Мы знайшлі стары савецкі мульцік, які чамусьці амаль ніхто не памятае. Глядзі мультфільм "Хлопчык ішоў, сава ляцела". І чытай нашы спойлеры - яны напісаныя з любоўю.
Хлопчык Вася не пайшоў у школу, таму што мінус 50. Запаліў у чуме агонь, сеў маляваць, намаляваў сонейка (стала светла) і яечка. З намаляванага яечка прадзяўблася чыйсьці нос.
І вось, упершыню на экране! (1981 год, калі што) Сустракаем! Праўдзівая Сава Нежная - сама Сава Дуся ( "Я мудрая, мудрасьць, я тут застаюся")
Кот залез зімаваць у валёнак, а Дусина ўборка некалькі не ўдалася (ды любой саве з нашых чытачоў знаёма - толькі пачаў ўборку - і ўжо па вушы ў непрыемнасцях). Але Вася - джэнтльмен. Ён даруе і дапаможа.
Перад Васем і Дусяй ўстаюць страшныя небяспекі і жудасныя прыгоды. Яны сустракаюць лятаючага мядзведзя, заячых вожыкаў і вожыкавых зайчишек, дабіраюцца да месца працы двух шаманаў і будуюць складаную машыну вяртання згарэлых рэчаў, але паспяваюць вярнуцца дадому да канца асяроддзя, Дусиного Дня нараджэння.
Мультфільм стваралі, вядома, для дзяцей, але стваральнікі ў працэсе адрываліся як маглі. Сяргей Нікіцін гуляў развесяліць музыку, Лія Ахеджакава ежа і важна кудахтаць, Армэн Джыгарханян вантробна рагатаў і взрыкивал, а Юнна Морыц - уласна, сцэнарыст гэтага бязладдзя, паводзіла сябе як звычайна, ну і вершы пісала, прыкладна як яна іх звычайна і пісала ў тыя часы .
Хмара па небе плылаНа вяровачцы везлаСушки, абаранкі, абаранкі чхаюць і кашляюць санкі
Хлопчык ішоў, сава летелаВьюга зімовая свистелаТуча па небе плылаНочь палярная была
Грыбоў у мультыку няма - на двары стаіць палярная ноч, мінус 50, зноў жа ... Але іх уплыў востра адчуваецца. Можа быць, справа ў тым, што для мультфільма ні адна цацка не была зроблена. Іх усё ўзялі на час з Музея народных промыслаў, і туды ж пасля здымкі і вярнулі. А народныя промыслы, гэтак жа як намыслы і задумы, вечна з падвохам.
А яшчэ ў гэтым мультфільме ёсць надзея.
"Бо калі я гэтае месца прыдумала - значыць, яно ёсць. Бо, калі б яго не было - адкуль бы тады я ведала, як яно называецца? "