Падтрымліваць расійскага вытворцы вельмі складана, асабліва вытворцы кінапрадукцыі. І задума другасны, і героі ходульные, і касцюмы з грымам анахранічныя, і дыялогі быццам запісаныя за жыхарамі прымежнай з Кітаем зоны.
Але, кожны раз, купляючы квіток у кіно на прэм'еру чарговы расійскай навінкі, мы, накшталт як, даём шанец творчай групе: верым і спадзяемся. А яны нам зноў - тую ж трехактовую драму, толькі ў профіль.акт першы
Сядзіць на пафасным канале пафасны выканаўчы прадзюсар. А насупраць сядзяць дрыготкія ўладальнікі прадакшн і глядзяць прадусару ў рот. - У мяне Інсайт, - кажа прадзюсар, - а давайце зробім кіно пра какахи. - Геніяльна! - кажуць уладальнікі прадакшн - Гэта бомба! - кажуць уладальнікі прадакшн. - Даўно пара! - кажуць уладальнікі прадакшн. - Какахи, вызначана, пахнуць хітом, - вырашаюць усё і разыходзяцца.
акт другі
Уладальнік прадакшана дрыготкімі рукамі набірае тэлефон сцэнарыста. - Прывітанне, - кажа ўладальнік прадакшана, - я там табе грошай павінен, зараз дашлю. І, дарэчы, ці не хочаш ты напісаць пра какахи? 24 серыі, 48 хвілін, пафасны канал. - Пра што? - ікае сцэнарыст. - Пра какахи! - з націскам паўтарае ўладальнік прадакшана. - Добрая тэма. Актуальная.- А жанр какой? - пытаецца сцэнарыст, робячы выгляд, што ён не ў а * уе. А ён і не ў а * уе, на самай справе, таму што прывык. - Ну, - уздыхае дырэктар прадакшана, - які жанр ... ну, нейкі жанр, абавязкова. Каб і смешна было, і слязу пусцілі каб, і прыгоды. Толькі акуратней, у нас бюджэту няма. - Зусім няма бюджэту? - напружваецца сцэнарыст. - Ну не тое каб ... - дырэктар прадакшана гуляе ў вош на грабеньчыкі, - але маленькі. - Яшчэ уступныя ёсць? - уздыхае сцэнарыст і адкрывае Ворд.
- Так! Адну з каках будзе гуляць Пяўцоў. Так што яму павінна спадабацца. Хай яго какаха будзе мускулістая і высакародная. А другі какахой будзе выдатная актрыса, але ёй сорак пяць, так што без пасцельных сцэн, пашкадую мае вочы. - Дэдлайн калі? - адной рукой пытаецца сцэнарыст, а другой рукой піша сваёй палове, што дзень нараджэння палова будзе святкаваць без яго. - Учора, - шэпча дырэктар прадакшана.
І дадае раптам моцнымі голасам, - Але гэта павінна быць бомба! - Гэта значыць, я дакладна разумею, што трэба напісаць бомбу пра какахи, жанр невядомы, да раніцы? - Можна да абеду, - велікадушна адказвае прадзюсар.
акт трэці
- Гэта цудоўна, я ў табе не сумняваўся! Нас усіх вельмі зачапіла, цудоўная гісторыя! - піша дырэктар прадакшана сцэнарысту, - але давай усё перапішам. Глядзі, хай какаха прыедзе скараць Маскву з правінцыі. - Але як, Холмс? - не вытрымлівае сцэнарыст. - Какаха павінна першапачаткова сядзець ці ў каналізацыі, або ў Крамлі - інакш якая яна какаха? - У нас будзе какаха-Папялушка, гэтае патрабаванне канала, - падвышае голас дырэктар прадакшана.
А сцэнарыст маўчыць, паколькі «патрабаванне канала» - гэта такі аргумент, накшталт ядзернай бомбы. - І гэта, - дадае дырэктар прадакшана, - у цябе там пабіты акварыум фігуруе, забяры. Біць акварыумы - гэта вельмі дорага, вытворчасць не ўхваліць. - А Пяўцоў - ня дорага? - не вытрымлівае сцэнарыст. - А Пяўцоў - гэта патрабаванне канала, - не без задавальнення дабівае вострай лапатай сцэнарыста дырэктар прадакшана.
кульмінацыя
- Пілот усім спадабаўся !!!! - піша сцэнарысту дырэктар прадакшана, шчодра рассыпаючы клічнікі. - Вырашана, здымаем! Толькі ў нас праблемы з бюджэтам, таму: натура - 10%, а 90% - гэта павільён. Тры лакацыі: кватэра какахи, офіс какахи і кафэ. Так што переделай пад гэтыя ўмовы. - Вы ж, у выніку, вызначылі жанр, як экшн! - робіць апошнюю адчайную спробу сцэнарыст. - Ну так, - ківае дырэктар прадакшана. - Хай у офісе б'юцца. Толькі акварыумы не бі.пасля тытраў
- Ну, пі *** ц, - кажа глядач, трапна плюнуўшы ў бутэльку з півам. - Зноў нашы лайно нейкае знялі.