In ons ouderdom van globalisering om met 'n buitelander te trou, en selfs na sy land te beweeg, is dit nie meer so ongelooflik eksoties nie, soos in die tyd van Anna Yaroslavna. En na 'n nuwe lewe is makliker om gewoond te raak aan: oral dieselfde jeans, badkamers, verkeersligte en winkels. Maar hierdie buitengewoon eksterne een. Plaaslike kulturele kenmerke mag nie so dadelik ontspan nie, jy moet gewoond raak aan!
Ons het gevra vir verskeie lesers wat met buitelanders getroud is, hul ondervinding en waarnemings deel: Wat dit is, om op iemand anders se grond te wortel.Man - Duits
Ek is belorussyka. Die Duitsers word vasgevang deur die Duitsers en Apple Mousse. Ek kan dit nog nie oordra nie. In Wit-Rusland is die DIANK 'n heilige en noodwendig soutbak, wat met suurroom en allerhande giet geëet word. En die skoonma is aanstoot neem dat ek dit op "u" noem. Dit is hier in die geval van die gesin nie 'n teken van spesiale respek nie, maar asof die "nie-erkenning" van haar as 'n familielid is. Soos, "Ek ken jou nie, jy is my ander mense." Die Duitsers is sterk verbaas dat ek elke rivier elke rivier uitvee. Wat die Oos-Europese kombuis betref, is hulle opvallend hoeveel ons voorberei wanneer ons op gaste of vir vakansies wag.
Man - Turk
In groot stede is Turkye so 'n Moslem-Europa. Net in die oggend het die klok nie gebel nie, en Muzzins skree, dit is net nodig om daaraan gewoond te raak. Ek het nog nie aan die einde gewoond geraak nie ... Dit is moeilik om met jong kinders op die strate te loop, 'n golf van openbare aanteken te dek. Hier is 'n ware kultus van kinderjare. Dit is nie 'n vorm in gesinne nie, dit is selfs sterker, die Turkse kinders is baie onontbeerlik, wat aangewend word, druk, druk. Maar dit is baie maklik om te gaan inkopies doen, en selfs nie die taal te ken nie. Plaaslike verkopers is so gepomp, hulle sal selfs verstaan en gebare en op die toonbank presies wat nodig is.
Byna alle vroue hou daarvan om te kook, en baie mans is ook baie opvallend na Rusland. Daar is almal liefde nie minder nie, die gedeeltes is groot, die piekniek van die formaat van "kebab-sap-slaai" gebeur nie, die sakke-yskaste met 'n groot aantal kos sleep. Ek het nie op grond van verskillende kulture probleme gehad nie, hy was dadelik opgestel dat dit 'n Europese en voer sal trou, tot 'n klik van vingers sal bring, jy wil nie koffie hê nie - vra hard of doen dit self. Die enigste stryd wat ons gehad het - as gevolg van intieme haarstyle. Hier is dit gewoon om naak te verwyder, geen beskeie en kort haarsnyers wat bely het nie, dit is vuil. Maar hierdie stryd was voor die troue.
Man - Oekraïens van die dieptes
Die verandering van kultuur was baie radikaal, want nie net die land het verander nie, ek het van die stad na die dorp verskuif. Onmiddellik - 'n nuwe styl van kommunikasie. Ek het probeer om met name-patronimiese moeder te kommunikeer. Maar hier is slegs "ma - jy". Ook het my dadelik uitgedraai toe ek die man met 'n klein naam gebel het (dws nie brand nie, naamlik die afname), byvoorbeeld, "Vanka". "Het jy met hom getwis of nie respekteer nie? Met mense sê nie so nie, en dan sal daar gerugte wees. "
Sondag kan niks kategories gedoen word nie! Vir my, werk en gewoond aan die stedelike lewenstyl, was dit 'n meelmaarder. Ek stel die skoonmaak vir die naweek uit, en hier - Oeps, alreeds. En dis dit. Toe het hy geleer om te beplan en om eerlik te wees, om die verbod te omseil. Man ondersteun. Daar was 'n snaakse kulturele oomblik. Leer Engels tye met kinders. Daar bied aan: "Wie het 'n voëlhuis gedoen? - I. En wanneer het jy dit gedoen? - Op Sondag". Die kinders het 'n kognitiewe dissonansie gehad.
