Bekende situasie: Bose lot het jou na 'n boekwinkel of na die boekbeurs gebring, en jy verstaan dat jy nie hier sal verlaat nie, sonder om al die geld te spandeer. So moet jy gekoop word en nie om te doen nie.
Boek in die hand
Begin met die omslag. As dit mooi is en die oorspronklike prentjie (en nie honderd eerste reproduksie wat byvoorbeeld gegee word nie, as die naam van die kunstenaar op die omslag geplaas word - 'n slegte teken. Sodra die uitgewer nie geld gehad het op eerlike registrasie nie, beteken dit dat dit ernstige hoop op hierdie boek plaas.Op die omslag - 'n raam van die film. So, sommige probeer om verkope te verhoog ten koste van Hollywood. Daar is drie opsies hier. Dit is inderdaad die boek waarop die film verfilm is, en waarskynlik is sy nie nuut nie. As die fliek hou, koop vrymoedig, is die oorspronklike gewoonlik selfs beter as die draaiboek. ("Seks in die groot stad" - 'n skaars uitsondering). Die tweede opsie - in die boek is daar iets wat sommige sywaarts lyk soos 'n blokbuster, sê 'n skip is daarin sink, so di-pecario het by die omslag aangesluit. Sulke arrogansie groot uitgewers vandag selde, maar met die boeke van die 90's is dit heeltemal en naby. Die boek, terloops, kan goed wees, net nie oor wat jy verwag nie. Die derde opsie is 'n romanisering, 'n rolprentboek. Ons verfyn die internet, wat voorheen was: Film of teks, want die herverteenwoordigling van die film is gewaarborg.
Seriële Ontwerp . Iets 'n La "Harry Potter", 'n La "Hungry Games" of 'n duidelike "ironiese speurder". Die uitgewers word gyselaars van hul eie reeks en word gedwing om in hulle te studeer, almal wat sleg in die formaat poke. Daarom, 'n akkurate waarborg dat een keer op die omslag van 'n noodlottige donkerkop met fangs, dit beteken binne "soos in die skemer" nie gegee kan word nie. Somewhere 1 van die drie boeke in die reeks, waarskynlik, sal nie erger as die oorspronklike nie, en 1 uit 'n dosyn kan beter wees, maar net om dit te vind onder gestempelde ontwerp is nie so eenvoudig nie.
Naam en Skrywer
Ons is bang om Russophobes te geniet, maar helaas is die marksituasie sodanig dat die vertaalboek gewoonlik beter is as huishoudelik. Verder, as 'n eksotiese land van herkoms - hoe beter. En alles as gevolg van die gierigheid van uitgewers. Om 'n buitelander te publiseer, moet jy saamstem, betaal vir die regte, vir die vertaling en selfs op buitelandse tariewe. Die inheemse skrywers is gereed om hulself weg te neem en byna vir die publikasie te betaal. Daarom, om nie beleggings te verloor nie, word buitelandse literatuuruitgewers beter gefiltreer. Kortom, jy sien die Skandinawiese speurder, neem vrymoedig.
Gebroke naam . As iets soos "Mystery of the Sordunoff" op die omslag geskryf is, beteken dit nie dat die skrywer van die Sharpman nie. Dit beteken dat hy die naam van die boek altyd eers in die soekbalk op die internet verskyn het. Omdat 'n ander sulke dwaas naam niemand het nie. Fu op hom. Moenie vat.
Vreemde, lang naam Die tipe "pizza met ansjovis sal die dag na môre bring", maak nie saak hoe verrassend 'n goeie teken is nie. As die uitgewer versuim het om van die skrywer van die vervanging vir "verkoopsnoot" te kry, is die boek baie solied en niks sal vir haar geskik wees nie. Dit is waar, dit werk vir groot uitgewers. As die boek 'n paar "Dunderating Sequoia of the Podolsk" uitgereik het ... hulle nie gehoorsaam aan enige wette en die lewe wat hulle verstaan nie.
