12 краін, 15 пералётаў, за 45 000 кіламетраў, 5 начэй у гатэлях, 1 канфіскаваны штатыў, 7 цудаў свету, 13 дзён. Я ўпала з вышыні ў 15 метраў у Йосемити, трапіла пад машыну, а потым мне дыягнаставалі рак скуры - і ўсё гэта за адзін месяц. Я праплакала 2 тыдні, а потым вырашыла, што абавязкова ўбачу 7 новых цудаў свету за 13 дзён. Таму што жыву я прама цяпер.
Дзень 1: Чычэн-Іца
Усё пачалося ў даліне Йосемити, дзе я 3 гады трэніравалася, каб здзейсніць узыходжанне па маршруце Эль Капітан. На вышыні 600 метраў мяне чакала жудаснае падзенне з 15 метраў, пасля якога я ўпершыню задала сабе пытанне: а навошта гэта ўсё? Чаму мне так важна пачуццё небяспекі, якое штурхае мяне на яшчэ больш экстрэмальныя ўзыходжання? Што я спрабую даказаць сабе ці, калі шчыра, гэтаму свету?
Дзень 2: Мачу Пікчу
Як у кіно. Праз тыдзень падчас паездкі на Веспа (невялікі мотороллер - заўв.рэд.) Мяне збіла машына, а яшчэ праз тыдзень падчас звычайнага абследавання мне дыягнаставалі рак скуры. За тры тыдні я сабрала патройны ўраджай непрыемнасцяў.
Дзень 4: Хрыстос-Збавіцель
Мае сябры і сям'я, толькі напалову жартам, прапаноўвалі мне купіць вялікі бурбалка, каб жыць у ім, не падвяргаючы сябе небяспекам. Але пасля таго, як я ўсур'ёз прадставіла сабе такую дарагую і нязручную жыццё, усё стала лімітава ясна. Гэта быў цудоўны момант ісціны, калі я зразумела: я выжыву.
Дзень 6: Калізей
У маім жыцці (ды і не толькі ў маёй) ўсе цудоўныя адкрыцці адбываюцца пасля трагедый і страт, калі ты глядзіш на жыццё пад іншым вуглом. Боль страты радыкальна цябе мяняе, таму што яна адкрывае тваё ўнутранае прастору для чагосьці новага.
Дзень 8: Пятра
Пасля горшага месяца ў маім жыцці, я пераасэнсаваць тое, як я жыву, і прыйшла да сапраўды дзіўнаму адкрыцця ... Што адзіным фактарам, якія замінаюць па-сапраўднаму жыць і рабіць тое, што мне сапраўды хочацца, апынулася я сама.
Дзень 11: Тадж Махал
Я заўсёды пераконвала сябе, што ў мяне недастаткова часу або грошай, але гэта былі толькі адгаворкі. На самай справе я заўсёды баялася правалу. Мне трэба было перастаць думаць, што мае жаданні нязбытнай і сканцэнтравацца на тым, што ў рэчаіснасці толькі ў мяне ёсць сілы і права вырашаць, як мне жыць дзень за днём.
Дзень 12: Вялікая Кітайская сцяна
Адзінае, пра што я шкадую, - гэта упушчаныя магчымасці зрабіць тое, чаго ніколі не рабіла. У гэтым годзе ўсё змянілася. Я рызыкнула і буду працягваць рызыкаваць, каб перажыць адзінае вартае прыгода ў свеце - сваю ўласную жыццё.
крыніца