. расшыфроўку прыдумаць - а там звычайна тэкст разы ў два карацей выходзіць. Ды яшчэ каб у кожным блоку з 25 ролікаў не было даслоўнага паўтарэння. Ды яшчэ на кожныя 5 ролікаў адзін штоб тэкст ня на 200, а на 400 сімвалаў быў ... Гэта не кажучы ўжо пра тое, што сярод ролікаў трапляліся ... хм ... вельмі дзіўныя. Я потым месяц порна бачыць не магла!
Гісторыі сабраны для Pics.ru
Ілюстрацыі: Shutterstock