Benadering van die agterkant
annotasie . Die mees waardevolle abstrak is 'n eenvoudige huurkontrak. As iets soos daar geskryf is, "Dit is 'n boek oor 'n meisie wat die krokodil uitgebrei het en saam met hom na Tokio gegaan het," dan sal jy weet dat die boek ten minste vermaaklik is. Waar erger annotasies Emosioneel: "Vrees! Donker. Duisternis is verdikking. Kruipende Violet Vrees. Bloed vul die strate. Kan speurder Smith hierdie verborgenheid toelaat!? Die samesteller het nie tyd gehad om die boek te lees nie, dis alles wat jy daaroor kan sê. Maar selfs erger aantekeninge, vol van alpinasie. "Fantasmagoriese allusse na-postmodern" = "Kyk wat ek is slim." Die woord postmoderne is egter nuttig. In annotators beteken dit gewoonlik dat in die boekstyl belangriker is as die plot, of dat die held manne is, en die kwaad sal wen.
Menings. Wel, as die boek iets in die voog of "Vedomosti" geskryf het. Maar vertrou nie die uitgewer nie. Aanhaling van kritiek moet beslis lauderend wees ("so snaaks dat die redakteurs van die week bang is met kookwater"). Die sluwe uitgewer kan maklik uit die oorsig van iets soos "die boek vertel van die lewe van 'n klein klein man in Moskou" en laat die skerms agter. "En dit is walglik." Indien nie dieselfde nie, het die mees tuning-koerant nie oor die boek geskryf nie, kan die uitgewer opinie van die internet verkry: "Hierdie boek het my oë oopgemaak!" LJ-gebruiker Romashka1991. Jy verstaan myself, dit is sleg, so laat die boek nog steeds vriende van Jouzer-kamille lees.
Kwotasie. Wanneer dit nie sleg is nie, is dit 'n kwotasie van die boek op die omslag. Dikwels is dit so koste met huishoudelike fiksie, en selfs hierdie werkspike op die outeur (en binnekort sal hulle hul boeke te koop aangebied word). "Groen bloed het uit die suprete gespring na Rusichi." "Lyudmalka het die archchum van die dy geknip, sy streng groen oë het deur die sone van die speelse nek verbrand," Wel, het jy verstaan.
Ons kyk na die boek
Eerstens het 'n boek en formatering vinnig gestort. Sien 'n groot lettertipe, wye leë velde, stewige gapings tussen hoofstukke? Is jy beslis nie in die kinderafdeling nie? Indien nie, stel uit. Hier het iemand iemand opgeblaas. Waarskynlik het die skrywer nie die "baie Bokob" bemeester nie, en die uitgewer het sy opus geblaas as wat hy kon. Dit is dikwels met die werke van bekende persoonlikhede, wat in beginsel nie weet hoe om te skryf nie, en met diegene wat gewilde skrywers geskryf het, die storie en die handwerk onder die dekmantel van romans registreer.
Interessante ontwerp. Byvoorbeeld, op 'n bladsy is die letters met verskillende kleure geverf, een woord neem die hele bladsy, die gat of lyne word in die bladsy gesny. Nie slegte teken nie. Ons gulsige uitgewers sal nie net geld spandeer op truuks nie.
Proeflesing. Ons beveel aan om die eerste bladsy en die 17de te lees. Die hoofkriterium het jou natuurlik gehak. As, sonder om te sien, sonder om die bladsye van vyf op te let, te verslind, beteken dit dat die boek geneem moet word, wat ookal kritiek dink. Indien nie, het ons nog 'n paar vrae.
Minus twee. Sny 'n boek in die middel en lees elke derde woord in die teks. As dit wat gebeur, heeltemal verstaanbaar is, beteken dit dat die skrywer die boek met water uitgegooi het, en dit is nie hul geld werd nie.
Kyk op die cliché. As op twee of drie bladsye wat jy lees, is daar sjabloon tonele, waarskynlik, die boek is nie baie nie. Byvoorbeeld, die held word wakker met 'n verskriklike babelaas en sien 'n mistieke vreemdeling in sy kamer (en die skrywer is nie Bulgakov nie!) Die held spring uit die venster en die pragtige vlerke skielik agter hom oop. Die held gaan na die kantoor en ontmoet op die pad 'n paar dwaas en dwase ... tot dusver.
Kyk vir passie. As daar tyd is, probeer om uit te kyk in die boek erotiese toneel. Dit is op hulle dat die skrywers die meeste dikwels gebreek word deur al hul probleme met anatomie, sielkunde en Russies uit te reik. As die skrywer in seks slaag - druk die boek saggies aan die bors, hardloop op die kassier en gee dit nie 'n wonderwerk aan enigiemand nie. Jy het 'n skat gevind.