Hier is 'n baie vet kombuis, kan gestoofde eend met vars melk bedien, vir my is dit net horror horror. So hier is net die man gedwing om gewoond te raak aan my tradisies. En ek het dit gesê. Ek hou van. Selfs daar het die Okroshka geleer :)
Man - Italiaans
Ek het nie 'n kulturele skok in Italië gehad nie, want ek het dikwels daar voor die huwelik gegaan. Wel, so beklemtoon, verrassende Russiese vroue.
Eet streng op skedule. As die gas gekom het, dump alles van die yskas - nie aanvaar nie. Nie as gevolg van die Zhada nie, maar omdat dit geglo word dat 'n mens in 'n ondraaglike tyd eenvoudig nie honger kan wees nie. En by middagete gaan 'n beleefde persoon nooit na enigiemand nie en bel nie, want dit is heilig. Gaste word aangebied drankies: Aperitief, koffie, water. Om 'n persoon te voed, moet jy dit vir middagete of aandete nooi. As jy die Italiaans vra as hy wil eet, is hy voor antwoord, kyk na die klok. Kos vir Italianers is ... Oor die algemeen is dit alles vir hulle. Maar dit is nie nodig om aan die onderkant te woon nie, jy kan glad nie eens drink nie.
Dit is nie gebruiklik om kommentaar te lewer selfs in die mees liefdevolle en beleefde uniform nie. En die wenk van verduideliking van verhoudings word as onvoldoende gedrag beskou. Wel, dit is 'n paar natuurlik met bure, familielede, maar dit beteken gewoonlik die finale gaping van diplomatieke verhoudings. Bespreek 'n paar ernstige onderwerpe en veral aan die argument - nie welkom nie. Dit word aanvaar volgens Nod aan enige ahine wat u vertel word. Ek het eers gewonder: Hoekom stem jy altyd saam met my? :) Toe het ek uitgepluis. :).
Dit is alles oor die ervaring van kommunikasie in 'n klein dorpie in Lombardy (een van die mees ekonomies ontwikkelde streke in die noorde van Italië). In die suide kan iets anders wees. Maar die kos is heilig in Italië.
Man - Grieks
Een van die eerste ontdekkings - warm water is nie altyd nie, maar verhit die ketel en eindig redelik vinnig. Verhitting in die winter draai ons uur of twee op. Omdat +18 in die huis baie warm is, en dit kan daaraan gewoond wees. Maar +15 is baie koud.
Dit is nie vloek nie - hulle praat oor die weer. Dit is nie om mekaar dood te maak nie - hulle praat van sokker. Hulle veg nie in die beslaglegging nie, maar praat oor die politiek. Plekke in openbare vervoerders om beter op te gee. En veral ou vroue - jy sal uitkom. Moskoubestuurders in vergelyking met Athene - Bunnies. In Athene, gaan na die rooi lig en op die verbygaande pad van voetgangers - die gewone ding. Ook om hulle te dra wat nie vinnig versprei het nie.
Moenie vra wat die naam is nie, tot twee jaar. Hul naam is kind of baba. Die naam sal in die doop gee. Vergeet hoe jy jou kind wil bel. Hy sal genoem word genaamd Svetra of skoonmoeder. Hierdie tradisie is onbetwisbaar. Wel, jy, as jy op jou eie wil aandring - maak gereed vir oorlog.
Wat is die verjaarsdag? Naam Dag - Dit is 'n vakansie met geskenke en gelukwense. Wat nog 'n nuwe jaar? Kersfees! En die belangrikste vakansie is Paasfees. Vier alles, selfs ateïste.
