Прачытаўшы Воннегута ў перакладзе Рыты Райт-Кавалёвай, Гор Відал сказаў: "Курт выдатны пісьменнік, але страшна прайграе ў арыгінале". Але Райт-Кавалёвых на ўсіх не напасешся, а ў перакладчыкі сягоння як быццам па аб'явах набіраюць. Да таго ж далёка не ўсе кнігі паддаюцца перакладу ў прынцыпе.
Вось табе ўжо як мінімум дзве прычыны падцягнуць мову і ўзяцца за чытанне раманаў на англійскай - для пачатку. А там і да партугальскага з в'етнамскім дойдзеш. Мы сабралі для цябе палічку кніг, якія ў арыгінале несумненна строме."Хронікі Амбера", Роджэр Жэлязны
Пераклады Жэлязны родам з 1990-х не проста дрэнныя. Яны жудасныя, як атамная вайна. Колченоги, як зэдлік ў прывакзальнай пельменяў. Людзі, якія іх рабілі, не тое што па-буржуйская ня валакуць - ім і рускі-то не родны. А на самай справе сага пра дынастыю сверхлюдей, якія кіруюць паралельнымі светамі, "Гульню тронаў" ірве, як Бобік грэлку - у Жэлязны сапраўды вельмі разумная, тонкая і паэтычна проза.
"Гары Потэр", Джоан Роўлінг
"Давайце паштурхаў паганых перакладчыкаў" - самая прасвядная тэма на форумах поттеролюбов. Іх сапраўды ёсць за што не любіць. Чаго вартая адна маніякальнае прыхільнасць да перакладу імёнаў (раз ужо прафесар Спраут ператварылася ў Сцябло, чаму Потэр не стаў Ганчаровым?) І прорва сэнсавых ляпаў. Ну іх зусім, чытай у арыгінале - тым больш, што з кожнай кнігай мова ўскладняецца, і твой англійская будзе расці разам з героямі.
"Хронікі Фрая", Стывен Фрай
Фрая праз слова завуць нацыянальным здабыткам Вялікабрытаніі, самым дасціпным остроумцем і джэдаем славеснай эквілібрыстыкі. Прычым пасля чытання яго кніг у перакладзе застаецца незразумелым, з якіх пірагоў такія ўшанаванні. Ну, пацешна, ну і што? Затое пасля арыгінала ніякіх пытанняў ужо няма.
"Аліса ў Краіне Цудаў", Люіс Кэрролл
Павер, ты гэтую кнігу ня чытала наогул. Яна так шчыльна нашпігаваная неперакладальным каламбур, што ўсе перакладчыкі былі вымушаныя прыдумляць свае - і ад дасціпнасці Кэрала засталіся рожкі ды ножкі.
Цыкл "Джыўс і Вустер", П. Г. Вудхауза
Некаторыя перакладчыкі за чаго-то проста выкінулі цэлыя пасажы, а месцамі ладна спрасцілі іранічны стыль арыгінала. На англійскай Вудхауза ў разы ржачный.
Цыкл "Плоскі свет", Тэры Пратчетт
Вось тут перакладчык шчыра стараўся, але эстэцтва прыхільнікі Пратчетт ўсё роўна незадаволеныя - менавіта таму ў сетцы можна знайсці кучу альтэрнатыўных аматарскіх перакладаў. Але і яны кульгаюць, а ўсё таму, што Пратчетт вельмі любіць гуляць словамі, але ў спробе перавесці спрытна жангліраванне лексікай ператвараецца ў шпурляннем снежак.
"Чароўны дзённік", Сесілія Ахерн
