Калі ты карэнная масквічка па імі Аня і, акрамя рускага, кажаш толькі на вывучанае англійскай, гэта нічога не скажа пра тваю знешнасці. А вось тое, як паводзяць сябе часам навакольныя, адразу выдасць, што ў цябе азіяцкае твар.
Яшчэ, вядома, выдасць шмат чаго пра гэтыя самыя навакольных, але тут ужо толькі далікатна прамаўчаць.
"Як-як цябе клічуць? Аня? Не саромейся, скажы сапраўднае імя. "
Добра, ўгаварыў. Сачы за складамі, каб не пераблытаць. Ан-на Пет-роў-на.
Калі ты робіш заўвагу нейкаму Кенте, што ён у аўтобусе не адзін, ён орёт "Валі ў свой Кітай"
Сам валі ў свой Кітай, у нас там прыкладна аднолькавая колькасць свайго, блін.
"Па пытанні часовай рэгістрацыі вунь туды"
Жанчына, я з вамі толькі павітацца паспела, гэта што за спробы тэлепатыі?
"Выдатны рускі! Як даўно вы тут у нас у Расеі? "
Хм ... У якім там годзе Сібір ўвайшла ў склад Расійскай Імперыі?
"А ты дакладна можаш пераварыць гэтую шаурму? Вы ж там нешта іншае прывыклі ёсць "
Цябе я ўжо не пераварваю. Не спрабуй стаяць паміж мной і маёй шаурмяшкой, чуеш?
"Чаму б табе не апранацца, як японскія школьніцы? Усе любяць японскіх школьніц "
Па-ранейшаму аддаю перавагу, каб мяне любілі як Ганну Пятроўну, і гэтыя джынсы.
Варта табе зайсці за кампанію на чые-то вячоркі на дачы, і хто-то распавядае анекдот пра Чукча.
Табе пашанцавала, што я не чукча. Яны вельмі ваяўнічыя. То бок вельмі. Іх баялася ўся Сібір.
"Пакажы мне ушу прыём!"
Даруй, мой тупы сябрук, я з дзяцінства ведаю толькі адзін: "Ушу - зара вуха адкушу!" бяжы