Man - Baskies
Ek is Oekraïens. Hoe het ons kulture oorgedra? Elementêre. Ek eet net my, want "die beet is koskoeie." Wel, asseblief. In vergelding doen ek nie plaaslike kombuis nie. Wat? Tortie? Dit is SU-U-werk, en slegs plaaslike inwoners kan verloof wees. Hier kom ons gaan en doen. Op Donderdae het ons so 'n aandete. En op ander dae van die week kom daar iets anders op met iets, en dat ek ook nie kook nie. Praat oor kos - ek weet nie wie anders sê nie, Spanjaarde of Italianers :) Koud? Dieselfde pietersielie soos in Griekeland: 18 is amper warm. 19 - Alle vensters oop en staan, daar is niks om asem te haal nie, sê hulle.
Man - Spanje
Spanje het my verbaas, miskien 'n meer eerbiedige houding teenoor die name. Sommige mense het hulle meer lief as die verjaarsdag self), in die klein dingetjies - die vakansie is anders. Familie diner wanneer jy almal uitnooi - dit is Kersfees. Die Nuwe Jaar is so vir jongmense, die rede om na die disco te kom, en op 2 Januarie om te werk!
Eet, veral by die werk, beter met iemand. Aanvanklik was dit gespanne, en nou praat ek alreeds met kollegas, sê hulle, bestel 'n plek en op my in die restaurant. As dit middagete of aandete op die kaart is, nie 'n omvattende middagete nie, bestel dan verskeie geregte om met almal te verdeel. Getroude mans, veral met kinders, deel die lewe in die helfte met gades. Maar dit is meer aangeraak deur jong, nie ouer as veertig jaar nie.
Man - Kanadese
Verstaan met hom is veel meer as met Russiese mans. Maar sukkel steeds met 'n paar gewoontes. Ek hou nie van wanneer die dag met geslote gordyne by elektriese lig sit nie - kom hier dikwels hieroor. En ek het ook "die wet van oppervlaktes" - die feit dat dit onbekend was waar dit nie op die vloer vir die eettafel geplaas word nie, ens. En plaaslike, baie kalm hiermee, kan hulle water in die kombuisbak gooi nadat hulle die vloere was.
Russiese geregte eet, soms voorberei by toepassings. Maar niemand eet kaviaar nie, en dit is baie jammer. Soms wil ek hê, maar ek is baie klein pot. En niemand anders nie, behalwe my, drink nie.
Man - Japannees
In hierdie land sal 'n vreemde vrou nooit sy eie wees nie, en dit sal gedemonstreer word, hoewel dit nie normaalweg gedoen het nie. Sy is vir ewig alleen. En sy is moeiliker om werk as Japannees te vind. Ons sal gewoond moet raak aan die feit dat al die geld en alle eiendom op die man is. Selfs kindersorgvoordele ontvang 'n bankrekening. Oor die algemeen moet die Japannese man selfs versigtig gekies word as enige buitelander. Die vrou sal baie finansieel afhanklik wees.
Japannese man in die kop sal nie een of ander manier help om tuis te help nie. Versoeke sal hom verras. Dit neem nie die beker agter hom van die tafel in die wasbak nie. Selfs baie vriendelik en liefdevol. Maksimum, hy sal loop om met kinders te loop sodat sy vrou makliker is om uit te kom. Vroue is nie gebruiklik om te help om swaar sakke te dra of geskenke te gee nie. Trouens, in vyf jaar kan jy dit 'n bietjie hulp leer, byvoorbeeld, wat vuil sokkies in 'n wasmasjien gooi. Maar dit sal 'n geweldige poging vereis.
Wanneer 'n Japannese man in die aand by die huis kom, moet alles perfek wees: Aandete is gereed, die huis is verwyder, kinders is mooi geklee. En geen vriendinne in sy huis nie! Vir vriendinne is daar 'n dag. As die man skielik vroeër as gewoonlik gekom het, en jy drink tee met 'n Japannese vriend, sal Japannese begin en voortdurend om verskoning en verskoning verloor, letterlik weghardloop.
En 'n ander detail - die man en vrou praat amper nie hier nie, dit is normaal. Hy kan haar selfs op dieselfde tyd liefhê. Maar wat om te praat, verteenwoordig nie. Hy spreek sy liefde op twee maniere uit: of verdien meer sodat sy vrou oulike persoonlike aankope kan bekostig, of tyd kan uitstal om tuis te bly, êrens te gaan om iewers te loop.
Die artikel het Lilith Mazikina voorberei